باید های سرمایه گذاری ورزشی

ورزش به صورت بخشی از زندگی روزمره هر فردی در روابط مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، سازمانی، اجتماعی و میان فردی درآمده و قدرت ورزش فراتر از نقش نمادین آن است. ورزش به عنوان یک پدیده اجتماعی فراگیر، بهترین سازوکار تامین سلامت جسمانی و بهداشت روانی محسوب می شود؛ از این رو سرمایه گذاری در آن، موجب کاهش هزینه ها در بخش های بهداشت و درمان و مراکز مبارزه با مفاسد اجتماعی و پایین آوردن سطح ناهنجاری های فردی و اجتماعی می شود. مفهوم فعالیت بدنی، به معنی هر گونه فعالیت جسمی با هدف بهبود جسمانی یا روانی از طریق ورزش؛ مفهوم ورزش همگانی را شامل می شود. فعالیت بدنی یا همان ورزش، همواره جز مکملی از زندگی فرد و خانواده بوده است و در ارتباط های خانوادگی و فعالیت های اجتماعی نقش به سزایی داشته است. با فعالیت های تفریحی در اوقات فراغت، اعضای خانواده به لذت وشادی دست می یابند و در پی آن امنیت و آسایش روانی و اجتماعی، تامین بهداشت و زندگی سالم فراهم می شود.
ورزش قهرمانی عبارت است از ورزش های رقابتی و سازمان یافته ای که با توجه به قوانین و مقررات خاص برای ارتقای رکوردهای ورزشی و کسب رتبه و مقام انجام می گیرد.
به نظر می رسد در دهه های اخیر ورزش قهرمانی و همگانی با هم در آمیخته اند، در این ورزش های جدید به نظر می رسد تندرستی، امادگی جسمانی، هیجان و اجتماعی شدن در اولویت قرار گرفته است و جنبه برتری جویی کمرنگ شده است. ساختارهای جدیدی در این ورزش ها به وجود آمده که به صورت مختلف در کنار باشگاه ها، مدارس و دانشگاه ها فعالیت می کنند. ورزش قهرمانی به واقع روز به روز بیشتر به سمت حرفه ای شدن وتجاری گرایی پیش می رود. و به مرور این خود باعث بیشتر شدن فاصله ورزش قهرمانی و ورزش همگانی می شود.
ورزش همگانی به عنوان تربیت بدنی و ورزش برای همه تعریف می شود و هر گونه فعالیت جسمی با هدف بهبود جسمانی و روانی برای همه اقشار جامعه را در بر می گیرد. ویژگی اصلی این ورزش» سلامت بخشی و تحرک آفرینی» است. منظور از ورزش همگانی، تربیت بدنی و ورزش برای همه افراد جامعه در هر سن و جنسی است.ورزش همگانی ابتدا با هدف افزایش مشارکت اجتماعی تمامی اقشار و گروه ها، و برای کمک به بهبود ورزش قهرمانی شکل گرفت اما به مرور مسیر این دو حیطه جدا شد و حتی در بعضی مواقع در مقابل هم قرار گرفتند و پیشرفت یکی به بهای عدم پیشرفت دیگری ادامه پیدا کرد. در بسیاری از کشورها دولت ها با سرمایه گذاری در ورزش قهرمانی، از سود آن برای تقویت ورزش همگانی استفاده می کنند و سرمایه گذاری در ورزش همگانی را مورد تاکید قرار می دهند و دلیل آن را تاثیر ورزش همگانی بر سلامت تعداد بیشتری از افراد جامعه است. در ورزش همگانی ، عقیده بر این است که سرمایه گذاری دولت، موجب بهبود چند برابر در سلامت و بهداشت جامعه خواهد شد و بر نقش ورزش همگانی و توسعه آن در پیشرفت ورزش قهرمانی تاکید می شود.
ورزش دانشگاه ها که یکی از ابعاد ورزش همگانی است،با هدف کمک به رشد و شکوفایی ابعاد معنوی و جسمانی دانشجویان و گسترش فعالیت های همگانی برای جامعه دانشگاهی مورد توجه قرار گرفته است ؛از بارزترین نمودهای فرهنگی هر جامعه است که غفلت از آن می تواند نظام فرهنگی جامعه را با مشکل مواجه کند و خود دارای اهدافی است از جمله:
* کمک به بهبود زندگی فعال و توانمند کردن دانشجویان و دانشگاهیان
*توسعه همه جانبه و متوازن فعالیت های ورزشی
* گسترش فرهنگ ورزش در میان دانشجویان برای رسیدن به نشاط و امید در بین آنان و نیل به جامعه ای تندرست و نسلی شاداب
* تلاش در جهت استفاده بهینه از منابع و امکانات فضاهای ورزشی دانشگاه ها
*کمک به بهبود کیفیت زندگی، تامین،تقویت، سلامت، نشاط و توانمندی های دانشجویان و دانشگاهیان
ورزش دانشگاهی که یک فاکتور مهم در درجه پیشرفت جوامع است خود به عوامل ترغیب کننده ای در بین دانشجویان منجر می شود از جمله:برای تناسب اندام، کسب نشاط و لذت، حفظ تندرستی، پرکردن اوقات فراغت، افزایش انگیزه دانشجویان برای شرکت در ورزش، توسعه امکانات و….
درتوسعه ورزش همگانی نقش دو عامل پر نفوذ را نباید نادیده گرفت: نیروهای داوطلب و رسانه . به دلیل سرمایه گذاری کمتر دولت ها و بخش خصوصی برای ترویج ورزش همگانی به خصوص در بین دانشجویان، کمبود امکانات گسترده ای در این حوزه هست و فقط نیروهای داوطلب قادر به بهبود وضعیت ورزشی دانشجویان هستند چه به لحاظ امکانات و چه به لحاظ گستردگی و فراگیر شدن هر چه بیشتر، نیروهای داوطلب خود عامل اصلی سامان دهی ورزش های همگانی است این نیروها به شکل گسترده چه در ورزش مدارس چه در ورزش دانشگاهی و یا ورزش فضاهای عمومی و نهادهای مرتبط با شهرداری ها فعالیت دارند، نه تنها سامان دهی فعالیت ها داوطلبانه است بلکه این داوطلبانه بودن شامل مربیان و نوع فضاها و ورزش هایی که مورد استفاده قرار می گیرد نیز می شود.امروزه رسانه ها قوی ترین ابزار برای طرح و رواج اندیشه ها و کارآمدترین وسایل برای نفوذ فرهنگ ها و نگرش ها به قلب جوامع هستند و نقش مهمی در شکل گیری نگرش های مخاطبان ایفا می کنند. با وجود تلاش بسیار در عرصه ورزش دانشگاهی، سهم آنان از کل خبرهای ورزشی موجود در رسانه های گروهی ایران بسیار کم و ناچیز است.مسئله محور بودن کمبود امکانات ورزش دانشگاهی و کم توجهی به ورزش همگانی از طریق رسانه انعکاس می یابد و توجه رسانه خود عامل مهمی است که کنار ورزش قهرمانی ورزش همگانی هم پیشرفت کند و زمینه مشارکت اقشار و نهادهای مختلف دراین حیطه فراهم شود. رسانه های ورزشی در تخصیص بودجه به بخش های مختلف نقش مهمی دارند، از طرفی در شناسایی استعدادهای ورزش کشور موفق عمل میکنند و یکی از عوامل مهم در پرداختن به مشکلات ورزش شهروندی و کمک کننده به رشد ورزش هستند.
از جمله مباحثی که به پذیرش ورزش دانشگاهی از سوی جامعه یا به عبارتی جامعه پذیری ورزش دانشگاهی کمک می کند می توان به حضور فعالتر دانشجویان در ورزش همگانی، آموزشی، قهرمانی و حرفه ای، ارتقاءسطح آگاهی ودانش دانشجویان نسبت به ورزش، ایجاد انگیزه برای افزایش سطح مهارت و بهبود عملکرد ورزشی دانشجویان ، ارتقاء و بهبود عملکرد فنی مربیان و داوران ورزشی دانشگاهی، تخصیص عادلانه امکانات ورزشی بین مردان و زنان، افزایش مطالعات و تحقیقات در زمینه ورزش دانشگاهی، افزایش بودجه تخصیصی به ورزش دانشگاهی، افزایش مخاطبان ورزش دانشگاهی، آشنایی با ورزشکاران و قهرمانان ورزش دانشگاهی و پوشش خبری گسترده ورزش دانشگاهیان اشاره کرد.ورزش دانشگاهی که یکی از عوامل اصلی پیشرفت ورزش های همگانی در بین قشر فرهیخته است نشان از اهمیت والای سلامت روانی و اجتماعی در کنار سلامت جسمی دارد که باهماهنگی هر چه بیشتر این دو می تواند به پیشرفت و بالندگی فضاهای علمی و فکری و ارتقای وضعیت علمی کشور در بین دانشجویان منجر شود چرا که اندیشه ای نیرومند از ذهن انسانی سالم نمودار می گردد