سرمقاله /توسعه بدون ابزار وامکانات یک رویا است…!!!

امروز خراسان جنوبی / محمدراعی فرد
توسعه یک کلمه سحرآمیز است که گاه معنای واقعی پیدا میکند وگاه دست آویزی برای ریسیدن شعارهایی می شود که توهم گونه مینماید. توسعه را نمی توان بدون داشتن امکانات وبستر لازم و مدیریتهای بی مثال و شفافیت و تخصص و پاک دستی و پاک زبانی و پاک اندیشی و سیاست گذاری های متقن و عقلانی و داشتن نقشه راه و ورود به دنیای نخبگانی و سرمایه گذاری های کلان و ارتباط مستمر باجهان امروز تعریف کرد لذا نه اینکه محقق نمی شود بلکه بسیاری ازامکانات مادی و معنوی هرکشوری را به باتلاقی عظیم فرو می ریزد…واقعیت این است که برخی از مسئولین ودولتیان هریک نگاه خاصی به علم توسعه دارند و برمبنای داشته های خود تفسیرش میکنند، لذا با چنین شرایطی که به لحاظ اقتصادی و فرهنگی و سیاسی برکشور محاط وحاکم است تقریبا برای رسیدن به آن به بن بستی خودخواسته رسیده ایم که نتیجه اش را اینک درتمام جنبه ها و شاخصه ها شاهدیم، ماقرار بود که در منطقه به لحاظ اقتصادی و فرهنگی و سیاسی رتبه اول را داشته باشیم، امری که هنوز محقق نشده و ما از قافله حتی کشورهای کوچک حاشیه خلیج فارس به شکل باورنکردنی عقب ماندیم! چراکه دنیای خارج ازمرزهای مان را نه شناختیم ونه باورش کردیم، خیال مان این بود که آنچه ما میگوییم مُر واقعیت است و دیگران باید برما تاسی کنند، حتی دربرهه ای از تاریخ کشورمان و در دولتهای نهم و دهم خود را برای مدیریت جهانی آماده کرده بودیم!!، همان سالهایی که بستر عقب ماندگی کشورمان آماده و کلید خورده بود و کسی نتوانست و ندانست که چه آشی برای ملت پخته شده است…!!! برای توسعه به شدت نیازمند یک بازنگری و زیر و رو کردن بستر موجود است، بستری که طی چند دهه دیگر خاصیت زایش و طراوت و امید و آینده ورزی اش را ازدست داده است، دیگر استفاده ازشعار و داستان نویسی و شعر پروریدن و استفاده صدها باره از سیستمهایی و روشهایی که منسوخ شده اند و به روز نیستند و…جواب نمی دهند. ماحتی تحلیل صحیح را فراموش کرده ایم عادت کرده ایم به سکوت و لکنت زبان و ترس از بعد حرف زدن و نوشتن، لذا سیاست حاکم خود را دچار خودفریبی و خود بهتر انگاری و خودبزرگ بینی نموده و تصور میکند که هر آنچه را که میگوید همانی است که بر زبان می راند و می نویسد می انگارد. برای دستیابی به توسعه پایدار وبلا انقطاع شاخصه های فراوانی وجود دارد که دراین مقوله ضیق و کم حجم نمی گنجد و باید به آنها در چندین‌ مقاله و سرمقاله پرداخت…!!!