سرمقاله / واقعیت عریان ورزش…!!!

امروز خراسان جنوبی /  محمدراعی فرد
جهان امروز بر پایه تکنولوژی درتمامی عرصه ها با سرعت درحال پریدن از مانع امروز به فرداست ، لذا هرچه کشورها توان دویدن درپی آینده را تجربه کنند مدال طلای توسعه بر گردن آنان افکنده میشود. زمانی که چرخ توسعه به دلیل خوب جانیفتادن ویا زنگ زدگی کم بچرخد ویا اصلا نچرخد آنگاه است که سامانه هایی که دراین وضعیت قرار گرفته اند از غافله توسعه پذیری وتوسعه یافتگی عقب می مانند که شاید سالها زمان ببرد تا به این غافله نزدیک شوند. واقعیت ورزش ما همین است که میبینیم تقریبا بجز دورشته تکواندو وکشتی آزاد و فرنگی درسایر رشته ها حرفی برای گفتن نداریم، قهرمانان کشتی ما که تقریبا حرف اول کشتی را درجهان میزنند و قهرمانان تکواندی ما هم نه درحد کشتی اما مدال آورند، تبدیل به دیواری میشوند که برخی دولتها وبرنامه ریزان درپشت آن پنهان شوند و در باد مدالهای کسب شده کشتی گیران و تکواندوکاران بخوابند و پیروزی در این دورشته را مصادره به مثل کنند. شاید به لحاظ روانشناسی جامعه شناختی بتوان به این نتیجه رسید که به دلیل نداشتن عزمی برای اتخاذ کارجمعی در لایه های اجتماعی موفقیتی نداشته ایم ، لذا در کارهای انفرادی به دنبال موفقییم هستیم…!ما با کمترین امکانات اولیه برای سایر رشته های ورزشی نباید انتظار معجزه و پیروزی را در چشم انداز برنامه های کشور داشته باشیم، بطور مثال دو تیم آبی و قرمزهای فوتبالی کشورمان که بیشترین هوادار را دراختیاردارند هنوز پس از ۴۵ سال ازداشتن استادیوم اختصاصی و زمین تمرینی محرومند اما با قراردادهای میلیاردی توان سازندگی را ازدست داده اند. درکشورهای آسیایی چون چین و ژاپن و کره جنوبی به دلیل داشتن زیرساخت های برنامه ریزی و تخصص ها ، توانایی های کودکان را ازبدو ورود به مدرسه شناسایی و آنان را در آکادمی های مخصوص رشد داده تا در میادین ورزشی و درتمام رشته ها حرفی برای گفتن داشته باشند. و به همین دلایل واضح است که ما تمام داشتهای مان را در کشتی وتکواندو هزینه میکنیم ، واقعیتی تلخ و عریان است که نمی توان باتوجیحات از آن گریخت .عیب بزرگ ما فرار از واقعیات وحقایق جامعه وفرار از پاسخگویی وشفافیت است…!!!