یادداشت

دست و قلم منتقد
را می بوسیم
امروز خراسان جنوبی – زنگویی
zangoei@birjandtoday.ir
“گز نکرده، پاره کردن و اندازه نگرفته، دوختن” شرح گفتار برخی افراد است که نخوانده و ندانسته، به قضاوت می پردازند و حکم هم صادر می کنند آن هم نه در باره یک فرد و یک موضوع که در باره کلان موضوع انقلاب و در باره عمل ده ها میلیون نفری که پای کار انقلاب آمدند. ایستاده در فاصله ای به دازای ۴۲ سال، اما و اگر می آورند. به این هم اندک احتمالی نمی دهند که دیدشان شاید دقیق نباشد. به هر حال آنان دارند با عینک مدل ۹۹ سال ۵۷ را می بینند و با ادبیات این مدل دارند آن روز ها را می خوانند و قطعا نگاهی چنان و ادبیاتی چنین نمی تواند صادق و منصف باشد. از اولیات نقد هم همین انصاف و صداقت است والا به جای نقد باید نام دیگری بر نگاه و کلام و شیوه مواجهه خود بگذارند کسانی که این روز ها، کلماتشان طعم تازیانه های ساواک را دارد. مهم نیست امروز اسم خود را چه می گذارند مهم این است که از جنس همان تازیانه هاست. در ساواک، ناخن می کشیدند و زبان می بستند و امروز برخی ها با سفید نمایی آن سیاه کرداری ها می خواهند از موج مرده و فرو افتاده شاهی، ساحلی امن، تصویر کنند و تصورات نسل نو را به بیراهه بکشانند. مطمئن باشند و باشید و باشیم که خرد جمعی اجازه برهم خوردن نظمی منطقی و توسعه گرا را نمی دهد. اگر جمع خردمندان به برهم خوردن نظامات پیش، حکم کردند. اگر بخرد مردمان این دیار، به قیمت جان، جهان را از آلودگی یک رژیم که ستم، صفت اول اش بود پاک کردند، بر اساس یک ضرورت بود که با همه وجود احساس می کردند والا خود در گرداب ستم ساخته غرق می شدند. پس وقتی می خواهید در باره انقلاب مردم، حرف بزنید اول خوب بخوانید، منصفانه داوری کنید و صادقانه فراز و فرود ها را ببینید و چالش ها را در نظر آورید بعد بگوئید که امروز چنین است و زمان سابق چنان بود. نمی شود با ندانستن سوابق، لواحق را نوشت. یک خبر معمولی را که بخواهیم تحلیل کنیم باید به سوابقش مراجعه کنیم چه رسد به انقلابی چنان بزرگ که هر روزش یک شبکه معنایی و انبوهی از خبر تولید می کرد. هیچ فردی که دل در گرو انقلاب داشته باشد، با نقد مخالف نیست که آن را ذاتی انقلاب آزادی خواهان می داند. فقط حرف در رعایت انصاف است. در دقیق دیدن و دقیق نوشتن. چنان نگاه کنید و چنین بنویسید ما دست شما را و قلم شما را هم می بوسیم.