امروز خراسان جنوبی / محمدراعی فرد
ترس از قانونمندی برای قانون شکنان وکسانی که آموحته اند دورزدن قانون را یک امر مبارک و خوبی است که برمبنای آن جامعه به مقصدی بنام امید میرسد ، امیدکه شکوفه زد و ریشه دواند بسترانگیزشی قوی و موثری شکل میگیرد که زیربنای توسعه هرکشوری است ..زمانی که امید دیگر رمقی برای تزریق به جامعه ندارد، آنچه باقی می ماند ترس است، دیوار جامعه درونی وبیرونی دارد، وقت ترس در دیوار درونی جامعه سیاسی رخنه می کند و با ترس بیرونی آن همطراز وگاه بالاترمیرود ، وحاکمیتهای تندرو بر چگالی وغلظت آن می افزایند جوامع به سمت وسوی گریزازمرکز پیش میروند و نقاط کانونی جوامع به هم می ریزد و کم کم خشم و نفرت بعنوان خروجی آن حاکم میشود و جوامع این چنینی به سمت وسوی یک همبستگی درونی پیش می رود که طغیانی را به همراه خواهد داشت. ترس حاکم بر جوامع سیاسی خدعه می کند و به وجود آورندگان آن آدرسی غلط را میدهد، و آنان به تصور آرامش ظاهری و کاذب در اینگونه جوامع مورد اصابت بومرنگی قرار میگیرند که ساخته اند و این چنین خویش را سیبل و نشانه عملکرد خود قرار میدهند.. در این جوامع تازمانی که نتوان براین گونه ترسها خط بطلان کشید و فضا را به سمت و سوی حقانیت و وحدانیت و همبستگی اجتماعی پیش برد و تمام روزنه ها و جوانه های امید را بست وخشکاند نه ازتاک اثری خواهد بود ونه از تاک نشان و توسعه فقط تبدیل به کلمه ای میشود برای شعرسرایی و بافتن آرزوها…!!!