جایگاه عقلانیت
در سپهر تصمیم گیری ما
امروز خراسان جنوبی – زنگویی
zangoei@birjandtoday.ir
عقلِ سالم، زمان شناس است. توان خود را با در نظر گرفتن زمان و نیازها و حتی زبان روز متناسب سازی می کند. راه ها را می سنجد، افق ها را کشف می کند. بلند نگر و بلند نظر است. پشت دیوارهای کوتاه، نمی نشیند و آخر دنیا فرض اش نمی کند. به دیگر عبارت چنان که در پستی نوشته شده بود می توان گفت؛ “عقل سالم عقلی است که به افراد و رویدادها و ماجراهای کم اهمیت، کم اهمیت بدهد. به چیزای بی اهمیت؛ اصلاً اهمیت ندهد و بداند که تنها عده معدودی امور مهم وجود دارد که باید به آنها اهمیت داد. ” عقل سالم می گوید در حوزه تحصیلی و فراگیری دانش ها هم باید زمان شناس بود و هم به زمینه ها توجه کرد. یک زمانی تمام ادارات ایران نیاز به کارمندان باسواد داشت؛ لذا شرط استخدام در دستگاه دولتی داشتن مدارک تحصیلی متناسب با نیاز و این آخری، حداقل لیسانس بود. این مساله باعث تنظیم رویکرد و هجوم مردم به دانشگاه ها شد. اما امروزه میز ها پر، نیاز ها به انجام رسیده و دستگاه های دولتی با تورم نیرو مواجه هستند. اما از سوی دیگر، جامعه به شدت تشنه نیروی کار ماهر است. عقل سلیم حکم می کند که فرزندان مان را متناسب با نیاز بیست- سی سال پیش کشور مجبور به رفتن دانشگاه و گرفتن مدرک و گرفتار شدن در توهم مدرک نکنیم. امروز، روز دیگری است و نیازش هم متفاوت با دیروز و دقیقا متناسب با امروز است. امروز را درک کنیم و از یاد نبریم که فشارهایی از این دست، مشکلات مالی، مشکلات روانی و در نتیجه مشکلات بدنی بوجود می آورد . پس، بهتراست به جای وقت گذاشتن برای این که مدرکی بگیریم و به جای افتخار به مدرک و مدرک گرایی؛ مهارت پیشگی را ترویج کنیم. ما مشکل اشتغال نداریم ، مساله فارغ التحصیلان بی مهارت داریم. این هم خود یک مشکل مضاعف است چه فرد فاغ التحصیل دیگر حاضر به مهارت آموزی هم نیست. او جایش را در ذهن خویش ساخته است حتی قبل از فارغ التحصیلی. به کمتر از آن هم راضی نمی شود. چنین جایی هم وجود ندارد و همین باعث تولید و انباشت نارضایتی می شود. به حکم عقل احترام بگذاریم و هم ذهنیت خود را متناسب با زمان اصلاح کنیم و هم فضا را برای پرورش فرزندان خود متناسب با شرایط تازه فراهم کنیم. با این نگاه نه تنها فردا به مشکل نخواهیم خورد که چون امروز گام ها را به قاعده و با عقلانیت برداشته ایم، فردا به آرامش افزون تر خواهیم رسید.