قحطی زدگان مدال در المپیک

نیویورک تایمز نوشت: به جرات می توان بازی های المپیک را یک رویداد ورزشی کاملا نامتقارن از حیث نمایش کشورهای شرکت کننده در این بازی ها دانست. این ادعا نیست، حقیقت دارد.
نگرشی ژرف به رژه کاروان های ورزشی در مراسم افتتاحیه بازی ها به صراحت صحت این ادعا را تصدیق می کند.
جدول رده بندی کشورهای حاضر در بازی ها در کسب مدال هم عمق نامتقارن بودن این بازی ها را نمایان می سازد.
در بازی های المپیک ۲۰۱۶ ریو تا صبح شنبه – دیروز – پنج کشور نخست حاضر در جدول رده بندی کسب مدال ها تقریبا ۴۰ درصد کل مدال های بازی ها را تصاحب کردند و در مجموع ۱۰ کشور نخست این جدول، ۵۵ درصد کل مدالها را به نام خود ثبت کردند.
تا روز جمعه ۱۲۰ کشور حاضر در این بازی ها، همگی دست خالی و بدون دشت کردن هیچ مدالی بازی ها را ترک و راهی خانه شدند. این کشورها نه با غرور و افتخار که با شرمساری بازی ها را ترک کردند.
دشت نکردن هیچ مدالی از این بازی ها آنقدر حقارت بار است که حتی می توان وجه تمایزی آشکار میان کشورهایی که فقط یک مدال بازی ها را دشت کرده اند، با کشورهایی که دست خالی به خانه باز می گردند، نیز قائل بود.
از میان مصادیق بارز کشورهایی که شرمگینانه بازی های المپیک ریو را ترک می کنند، می توان به دو کشور کامرون و اتریش اشاره کرد.
برای کشور ۲۲ میلیونی کامرون تنها امید مدال آوری در بازی های المپیک ۲۰۱۶ ریو یک کشتی گیر زن به نام «آنابل لورعلی» ۳۱ ساله بود که پنجشنبه شب گذشته نتوانست این امید را به واقعیت بدل سازد.
«لورعلی» پنجشنبه شب گذشته در رقابت با حریف روسی خود «اکاترینا بوکینا» در حالیکه تا دقیقه ۵:۵۸ دقیقه ۳-۳ جلو بود؛ در این لحظه حریف با کسب دو امتیاز بر وی پیشی گرفت و او را ضربه فنی کرد.
تا عصر روز پنجشنبه گذشته تنها این کشتی گیر زن بود که شانس آن را داشت کشورش را از رانده شدن از بازی های المپیک نجات دهد که اینطور نشد.
این دوره از بازی های المپیک برای کشوری چون کامرون در آفریقای مرکزی، بازی هایی تلخ بوده است، رسانه های خبری در کامرون نمایش ورزشکاران کشورشان در این بازی ها را تحقیر کردند و آن را «عملیات مدال های صفر» نامیدند.
در این ارزیابی اجمالی، اتریش کشوری در قلب اروپا نیز از مصادیق کشورهای تلخ کام در بازی های المپیک ریو است.
اتریش موتورخانه ورزش های زمستانی است، اما این کشور در بازی های المپیک تابستانی ریو با قحطی مدال آوری روبرو بود.
تلخ کامی اتریش از بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن کلید خورد، یعنی رویدادی که دشت کردن اتریش از آن فقط یک مدال برنز بود و بس.
در آن دوره از بازی ها؛ وزیر ورزش وقت اتریش «نوربرت دارابوس» آن قدر از این وضعیت عصبانی شد که شخصا راهی نگلیس شد و در جمع ورزشکاران این کشور در دهکده بازی ها حضور یافت و به آنها گفت: «شما فقط برای گردش به لندن آمده اید» و آنها را «توریست های المپیک» خطاب کرد.
او در آن هنگام قول داد که قانونی را مصوب کند که به موجب آن بودجه ورزش فقط به رشته های مدال آور تخصیص داده شود.
«دارابوس» با عصبانیت گفت: ما باید هرچه سریعتر این ساختار را عوض کنیم تا بتوانیم در بازی های المپیک ۲۰۱۶ ریو مدال کسب کنیم چرا که در غیر این صورت رتبه ما در بازی ها هیچ تفاوتی با رتبه کشور کوچکی چون «لوگزامبورگ» نخواهد داشت، چون آنها هم هیچ چیز در لندن دشت نخواهند کرد.
اتریش در آن سال قانونی به نام «طرح ریو» با اختصاص ۲۰ میلیون یورو معادل ۲۲٫۵ میلیون دلار برای آماده شدن این کشور برای بازی های المپیک ۲۰۱۶ ریو به تصویب رساند.
اما امروز در بازی های المپیک ریو از همان روز اول مسابقات مشخص شد که تصویب این قانون فقط هدر دادن پول بوده است.
در روز نخست مسابقات، یک جودوکار مدعی و از امیدهای مدال آوری اتریش فقط در عرض ۲۷ ثانیه به حریف باخت.
تیم والیبال ساحلی اتریش توسط کوبا حذف شد. در این مسابقه تیم اتریش نه تنها فوق العاده ضعیف ظاهر شد، بلکه مجروحانی هم داشت.
تیم دو نفره قایقرانی بادبانی اتریش در کلاس چهل و نهم که بزرگ ترین و پر امید ترین تیم مسابقات است، نیز از رسیدن به مرحله کسب مدال بازماند.
رسانه های اتریش این نمایش ضعیف ورزشکاران کشورشان در بازی های المپیک ریو را تقبیح کردند و این بار هم ورزشکاران کشورشان را «توریست های المپیک» خطاب کردند.
این رسانه ها نوشته اند: اروپا به توریست های المپیکی ما می خندد.
«ولفگانگ آیشلر» سخنگوی کمیته ملی المپیک اتریش هم از این وضعیت اظهار گلایه کرد و گفت: این بار هم ماجرای تلخ چهار سال پیش تکرار شد و ما دست خالی بازی های المپیک را ترک کردیم. این قحطی مدال واقعا تصورش هم سخت است. کسب تنها یک مدال برنز، اصلا دال بر آن نیست که وضع ما نسبت به چهار سال قبل بهتر شده است.