«خانه را گذاشته ایم برای فروش دعا کن فقط مشتری خوبی پیدا بشه، واقعا تحملش برام سخت شده خانه ما در خیابان ۹ دی است باید مسیر جاده شکراب به کارگران باز شود باور کنید کلی دور می زنیم. هیچ مسئولی هم در این باره پاسخ گو نیست. خسته شدم، از سگ هایی که در پارکینگ خانه ها خوابیده اند تا هر وقت در باز بشود پارسی کنند و غذایی نصیبشان شود و البته از همه بدتر نبود مدرسه . مدرسه دخترم فک کنم ۳۰ تا شاید هم بیشتر سر یک کلاس می نشینند . خلاصه به فکر افتادیم از مهر شهر برویم.»این ها درد دل های یک قشر خاص در مهر شهر نیست، همه آن هایی که این روزها در خیابان های مختلف این شهرک به اصطلاح جدیدساز زندگی می کنند در گوشه ای از ذهنشان شب ها با همین مخمخه می خوابند «رفتن از مهرشهر» البته کم نیست آمار آنهایی هم که رفته اند این را از روی خانه های خالی انتهای برخی از خیابان ها به خصوص همین ۹ دی می توان فهمید. هرچند عده ای از همان اول به خاطر دیده ها و شنیده ها و البته امکانات موجود ساکن مهرشهر نامهربان نشدند و خانه را ساکن نشده سپردند به اجاره یا رهن و البته بیشتر به فروش که نیایند به جایی که کوچه و خیابان هایش با اینکه پول آسفالت را داده اند هنوز آسفالت نشده است و یا هیچ تاکسی عبوری حاضر نیست بدون واژه دربست به آنجا ورود کند.
اکبری زن سرپرست خانوار است. سالهاست با یک شیرینی فروشی خانواده اش را جمع و جور کرده و در بحبوحه ساخت و سازهای مسکن مهر تصمیم می گیرد داشته های پس اندازش را از طلا گرفته تا پول نقد بگذارد تا صاحب خانه شود آن هم در بخشی از شهر که قرار نبود این قدر فشل باشد.
او می گوید که بیشتر خبر ها را دنبال می کند و مدام درباره زیرساخت ها گفته می شود شرکت ها به تعهداتشان عمل نکرده اند بعد در حالی که بریده ای از جراید را از لای پوشه سبز رنگی که در دست دارد.خبری را که شهردار وقت بیرجند در سال ۹۲ درباره مهر شهر گفته بود را نشانم می دهد. در بخشی از این خبر که برگرفته از سایت خبری خاورستان بود چنین نوشته شده بود: مدیح پروژه مسکن مهر در مهر شهر را نیز شامل سه پروژه ۷۵ هکتاری، ۶۴ هکتاری و ۴۶ هکتاری مهر شهر عنوان کرد و افزود: آماده سازی بخش اعظم این پروژه صورت گرفته است.
وی با بیان اینکه بسیاری از دستگاهها به تعهدات خود در این محدوده عمل نکردهاند، اذعان داشت: راه و شهرسازی ۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان اعتبار برای این پروژهها در نظر گرفته بود که تاکنون ۲ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان آن پرداخت شده است.
و در ادامه این خبر همچنین می خوانیم: شهردار بیرجند یادآور شد: آسفالت معابر مسکن مهر در مهر شهر بیرجند انجام نشده است ولی اتوبوس و خدمات شهری در این محدوده ارائه میشود.
مدیح با اشاره به اینکه در حال حاضر ۲ هزار و ۴۰۰ نفر در مسکن مهر این محدوده ساکن هستند، ادامه داد: پیشبینی میشود تا سال آینده بیش از ۵۰ هزار نفر در این مسکنها ساکن شوند.
وی با بیان اینکه خدمات ارائه شده مسکن مهر در مهر شهر بیرجند فنی و مناسب نیستند، خاطر نشان کرد: ما نگران این هستیم که اگر دستگاههای متولی به تعهدات خود در این پروژه عمل نکنند دچار مشکلات اجتماعی در این محدوده شویم. »اکبری همین طور خبرها را یکی بعد از دیگری نشانم می دهد از تعهداتی که باید عملیاتی می شد و امروز نشده از اینکه به راستی شهرداری تا زمانی که این محدوده به آن ها واگذار نشود نمی توانند هزینه کنند و بالاخره از این که با تمام خلف وعده هایی که شرکت های پیمانکار داشته اند چه از اجرای خانه ها که باید بهتر از این ها ساخته می شد و چه از شرایط آسفالت. شهرداری بیرجند لطف می کند و چند خیابان را آسفالت می کند.حالا او از دغدغه دیگری می گوید: اگر دکتر مدیح در سال ۹۲ دغدغه بحران اجتماعی را داشت باید بگویم امروز بحران تخلیه مهر شهر در حال رقم خوردن است. به عنوان مثال در اینجا به شدت با کمبود فضای آموزشی مواجه است. از دست دولت که کاری ساخته نیست چون پول ها جایی که باید خرج نمی شود نوبت به مدرسه سازی هم که می رسد دولت پول ندارد. خیران هم که دیگر ثواب دانشان پر شده حالا می گویند ببخشید زمین با کاربری آموزشی موجود نیست.می گویم یک مثلا بگویید با خنده می گوید: اگر شما توانستید یک پارک درست و حسابی یک فضای سبز آدمی در این مهر شهر پیدا کنید. باور نمی کنید تمام بیرجند شده پارک توحید و پارک روبروی چهارشنبه بازار حتی پارک بزرگ و قدیمی بیرجند منظورم همان پارک آزادی است در تاریکی و ظلمات شده پاتوق عده ای که نباید اسمشان را بیاورم.!!!طالبی با دست به خیابانی که پر از ماشین و رفت و آمد است، اما خبری از خط کشی و علائم راهنمایی و رانندگی است اشاره می کند و می گوید تمام بار ترافیکی شهر را انداخته اند در این خیابان حافظ یک بچه جرات نمی کند از این خیابان رد شود . دور و بر خیابان پر است از سوپر مارکت، نانوایی و میوه فروشی انگار فقط همین یک خیابان در مهرشهر وجود دارد به همین دلیل شلوغ و پر رفت و آمد و خطرناک است.
او با لحنی ارام تر ادامه می دهد باور کنید وقتی ما آمدیم مهر شهر تعداد زیادی از دوست و اشنایان هم با ما همزمان آمدند اما در همین دورهمی های فامیلی از بس گفتیم مدرسه نیست، پارک نیست، داروخانه شبانه روزی نیست، آسفالت نمی کنند، مشکلات فاضلاب هم که از همه بدتر ، بیشترشان یا از مهر شهر رفتند یا هم در حال رفتن هستند. خود ما هم دنبال مشتری می گردیم خانه را اینجا رهن بدهیم در مدرس یا توحید یک خانه رهن می کنیم بی درد سر .
می پرسم خوب آنها که می آیند اینجا خانه می خرند مگر شرایط را نمی بینند. با لبخند می گوید: همین دیگر شما بروید ببینید چه افرادی حاضر می شوند در این آشفته بازار اینجا با نبود این همه زیرساخت خانه بخرند!!!
جوادی ساکن بخشی از قدیمی ترین خیابان های مهر شهر است. می گوید باور کنید بیشتر ساکنان اینجا هزینه آسفالت را داده اند مدرک هم دارند اما شرکت ها زیر بار نمی روند دست مان هم به هیچ جا نمی رسد انگار بعضی ها بلدند چطور حق مردم را بخورند یک لیوان دوغ هم رویش . بعد هم حتما آروغ می زنند و به ریش من و شما می خندند. سکوت می کنم و همان طور که به او نگاه می کنم او بعد از مکثی کوتاه می گوید : همسر من که خانه را گذاشته برای فروش می رویم و از این همه وعده بی عمل راحت می شویم هر چند هنوز کمی از اقساط خانه مانده است.در امتداد کوچه های خالی به خانه هایی که قرار است یکی یکی خالی شود نگاه می کنم و در امتداد نگاهم به خانه هایی که هنوز خالی است می رسم.انگار بسیاری از مالکان مسکن مهر به دلیل اجبار برای پرداخت اقساط و تسهیلات، در خانه های خود ساکن شدند، در حالی که این منطقه از نظر آسفالت کوچه ها، نبود شبکه فاضلاب، نبود خطوط تلفن ثابت، نبود سطل زباله در برخی از مناطق و جمع آوری نامناسب زباله مردم را به رنج کشانده است.
جالب است که در گفته بیشتر اهالی به این نتیجه می رسیدی که هم اکنون یکی از مشکلات مهم مردم این منطقه، پرداخت هزینه آماده سازی و آسفالت کوچه ها است. در کنار این مشکل کمبود فضاهای آموزشی، تفریحی و … بسیاری از ساکنان را به این تصمیم رساند که هرگاه توانستند از مهرشهر بروند.