امروز خراسان جنوبی / محمدراعی فرد
هنوزدانشمندان نتوانسته اند راز خودکشی نهنگ هارا کشف کنند، اینکه چرا وباچه انگیزه ای هرساله گله ای از نهنگ های عظیم الجثه به برخی سواحل آمده ودسته جمعی خودرا به گِل می نشانند که پس از چندساعت یاروز بامرگی سخت وغمگین طرح شان را اجراکنند، شایداین حرکت انتحاری آنان برمبنای دستوری غریزی باشدتا تعقل ، اما درهزاره سوم انسانهایی که خودرا اشرف مخلوقات می پندارند عملا چون نهنگان غریزه مدار بی تفکر دست به خودکشی دستجمعی زده اند.آلودگی های زیست محیطی، آلودگی های صوتی، فشارهای روانی، حالات تهاجمی بی دلیل، زیاده خواهی های تمام ناشدنی، جذابیتهای زندگی اشرافی، ودهها وصدها دلیل دیگر شرایط زندگی شهرنشینی وحتی روستانشینی را به آنچنان فضاحت اسف باری رسانده که آمارهای رسمی مرگ ومیرها وعوارض وحشتناکی که درعین زنده بودن ،مرگ رابه آرزویی تبدیل کرده نشان از روش مردن به سبک نهنگ هارا تداعی میکند.نه مردم ونه مسولین هیچ یک از آواری که دارد برسرآنان فرودمی آید شاید مطلع نیستند واگرهم هستندچون راهی به نظرشان نمیرسد تن به چنین زندگی پرتنش داده اند وبه حساب خودشان دارند زندگی میکنند.گروه های مرجع اجتماعی ومسولین ریزودرشت هیچ کدام نتوانستند برای برون رفت ازاین بن بست خودساخته کاری کنند وچاره ای بیندیشند واین چرخه معیوب باسرعت همچنان ادامه دارد.آیا آمار مرگ سالیانه متجاوزاز ۲۰هزارنفر در جاده های کشور نامش جز خودکشی دسته جمعی نام دیگری دارد؟! آیا آمار دقیقی ازمرگ دهها هزارتفر براثر تنفس وعوارض آلودگی هوا دردست هست؟! آیا مرگ هزاران نفر درکشوربه دلیل عوارض طبیعی ویا غیرطبیعی براثر سیل وآتش سوزی وزلزله و…به دلیل نبودامکانات لازم برای امدادرسانی نامش خودکشی دسته جمعی نیست ؟! آیا آمارخودکشی ها را ازمسولین خواسته ایم که دلیلش را بیان کنند؟! آیا آمارهای طلاق را که منجربه خودکشی روانی وانهدام آینده کودکان طلاق است رابررسی کرده ایم؟! آیا آمارهای اعتیاد ونابودی ثروت وخانواده های درگیرش را به بحث وتبادل نظرگذاشته ایم؟! آیا سست شدن ارکان خانواده وتبعات آنرا درک کرده ایم؟! آیا بیماری زیاده خواهی وفسادهای مالی واداری را که منجر به چنین موج مخرب فرهنگی یک کشورشده است راجدی پنداشته ایم؟! آیا به دلایل چهره تهاجمی مردم درمواجهه با اتفاقات روزمره زندگی شان رابه چالشی علمی کشانده ایم؟! وهزاران آیای دیگر که همگی شاید پاسخی درست و منطقی هم ندارند. خودمان برای خودمان دعاکنیم که هرچه سریعترازاین قیلوله مخرب برخیزیم و فکری به حال مان کنیم. باورکنیم که اگر نتوانیم خودمان را جمع وجورکنیم بازنده ای بزرگ خواهیم بود که جبران مافات ازدست مان خارج خواهد شد.نهنگ درونمان را ازخوددورکنیم وبیشتر زندگی کنیم …!!!