سرمقاله/سکوت دربرابر فساد و ظلم، مرگ آزادگی است!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
دنیای مجازی برخلاف نظر برخی که ترس برشان داشته ثابت کرد که نگاه و عمق عمل اش نسبت به برخی مدیران و مسئولین بسیار بسیار پیشتر و بیشتر است، ثابت کرد که مردم تبدیل به کنشگرانی حرفه ای شده اند که حاضر نیستند تا بار دیگر در باتلاق بی خبری و مصلحت اندیشی های نابودگر فرو روند.
ثابت کرد که اعتماد عمومی تا چه حد در سطح نازلی سقوط کرده، نقش دنیای مجازی را در زمان انتخابات به عینه دیدیم, همانگونه که در زلزله کرمانشاه مشاهده کردیم و برای مان ثابت شد که مردم آنقدر که به گروه های مرجع و چهره های ملی، سیاسی و فرهنگی اعتماد دارند به برخی مؤسسات دولتی اعتماد ندارند, دلیلش را هم همه می دانند و می دانیم و اگر باز خودمان را به کوچه علی چپ بزنیم یعنی واقعا ول معطلیم.
چرایی این اتفاق را باید در عملکرد یکسویه برخی جستجو کرد، عملکردی که حق نقد از مردم نفی شد و به دلیل عدم ارتباط و انسجام اجتماعی و خبررسانی قطره چکانی چون فنری بر روی هم فشرده شد که با تولد دنیای مجازی به یکباره از هم گسیخت و آنی شد که باید می شد.اینک دیگر زمان با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن گذشته است، مردم دارند مبدل به نقادانی می شوند که مدیران را می ترسانند و این ابتدای پالایش بزرگ اجتماعی و قرار گرفتن هر مهره ای در جای خودش است، مفهوم دیگر این کنش های عظیم اجتماعی ستاندن حقی است که ممکن است توسط مهره درشتان خورده شده باشد، نقد از کسانی است که تاکنون کسی انجام نداده، تا آنان بدانند که ابتدا باید به مردم پاسخ دهند و بعد در محضر حق!! مسئول یعنی پاسخگو یعنی در راه عدالت, یعنی با مردم نه بر مردم یعنی بدهکار نه طلبکار, یعنی زندگی در حد مردم نه مبدل به انسانی فرا زمینی شدن و دست نیافتنی, یعنی بداند گرسنگی مزه اش چیست، فقر چه داغ بزرگی است، شرمنده خانواده شدن یعنی چه، ننگ رشوه، اختلاس و خیانت به بیت المال چه مفهومی دارد.آنانی که می دانند فساد در چه نقاطی غلیان دارد و چه کسانی و با چه عناوینی دست تا مرفق به آن آلوده اند و از ترس سکوت می کنند بلاشک نه مسلمانند و نه انسان و نه آزاده، در برهه ای از زمان زندگی می کنیم که دیگر مماشات و از زیر بار مسئولیت شهروندی و به هربهانه ای شانه خالی کردن خیانتی است به خود و نسل آینده، زمانه ای است که دیگر شعارهای دهان پرکن همچون طبلی است توخالی که فقط صدایی دارد، مردم عمل می خواهند دیگر گول انواع ترفندهای توجیهی را نمی خورند و قبول نمی کنند که توپ واقعیت های تلخ در زمین دیگران انداخته شود. مردم تشنه حقیقت و واقعیت اند، تشنه دانستن که حق آنان است حقی که هیچ موجودی و تحت لوای هر اسم و منصبی نباید آن را از مردم دریغ کند.
هزاره سوم هزاره عجیبی است, هزاره شیشه ای و شفاف, هزاره مرگ محتوم ریا و دروغ.