سرمقاله/تحریر لبخند در یلدای مهربانی

امروز خراسان جنوبی – زنگویی znagoei@birjandtoday.ir
گفتم پیش از این که ما ملتی ثروتمند هستیم، ثروتمند چون بزرگانی ماندگار در تاریخ داریم. ثروتمند چون میراث جاودان داریم و ثروتمند چون سنت ها و آدابی انسان ساز داریم که یک شبش می شود یلدا که روح را تازه می کند و از انتهای تاریکی، طلوع صبح را نوید می دهد. بله، یلداست، بلند و مهربان و باید که ما هم مهربان باشیم و بلند، بلندقامت در توان گری در برخورداری از نگاه هایی که مهربانی را با دست های خالی هم ترجمه می کند. امشب شب یلداست و من می خواهم فقط قلم به مهربانی، شیرین بگردانم، هرچند کامم چندان شیرین نیست و شاید روزی باز به فریاد گفتم. اگر عمری بود و اگر «تابی» که از «بی تابی» بگوید. امروز می خواهم بگویم، آی مردم! چشم تان شوخ، لب تان خندان، دست تان گرم باد دوصدچندان. آی مردم! مهربان باشیم و بدانیم فقط با مهربانی می توانیم مشکلات را اگر کوه هم باشد از سر راه برداریم، می توانیم زمستان را اگر لحظه، لحظه، زمهریر باشد، به گرمای مهر پیوند دهیم و به بهار و تابستان برویم. آی مردم! سنت زیبای شب چله را با رسم میهمانی های ساده، بی تکلف و دور یک سفره نشستن زیباتر کنیم مباد که چشم ها به هم چشمی درهم بنشیند، مباد که سفره بی ریا و رنگ خود را در برابر سفره های هزاررنگ و هزار ریا کوچک بشماریم، مبادا رفتن به هتل ها و سر سفره های آن چنانی، برایمان آرزو شود. مبادا پدر و مادرها را چشم به راه بگذاریم. مباد میوه های فراوان را از برابر چشم های فراوان مخصوصا کسانی که توان بالایی ندارند عبور دهیم. مبادا شب چله ما، شب حسرت دیگران را در پی داشته باشد و مبادا، هیچ زشتی و نازیبایی، شب قشنگ ما را بیازارد. یادمان است شب چله، می تواند با چله معرفت گره بخورد، می تواند شب چهل حدیث باشد، اگر ما به معرفت دست بزرگ ترها و روی کوچک ترها را ببوسیم، اگر حرمت گذاشتن را به هم، اگر غبارزدایی را از چشمان هم، اگر همدلی و هم زبانی کردن ها را درپیش گیریم. شب یلدا می تواند شب معرفت باشد. شب دوستی ها، شب سخاوت دل ها، شب «تحریر لبخندها» و «شب بوم و رنگ نگاه ها». می تواند، یلدا آن قدر عزیز برگزار شود که آدم ها دختران خود را هم یلدا بنامند، می شود این شب به شب خاطرات شیرین تبدیل شود، خاطراتی که برای همیشه در صفحات زیبای ذهن بماند و ذهن را هم زیباتر کند. می تواند نشانه ای از خدا باشد، چه همه زیبایی ها، مهربانی ها، نوع دوستی ها، صله رحم و آمدوشدهای مومنانه خویشاوندی، همه تجلی شئون خداوندی است که ان ا…جمیل و یحب الجمال. او زیباست و زیبایی ها را دوست دارد پس هرکس می خواهد خدا را دوست بدارد، به زیبایی ها عشق بورزد و هرکه می خواهد عشق خدا را با همه وجود احساس کند، زیبا شود که خدا فقط زیبایی ها را دوست دارد و ازهرچه زشتی و ناسازی و ناراستی است کراهت دارد. او جز زیبایی نیافریده است پس به سنت خداوندی احترام بگذاریم و آداب زیبایی را رعایت کنیم، تا زیبایی ها به رفتار همیشگی ما تبدیل شود. مجالس یلدا که برای عروس ها برگزار می شود هم باید سرشار از مهربانی باشد، نه سرشار از غرور و خودخواهی. باید پایه زندگی سالم گذاشته شود نه این که سلامت از دل ها برگیرد. حیف است این نشست ها که می تواند شب نشینی های بهشتی باشد، بوی جهنم بگیرد با اسراف ها، با حقدها و کینه ها. با نازیبایی ها. بگذریم، یلدا، عطر بشکوه معرفت دارد. به این رایحه باید جهان را خوش بو کرد….