امروز خراسان جنوبی / محمدراعی فرد
جامعه ای که سطح رضایت اش از عملکرد مسئولانش رو به سقوط و در سراشیبی ناامیدی قرارگیرد، حتی چنانچه فرضا به لحاظ معیشتی کم دغدغه هم باشد، تبدیل به جامعه ای میشود که دیگر انگیزه ای برای بقا وپیشرفت نخواهد داشت. نشاط و امید دو عامل حیاتی هستند که به آن راز بقا گویند، رازی که برای دسترسی به آن بایسته هایی لازم است تا بتوان تلاطم های نابودگر امواج جهانی که برعلیه او نمایانده میشود نتوانند او را مضمحل و ضعیف و درنهایت تبدیل به موجودی بی هدف کند و او را مبدل به عاملی نماید که بود و نبود برایش علی السویه باشد و فقط نظاره گر دعواهای سیاسی و احساس مهره ای بی خاصیت و بدون تحرک و تعقل در دستان سیاست بازان مغرور و ثروتمندانی باشد که از او دوشیده و فربه شده اند!! جامعه ای که دایم درحال تنش وفشار از درون وتهدید از بیرون است، نه سخنرانی و درباغ سبز نشان دادن درمانش میکند و نه تهدید کلامی و بگیروببندها، نه فیلترکردن و سانسور و سعی در بیخبری او را به مقصد میرساند و نه تبلیغات و بزرگنمایی چیزی که وجود ندارد، نه تخطئه و تهمت به دیگران او را کفایت میکند و نه فرار رو به جلوی کسانی که کلا از اوضاع اجتماعی دور اند و واقعیات را نه میخواهند قبول کنند و نه متوجه میشوند…مردمی که امیدشان هم از سوی عوامل شناخته و ناشناخته درونی و هم از سوی عوامل بیرون از مرزها و در جنگی نابرابر نابود و له میشود دیگر نباید از آنان انتظار داشت که باز پای کار باشند. مردمی که نشاط جسمی وروانی آنان را زایل و حق طبیعی آنان را با توجیهات باطل اعلام میکنند، دیگر توان ایستایی در برابر امواج لاینقطع اخبار راست ودرست را نخواهند داشت. در این کشورها حتی شرایط تولید لبخندی فقیرانه اما طبیعی را ازمردم ستانده وبه جایش چهره هایی درهم و غمگین و پراسترس و عصبی نشانده شده و دربرابر شادی مردم چون سدی ایستاده ومترصد شنیدن نوایی ازدورستها هستد تا باتازیانه خشم و نفرت نگذارند که روح فسرده آنان برای لحظه ای سیراب شود !! حاحمان این کشورها آنقدر شجاعت ندارند که عملکرد تکان دهنده شان را دوباره بررسی کنند و با آسیب شناسی لازم حق را به مردم بدهیم وحتی به شکل قطره چکانی حقوق پایمال شده آنان را استیفا نمایند.