سرمقاله

مردم چه می خواهند…؟!!!
امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد
mohammadraeifard@yahoo.com
اینک در آستانه خاطرات روزهایی هستیم که با تمام تلخی ها و شیرینی هایش چهل و دو بار تکرار شدند، عمر درازیست، گذر نسل هایی است که از جوانان آن روزها پیران فرتوتی ساخته، قرار نیست که باز شیپور شعار بر دهان گذاریم و تکرار مکرراتی را بی آغازیم که تمامی مردم آن را به خوبی یاد دارند، تا کی باید از گذشته حرف بزنیم و در آن باقی بمانیم، تا چه زمانی باید حرف های مانده و بیات شده و تکراری را دوباره به خورد مردم بدهیم، مردم درانتظار حرف هایی نو و دیدگاه هایی مبتنی بر واقعیت روز هستند، مردم به دنبال مفری هستند که این سال ها را با آزاد اندیشی و آزادگی دوباره بازخوانی کنند تا برسند به ریشه هایی که چنین شرایطی را بر آنان تحمیل کرده…
چرا از بازگشایی پرونده سر به مُهر اعوجاجات و کژروی های کسانی که به آنان اعتماد کرده بودیم اما نگذاشتند که فریاد برآوریم و نابسامانی ها را بر ملا کنیم اینقدر هراس داریم ؟ چرا نمی خواهیم قبول کنیم که راه های اشتباه زیادی را پیمودیم و در کنکور آزمایش و خطا غرق شده و مردود شدیم ؟ چرا آنقدر به خودباوری معکوس رسیدیم‌که نه درد مردم را دیدیم‌ و نه رنج شان را شناختیم؟ چه اتفاقی افتاد که نگاه متوازن مان تبدیل به نگاه بالا به پایین گردید و به خود اجازه دادیم که به جای مردم حرف بزنیم و فکر کنیم و تصمیم بگیریم، چه کسی این اجازه را به ما داد…؟!!!
مگر مردم چه می خواهند؟ حرف حساب شان چیست؟ چرا برخی نمی گذارند مردم حرف بزنند و دچار بیماری خفگی صدا نشوند ؟ چرا هر اعتراضی را تبدیل به یک معضل امنیتی می کنیم، حداقل در حد شعار قبلا می گفتند مردم ولی نعمتان انقلاب و مدیران شان از راس تا به ذیل هستند… واقعا اینگونه بود؟ واقعا اینگونه شد، واقعا اینگونه است؟!
چرا برخی دهان مردم را می دوزند و نمی گذارند مکنونات قلبی شان را بی لکنت زبان و ترس از داغ و درفش بیان کنند؟! به خدا سوگند اینان نه عمله غرب اند و نه خود باخته شرق، اینان نه نوکر آمریکا و صهیونیسم اند و نه پادوی چین و روسیه، اینان همانانی هستند که تمامی بزرگان امروز را که نامی دارند و نانی بر این مسندها نشاندند و حق دارند از یکان یکان قدرتمندان کشوری و لشکری باز خواست کنند….
مردم قانون برای همه را می خواهند، مردم در به در و کورمال کورمال به دنبال عدالت اجتماعی اند، مردم عدالت در بودجه بندی برای تمام کشور را طلب می کنند، مردم مبارزه قاطع و بی هراس از نام ها ونشان ها برای نابودی فساد را می طلبند، نابودی فاسد تاکنون هیچ خروجی که اثباتی باشد که جلوی موج همه گیر فساد را گرفته به حد قبولی نرسانده، مردم برای شان گسل های نابودگر طبقاتی دیگر نه قابل هضم است و نه قابل باور، مردم نمی بینند عدالت در فرصت های شغلی جوانان شان، مردم نمی پذیرند له شدن در زیر پای کثیف درد بی درمان آقازادگی را، مردم همان شعارهای ابتدای انقلاب را طلب می کنند که به مفهوم واقعی قابل دفاع باشد، استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی، سوال اینجاست که واقعا در همین سه شعار که از اصول خیزش مردمی ۴۲ سال قبل بود چه میزان موفق بوده ایم… مردم چیزهای زیاد و عجیب غریبی نمی خواهند…!!!
باید بفهمیم که هزاره سوم با هزاره قبلی آنقدر تفاوت کرده که قابل باور نیست، مردم و خواسته های شان و نگاه شان و فکرشان بسیار تغییر کرده و تا این تغییر را نبینیم و درک نکنیم باید همچنان با چرتکه به جنگ علم IT برویم…!!!