سرمقاله / دوقطبی یا دو جامعه ای شدن خطری که تهدیدمان میکند…!!!

امروز خراسان جنوبی / محمدراعی فرد
گاه خواسته ویا ناخواسته نوع چینش حروف مان دریک نوشتار و یا سخنرانی آنچنان است که تبدیل به کلماتی میشوند که آدم می کُشند، ترورمی کنند، قطعه قطعه میکنند و چون گلوله و رگباری و بمبی می ترکانند و منهدم میکنند، لذا سنجیده نگاری و سنجیده سخن گفتن آن هم درشرایطی که کشور بحرانهای مختلفی دارد امری است واجب حیاتی، دهان گشودن وتکرار مکررات را با کلمات بیرون ریختن و مرگ براین و آن و چونان آینه محدبی بزرگتر از آنی که هستیم نشان دادن و واقعیات درونی و اطراف خودرا ندیدن و برآنها وقعی ننهادن و کم ارزش جلوه دادن آنها و مواردی را بولد کردن که هیچ ارتباطی با زندگی مردم ندارد، تبدیل به تبری تیز وبران میشود که جامعه را دچار دوگانگی یا دو قطبی میکند که این اتفاق متاسفانه حادث گردیده است…!!دوجامعه ای شدن کشور را بامثالی کوچک و قابل توجیه تحلیل میکنیم، درمسابقات آسیایی فوتبال آن اتفاقی که انتظارآن می رفت بوقوع پیوست، قشربزرگی ازجامعه ازباخت تیم ملی شان خوشحال شدند همانگونه قشربزرگی مغموم وناراحت شدند، آنانی که خوشحال شدند نه ازباب اینکه ضد انقلاب یا برانداز یا جیره خواردشمن بودند بلکه انسانهای شریف و زحمتکشی بودند و هستند واین همان پاشنه آشیلی است که زنگ خطرش مدتهاست به صدا درآمده است. انتخابات نزدیک است و تمامی تصمیم گیران و تصمیم سازان بخوبی شرایط را میدانند و نیازی به بازخوانی آن نیست لذا باتوجه به آنچه که درفوق گفته شد خطر کم رنگ شدن حضور مردم در انتخابات وحداقل رای ها کاملا مشهوداست و نمی توان کتمان اش کرد یا روی آن خاک پاشید و زیرفرش پنهانش کرد. اتاقهای فکر درب هایشان بسته شده است وگرنه قبل ازوقوع هر اتفاقی باید نمیگذاشتند شرایط به این مرحله برسد… هنوز شاید امیدی برای آشتی مردم وجودداشته باشد که از فروپاشی اجتماعی جلوگیری شود، اگر بزرگانی از مرجع های اجتماعی ورود پیدا کنند تا از آخرین فرصتها استفاده کنند…!!!