امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد -mohammadraeifard@yahoo.com
وزیرصنعت، معدن و تجارت هم با۴۸ساعت بیتوته در استان و بازدید از برخی کارخانجات و گوش سپردن به درد دل صنعتگران و معدن کاران و آشنایی با مشکلات آنان به مرکز بازگشت…
به نظر نمی آید که اتفاق خاصی رخ دهد و سریعا همه چیز ختم بخیر شود و معجزه ای به وقوع پیوندد.
چرا که برای هر تغییر بستری و شرایطی لازم است ، برنامه ای می خواهد و مدیریتی فرا استانی.
خراسان جنوبی تا حداقل های خیزشش فراهم نباشد در همین حد باقی خواهد ماند، تا مدیرانش نگاهی محلی داشته باشند نه صنعت و نه معدن و نه کشاورزی اش متحول نخواهد شد.
راه برون رفت از این بن بست خاموش جذب سرمایه های داخلی و خارجی است، این را که همگان نیک میدانند و چهار دهه بر آن تاکید شده اما چرا وچگونه است که در این استان عملیاتی نشده و نمیشود. چرا در بسیاری از استانها امکان سرمایه گذاری فراهم است اما اینجا نه؟ آیا تاکنون آسیب شناسی شده و پاسخ لازم به دست آمده؟ آیا با مصاحبه و کنفرانس خبری آن هم برای افکار عمومی استانی که بجای حرف، پایلوت تعریف شده منطقی و علمی برای صنعت و معدن و کشاورزی اش ندارد میتوان جذب سرمایه کرد؟ آیا مسئولان میدانند که سرمایه داران استان هیچگونه انگیزه ای برای سرمایه گذاری در استانشان ندارند؟ آیا به دنبال چرایی آن بوده اند؟
از داشته های به حاشیه رفته استان و اساتید و مدیران فراموش شده اش چه استفاده بهینه شده است؟
چرا با چاپ اوراق بهادار و ایجاد زمینه چاپ آنها مردم استان را وارد و وادار به سرمایه گذاری طرح های با توجیه اقتصادی نمیکنید؟
سرمایه گذاری دولت ها برای استانهایی چون خراسان جنوبی صرفه اقتصادی ندارد و در حد معمول وقطره چکانیست!! بهتر است سمت وسوی کار برود به طرف سرمایه داران و قشر متوسط استان تا به این باور برسند که چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است اما باید آنان را اقناع کرد وگرنه اگر قرار باشد همان قوانینی که در تهران و تبریز و اصفهان اجرا میشد اینجاهم به اجرا در آید همان اتفاقی خواهد افتاد که تاکنون افتاده
استان خراسان جنوبی منابع عظیم مالی و نیروی انسانی مجرب دارد که بالقوه اند و برای به فعل در آوردنش مدیریتی بسیار قوی و فراجناحی میخواهد، اگر نه باید این شرایط را به همین اندکها و آب باریکه ها باید قناعت کرد همانی که تاکنون بوده.