سرمقاله – راههای توسعه و پیشرفت

امروز خراسان جنوبی_محمدراعی فرد

کشور عزیزمان ایران، برای توسعه وپیشرفت، به توانا شدن و توانمندسازی نیاز دارد. هم به دولت وحاکمیت توانا نیاز است و هم جامعه توانمند. و این دو توانمندی با هم افزایی راه توسعه را هموار می‌کنند. ضعیف شدن طبقه متوسط وکاهش نقش نهادهای مدنی و شکل نگرفتن احزاب سیاسی فراگیر و رانده شدن نخبگان ازعرصه های گوناگون و کاهش سهم تولید دانش در دانشگاه های کشور و سهمیه‌ای شدن پذیرش دانشجویان، در گسترش ناتواتی جامعه و کشور نقش جدی و مهم داشته‌اند. برخی مسئولان هم با خالص سازی و تصدی گری و محدود نگری و بسته انگاری و دخالت در همه امور و دل بستن به فرمان و دستور به فرسایش و ناتواتی خود کمک کرده است

جاده‌ای روستایی که فقط “جان” می‌‌گیرد!

جاده‌ای روستایی که فقط "جان" می‌‌گیرد!

جاده سربیشه ـ درح ـ ماهیرود یک جاده روستایی ترانزیتی است که سال‌هاست جان عده زیادی از شهروندان را گرفته اما گویا تزریق اعتبارات قطره چکانی عامل عدم پیشرفت پروژه توسعه این محور است که حمایت و پیگیری مسئولان را می‌طلبد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، جاده یکی از شریان‌های اصلی کشور که در پیشرفت و توسعه نقش مهمی ایفا می‌کند و امروزه علم و تکنولوژی در جاده‌سازی به کمک بشر آمد تا جاده‌سازی در دنیا به عنوان یک صنعت محسوب شود.

محور سربیشه – درح – مرز ماهیرود یکی از معابر رسمی و مهم در محدوده استان خراسان جنوبی با ولایت فراه افغانستان است که نقش مهمی در مبادلات تجاری توسعه اقتصادی استان دارد. جاده سربیشه – درح – به سمت پایانه مرزی ماهیرود یک راه دوطرفه بوده که اکنون به عنوان گذر مرزی شرق کشور و یک جاده بین‌المللی تلقی می‌شود و روزانه خودروهای سنگین حامل بار در این مسیر تردد می‌کنند. دوبانده شدن این محور پرتردد از مطالبات مردم مرزنشین درح از سال‌ها قبل بوده است.

جاده کم عرض سربیشه به درح و ماهیرود حکم یک جاده روستایی را داشته و از ۱۲ سال پیش همواره مردم درخواست داشته‌اند که به ایمن‌سازی این جاده توجه شود چرا که هر روز شاهد تردد ۸۰۰ تریلی به مرز هستیم. یک روز اتوبوس مسافربری، روزی دیگر خودروی شخصی، ودیروز هم پرسنل خدوم مرزبانی جانشان را در این جاده از دست دادند.

دوبانده‌سازی این محور در دستور کار مسئولان است اما هنوز تاکنون این که پروژه به سرانجام نرسیده است. سال‌هاست متولیان امر به‌واسطه مخاطرات بسیاری که این جاده روستایی ترانزیتی برای کاربران جاده‌ای ایجاد کرده است ارتقا آن را به شریان اصلی یا همان دوبانده‌سازی در دستور کار قرار داده‌اند اما آن‌چنان‌که باید و شاید از پیشرفت لازم به دلیل محدودیت‌های اعتباری برخوردار نیست و گاهی همین یک‌خطه بودن مسیر سبب می‌شود تا با دلهره و نگرانی آن هم با تردد خودروهای ترانزیتی مسیر را پیمود.

علاوه براین آن‌چه بر مخاطرات این مسیر که در حد جاده‌ای روستایی است می‌افزاید تردد بسیار روستاییان و شهرنشینانی است که در حد فاصل سربیشه تا درح و درح تا ماهیرود در رفت‌و‌آمد هستند.

راننده محور ترانزیتی درح- ماهیرود در عین حالی که با احتیاط و دقت هر چه تمام‌تر رانندگی می‌کند در گفتگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: اگر این پیچ‌های تند و خطرناک در جاده وجود نداشت و به صورت دو طرفه بود، مسافت را زودتر طی می‌کردیم.

این راننده بیان کرد: در این جاده روستایی جاده کم عرض گاهی همراه با پیچ‌های تند و خطرناکی در مسیر جاده مواجه می‌شویم که در زمستان‌ها مه و برف شدیدی که اینجا را فرا می‌گیرد، رانندگی را برایمان عذاب آور می‌کند.

وی معتقد است: نبود روشنایی و وجود پیچ‌های خطرناک در این مسیر ترانزیتی از دیگر مشکلات است و مهمتر اینکه این جاده هیچ استانداردی مطابق ترددهای بین‌المللی ندارد و دغدغه‌های مردم در این زمینه باید به گوش مسئولان برسد. تا زمانی که دوبانده شدن جاده درح به ماهیرود تکمیل نشود همچنان شاهد حوادث تلخی خواهیم بود چرا که  روزانه جمعیت زیادی از این مسیر تردد می‌کنند که انتظار می‌رود پلیس نظارت خود را بر این ترددها افزایش دهد.

راننده اتوبوسی که در این محور تردد می‌کند نیز به خبرنگار تسنیم گفت: روزی به این جاده روستایی می‌گفتند. جاده‌ای که از سربیشه به سمت درح و ماهیرود را به روستاهای اطراف متصل می‌کرد اما اکنون چند سالی است که همان جاده روستایی با همان عرض کم به جاده ترانزیتی تبدیل شده و روزانه کامیون‌های زیادی از این مسیر تردد می‌کنند.

اکبری افزود: این جاده با رونق مرز ماهیرود به جاده ترانزیتی تبدیل شده، جاده‌ای که یکی از پرترددترین جاده‌ها است و روزانه ماشین‌های سنگین زیادی از این مسیر عبور می‌کنند بدون اینکه زیرساخت‌ها و شرایط این حجم از تردد را داشته باشد.

وی بیان کرد: همواره نگرانی و دلهره برای ساکنین روستاهای اطراف جاده وجود دارد. ساکنین روستاها، پرسنل مستقر در مرز ماهیرود روزانه چندین بار باید از این جاده رفت و آمد کنند. ایاب و ذهاب دانش‌آموزان، کارمندان، کارگران و کشاورزان برای  خرید مایحتاج‌ و انجام امورات روزانه و همجواری این جاده با روستاهای کوهستانی و… تردد را در جاده درح ماهیرود بسیار افزایش داده است. البته آنچه ساکنین را بیش از هر چیز دیگری نگران کرده تردد زیاد ماشین‌های سنگین در این جاده کم عرض و غیراستاندارد است که تاکنون حوادث ترافیکی مرگباری در این مسیر اتفاق افتاده است و خانواده‌های زیادی را داغدار کرده است.

مدیرکل راه وشهرسازی خراسان جنوبی نیز دهم دی ماه امسال در جمع خبرنگاران اظهار داشت: محور سربیشه – درح و درح تا مرز ماهیرود جزو پروژه‌های دوبانده بازسازی با اولویت در استان به حساب می‌آید.

میرمحمد مودی، دلیل در اولویت قرار گرفتن آن را نیز به واسطه تردد خودروهای ترانزیتی و سنگین و همچنین مخاطراتی که یک طرفه بودن این مسیر در پی دارد اعلام کرد و گفت: از مسیر ۸۰ کیلومتری سربیشه تا درح ۳۰ کیلومتر آن دوبانده سازی شده و ۵۰ کیلومتر دیگر نیز توسط پیمانکاران در حال احداث است.

وی با بیان اینکه ۵۰ کیلومتر در دست احداث نیز ۶۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارد افزود: تلاش می‌شود ۱۵ کیلومتر از این ۵۰ کیلومتر در دست احداث تا سال آینده به اتمام برسد.

به گفته مدیرکل راه‌ و‌ شهرسازی خراسان جنوبی، اولویت اول دوبانده‌سازی در این مسیر از درح تا سربیشه است و این مسیر نیز به پیمانکاران برای احداث واگذار شده است.

مودی، مسیر درح تا مرز ماهیرود را مسیر اختصاصی مرز عنوان کرد و ادامه داد: خراسان جنوبی دارای ٢ هزار و ٣� � کیلومتر راه‌های مواصلاتی است که از این میزان حدود ۹۵۰ کیلومتر آن دوبانده شده و ۴۵۰ کیلومتر نیز در دست اجرا است.

مدیرکل راه‌و‌شهرسازی خراسان جنوبی متذکر شد: در هر یک از شهرستان‌های دوازده‌گانه استان یک پروژه باند دوم فعال است. سال گذشته ۱۲۰ کیلومتر باند دوم در خراسان جنوبی احداث شد و امسال نیز پیش‌بینی می‌شود ۵� کیلومتر باند دوم در استان احداث شود.

وی به این نکته نیز اشاره کرد که راه‌و‌شهرسازی خراسان جنوبی، دوبانده‌سازی محور‌های مواصلاتی استان را با ۳ هدف تکمیل کریدور‌های شمال به جنوب و غرب و به شرق، اتصال معبر‌های مرزی خراسان جنوبی به شبکه بزرگ راهی کشور و اتصال مراکز شهرستان‌های استان به شبکه بزرگ راهی در دستور کار دارد.

رئیس پلیس راه خراسان جنوبی نیز در گفتگو با تسنیم گفت: تصادف خودروی سنگین با سواری در محور سربیشه_درح  ۲ کشته برجا گذاشت.

سرهنگ محمدامیر کاظمی  افزود: این حادثه ناشی از برخورد یک دستگاه کامیون بنز با سواری ساینا ساعت ۱۶ و ۴۹ دقیقه عصر روز گذشته در کیلومتر ۹۰ محور سربیشه- درح – مرز ماهیرود بوده که ۲ نفر جان خود را از دست دادند.

وی علت حادثه را انحراف به چپ سواری ساینا عنوان کرد و ادامه داد: رانندگان باید در محورهای اصلی و فرعی سرعت مطمئنه و قوانین رانندگی را رعایت کنند.

مشکلات این جاده بحث امروز و دیروز نیست چرا که مردم سربیشه سالیان سال است شاهد تصادفات و واژگونی خودروها در این محور پر تردد هستند اما گویا حرکت لاک پشتی مسئولان حالا حالاها ادامه دارد و باید منتظر بود که تا چه زمانی قرار است این مسیر دوبانده شده و یا عرض جاده بیشتر شود و چه میزان خون دیگر در این جاده باید ریخته شود تا گرهی از مشکلات مردم باز شود؟

انتهای پیام/۲۵۴/.

. این گسستگی بین جامعه وحکومت، درکنار کم توانی جامعه مدنی، فرسایش ملی را سبب گردیده است. برای توانمند شدن دولت، شایسته سالاری، چابک سازی و کاستن از تنش ها و گشایش های اثرگذار و معنا دار در روابط خارجی و بهره گیری از فرصت ها و امکانات جهانی گام نخست است. برای جامعه گسترش‌ نهادهای مدنی و سازمان های مردم نهاد می تواند توانایی همراه با آگاهی و مطالبه محوری را رقم بزند. توده‌وار شدن جامعه، توان ملی را فرسوده و سرمایه اجتماعی را با کاستی و ویرانی همراه کرده و می کند. نهادهای مدنی نقش مهمی در همبستگی ملی و پیوستگی معنادار مردم با کشور بازی می کنند. سرعت دگرگونی ها در جهان با پیدایش فناوری های تازه، همانند هوش مصنوعی و بالارفتن سهم انرژی های تجدید پذیر به جای سوخت های فسیلی و از سوی دیگر اهمیت یافتن خدمات به جای کالاهای صادراتی، نمایی از جهان کنونی است که در آینده ای نه چندان دور، روند شتابان و پیشرونده‌ای که شاهد آن هستیم؛ دگرگونی گسترده‌تر و غیرقابل باورری را در همه حوزه های زیست بشری و روابط بین المللی پدید خواهد آورد. در دوران‌ جهانی شدن، فرصت های کمیابی برای بهره‌گیری از دانش بشری برای همه دنیا فراهم شد و کشورهایی همانند چین و هند و کشورهای حوزه خلیج فارس و… از آن بهره‌ها برده و سهم مناسبی از توسعه را رقم زدند. سهم کشور ما ناچیز و نزدیک به هیچ بود و اگر از هم اکنون به درک درستی از دگرگونی‌ها نرسیده و توانایی بهره‌گیری و همگام شدن با دنیای آینده را از خود سلب کنیم و اهمیت توانمندی حکومت و جامعه را مورد توجه قرارندهیم. فاصله‌ای که پدید خواهد آمد جبران شدنی نخواهد بود.