رئیس جهاددانشگاهی خراسان جنوبی گفت: اگر کویرهای خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان، جستجو شوند حتما شهاب سنگ پیدا می شود، جلال الدین صادقی در گفت وگو با امروز خراسان جنوبی افزود: یکی از استانهای بسیار مستعد برای پی جویی شهاب سنگ ها، خراسان جنوبی است که می تواند در ایجاد اشتغال هدفمند موثر باشد.
ارزش اقتصادی بالای شهاب سنگ در ایجاد اشتغال
وی ادامه داد: تا کنون در ایران به صورت سیستماتیک و برنامه ریزی شده اقدامی در خصوص سرمایه گذاری برای جستجوی شهاب سنگ ها انجام نشده و افراد و گروه هایی به صورت غیر رسمی و غیر قانونی و گاهاً با ارائه نمونه های تقلبی بازار پنهان خرید و فروش شهاب سنگ را به راه انداخته اند. وی با اشاره به ارزش اقتصادی شهاب سنگ ها در ایجاد اشتغال به ویژه برای روستائیان، یادآور شد: جهاددانشگاهی آمادگی دارد در صورت اختصاص اعتبار به این موضوع، با تشکیل تیمی متخصص، مدیریت پی جویی شهاب سنگ در خراسان جنوبی را برعهده گیرد.
در فضای منظومه شمسی، اجرام سرگردانی وجود دارند که دارای مدارهای مستقلی هستند. این اجرام تا زمانی که در فضا سرگردانند شهاب واره خوانده می شوند. وقتی که وارد جو زمین می شوند بر اثر اصطکاک با لایه های مختلف جو به شدت داغ شده و می سوزند و به رنگهای مختلفی می درخشند. اگر این اجرام به طور کامل در جو بسوزند شهاب و اگر تکه هایی از این اجرام به زمین سقوط کنند، شهاب سنگ نامیده می شوند. هر ساله حدود ۴۰۰۰۰ تن سنگ و غبار کیهانی وارد جو زمین می شوند که منشاء آنها باقی مانده دنباله دارانی است که مدتها قبل از نزدیکی مدار زمین عبور کرده اند و یا ذرات باقیمانده از شهاب سنگهایی هستند که در جو زمین می سوزند. بیشتر این مواد به صورت ذرات میکروسکوپی به زمین می رسند که به آنها خرده شهاب سنگ می گویند.
شهاب سنگ ها به چه رنگ هایی دیده می شوند
اغلب شهاب سنگ ها به رنگ های مختلفی دیده می شوند: سبز، زرد، آبی، قرمز و سفید. دلیل این امر این است که هنگامی که شهاب واره ها با سرعتی معادل ۱۰ تا ۷۵ کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین می شوند، بر اثر اصطکاک با اتم های جو، به شدت داغ شده و دمای آنها به بیش از ۲۰۰۰ درجه سانتیگراد می رسد. این دمای بسیار زیاد باعث تحریک گازهای اطراف شهاب می شوند و گازهای مختلف موجود در جو بر اثر این دمای زیاد داغ شده و می سوزند و به رنگ های مختلفی دیده می شوند. برای مثال: رنگ سبز بیشتر شهاب ها از مولکولهای داغ اکسیژن جو گسیل می شوند. نیتروژن رنگ آبی تولید می کند و سدیم موجود در شهاب سنگ رنگ زرد. عموماً شهاب های پر سرعت به رنگ سفید دیده می شوند چون تمام این رنگها با هم مخلوط می شوند و وقتی که سرعت شهاب کم شود به رنگ قرمز در می آید.
روش تشخیص شهاب سنگ ها از سنگ های زمینی
شهاب سنگ ها شکلهای گوناگونی دارند که این اشکال در شناسایی آنها به ما کمک می کنند. بسیاری از آنها رویه ای صاف دارند و فاقد لبه های تیزند. روی بعضی از آنها فرورفتگی ها و برجستگی های ملایمی به چشم می خورد. مثل اینکه روی آنها را با نوک انگشت فشرده اند. تا زمانی که شهاب سنگ ها کاملاً در معرض هوازدگی قرار نگیرند در درون این فرورفتگی ها آثاری از پوسته سوخته و جوشیده شهاب سنگ دیده می شود. پس اگر برای گردش به کوه یا صحرا می روید، یادتان باشد که به سنگ ها خوب نگاه کنید. سنگ های قهوه ای سوخته، سنگ های دوکی شکل، سنگ های سیاهی که در سطحشان قطراتی همانند قطرات منجمد آهن جوشکاری شده دیده می شود و سنگ هایی که سنگین تر از جثه شان هستند، احتمال دارند که آسمانی باشند.