یادداشت

ضرورت فاصله گذاری با برخی افراد
امروز خراسان جنوبی – زنگویی
zangoei@birjandtoday.ir
“فاصله گذاری اجتماعی” ترکیبی نو از سه کلمه است که پس از پاندومی کرونا، رواجی عمومی پیدا کرد و وارد ادبیات گفتاری و رفتاری مردم شد. در شرایط تازه دریافتیم که باید فاصله گذاری را به عنوان رفتاری سلامت ساز رعایت کنیم. بر همین اساس، فاصله مان را با عزیز ترین افراد زندگی هم حفظ کردیم. این هم سودی دو سویه دارد؛ نه ویروس می گیریم و نه انتقال می دهیم. رفتاری که نشانگر شخصیت افراد رعایت کننده هم هست و مسئولیت پذیری شان را می رساند. این فاصله گذاری را باید در حوزه های دیگر هم بازتعریف کرد. این می تواند به توسعه سلامت اجتماعی و اخلاقی بیانجامد چه برخی افراد به واقع آدم‌های سمی هستند که باید از آن‌ها فاصله گرفت. خطر اینان چند برابر کرونا می تواند باشد از جمله این افراد می توان به قضاوت‌کننده‌ها اشاره کرد. افرادی که با عینک خاص نگاه می کنند و همیشه در حال نق زدن و غرغر کردن نسبت به زمین و زمان‌اند. آنها از قضاوت‌کردن دیگران هم خسته نمی‌شوند. همیشه سعی می‌کنند دیگران را مقصر جلوه دهند و تصمیمات شان را زیر سوال ببرند. توجه ندارند که عملا به خالی شدن اطرافشان کمک می کنند. فرق میان نق زدن و انتقاد را نمی فهمند که هر چه دومی سازنده است اولی مخرب است. نیش دارد کلمات این افراد. می گزد و ویران می کند حال آنکه انتقاد از میانه آوار ها هم که شده راه ساختن را نشان می دهد و به توانایی ها هم توجه می دهد. از این هم یادشان می رود که نه فرد نق زن و غرغرو- که حذف می شود- بلکه فرد ی که خود را انتقاد کننده می خواند هم باید آمادگی این را داشته باشد که از جای منتقد به کرسی انتقاد پذیری هم باید برود. اتفاقا گرانیگاه بحث هم همینجاست. چون وقتی در کرسی نقد پذیری قرار می گیرند و عیارشان نسبت به گفته ها و انتقادات شان سنجیده می شود، می بینیم که بر اساس محکی که خود در ترازو می گذارند، بیشترشان، وزنی ندارند و به راحتی کنار گذاشته می شوند. در حوزه عمل هم حق همین است اگر چه منتقد به انصاف متخلق شده باید در جایگاه خود مورد تکریم هم قرار بگیرد. کسی که ادب نقد را هم دارد و به جای عملکرد به حریم شخصی افراد چنگ نمی اندازد باید عزیز شمرده شود اما با کسانی که خود را منتقد می نامند اما بدون رعایت انصاف دیگران را قضاوت می کنند، باید فاصله گزاری را رعایت کرد. خبرچین‌ها، دیگر گروهی هستند که باید فاصله گذاری اجتماعی را نسبت به آنان رعایت کرد. اینان کسانی هستند که مدام پشت سر بقیه حرف می‌زنند، شایعه درست می‌کنند و یا حتی درباره‌ی مسائل خصوصی دیگران صحبت می‌کنند. اینان را به کل باید طرد کرد خیلی بیشتر از رعایت فاصله با آنان. دیگر گروه هایی را که باید از آنان فاصله گرفت، بهانه‌گیرها هستند. کسانی که مدام بهانه‌تراشی می‌کنند و تقصیرها را گردن این و آن می‌اندازند. آنها هیچ‌وقت مسئولیت کارهایشان را قبول نمی‌کنند و همیشه انگشت اتهام را به سوی دیگران می‌گیرند. کنترل‌گرها هم دیگر دسته ای هستند که باید با فاصله گذاری مواجه شوند چون آنها هیچ‌وقت به حرف دیگران اهمیت نمی‌دهند، زیرا دچار این توهم‌اند که خودشان همه‌چیز را به‌درستی می‌دانند و برای هر مشکلی راه‌حل عالی دارند. نزدیکی با اینان، آدمی را از زندگی، از آرامش، از موفقیت دور می کند. حیف است امروز و فردامان را قربانی روزهای نا خوش این قبیل افراد کنیم.