سرمقاله/ کلیسای وانک…!!!

امروز خراسان جنوبی/ محمدراعی فرد
اینکه جامعه درحال پوست اندازی و تغییر روش درسبک وخواسته های خود از زندگی است شکی نیست ، جامعه شناسان سالهای متمادی و متوالی است که دراین مورد بارها و بارها هشدارداده اند و زنگ خطر را به صدا درآ‌ورده اند همانگونه که مانیز بارها نوشتیم که آقایان جامعه آنی نیست که در چند نفر در اطرافمان که چون ما می اندیشند و چون ما مناسک میکنند خلاصه شود، جامعه از آنچنان پیچیدگی ها و مشخصه های فراوانی برخوردار است که نیازمند سواد کافی و آزادگی وافی باشی تابتوانی آن را درک و بر مبنای خواسته هایش عمل کنی و برنامه بریزی، مسئولین در اصل کارگزاران مردم اند نه کدخدای آنان و نه مستوفی آنان و نه کسانی که بجای مردم بیندیشند و حرف بزنند و عمل کنند، متاسفانه ما نخواستیم و یانتوانستیم که اتفاقات و نابودی خرده فرهنگها را آسیب شناسی کنیم و به لحاظ تخصصی قبل از وقوع موج سونامی گونه حرکات اجتماعی نقشه راه و بسترلازم را فراهم آوریم. چند روز قبل به مناسبت فرارسیدن ایام سال نو مسیحی چنان ولوله و ترافیک باورنکردنی ازجمعیت ایرانی برای ورود به کلیسای وانک اصفهان بوجود آمده بود که غیرقابل تصور بود و فشارجمعیت به قدری بود که به در ورودی کلیسا صدمات جدی وارد شد، این اتفاق را بزرگ کنید در شهرهای بزرگتر و تصور نکنید که درشهرهای کوچک خبری نبوده است!! باور نکردنی است که بدانیم چه خانواده های مسلمان ایرانی که خانه شان را مزین به درخت کوچک کاج و تزئینات آن و پوشش بابا نوئل کرده بودند، مردم اینگونه خویش را از فضای سنگین افسردگی میرهانند تا دمی به حال خوش برسند، آنقدر سخت گرفتیم و آنقدر فشار وارد کردیم که لایه های اجتماعی را وادار به تغییر مسیری که به آنان دیکته کرده ایم شدند، اگر لجوجانه باز به دنبال طرح هایی برای فشار بر افکار عمومی باشیم بلاشک مردم را از اصل دیانت و دینداری خارج خواهیم کرد، یادمان نرفته قاسم بوقی رشت را که مردم را چگونه خوشحال میکرد باخواندن و حرکات موزون یاهمان رقص، دیدیم و دیدید که چه اتفاقاتی افتاد و مسئولین چه بهای رابخاطر برخوردی غیرمنطقی پرداختند و کاربجایی رسید که همان موسیقی را درشب چله و درصدا وسیما بر مردم عرضه کردند. شادمانی وخوشحال را نمیتوان ونباید به مردم دیکته کرد تا حتی خوشی های شان هم برمبنای نگاه ما باشد، اگر فشار بیشترشود آنگاه به مرحله زیرزمینی وارد خواهندشد که امری است خطرناک ومهلک، دلمان را به ظواهر اجتماعی خوش نکنیم. به زیر پوست شهرها و حتی روستاها بروید تا ببینید واقعیتی که ما میگوییم باواقعیت مردم چقدر متفاوت است…!!!