امروز خراسان جنوبی/ محمدراعی فرد
کشورما در حوزه های مختلف درمعرض بحرانهای قابل پیش بینی اند، وقتی بدون پایلوتی تعریف شده علمی و به دور از تخصص و پیش بینی های لازم اقتصاد را به هر نامی دستکاری میکنیم باید توجه داشته باشیم حتما و بلاشک دچار بحرانهای عمیق اجتماعی میشویم که تبعات بسیار نافرم وبعضا خطرناک دارد، اقتصاد آنچنان قدرت و سیطره ای دارد که توان حل کردن فرهنگ و سیاست را هم درخود دارد…این نوع بحرانها قابل پیش بینی هستند اما اینکه چرا برای برون رفت از آنها چاره ای اندیشیده نمیشود خود جای سوالهای فراوانی دارد که کماکان بی پاسخ مانده و کسی اصولا به پاسخگویی مکلف نیست…! در مورد بحران های طبیعی چون سیل نیز در برهمین پاشنه می چرخد، حدود ۴۵۰ شهر و هزاران روستا برمبنای آمارها و دلایل متقن در معرض سیلی قرار دارند که هرساله تکرار میشود و هرساله قرار بر این میشود که از تکرار آن جلوگیری شود، چندروزی صدا وسیما برآن زوم میکند و چند مصاحبه با مسئولین و باصطلاح کارشناسان که مینشینند ومی گویند و برمی خیزند، درهمین حد…!! میلیاردها تومان خسارت مالی و نابودی زندگی مردم نه اینکه جبران نمی شود حتی بنا به توصیه کارشناسان که امر آبخیز داری و آبخوان داری حدود ۷۰ درصد خسارات سیل را کنترل میکند نیز در نزد مسئولین ذیربط جایگاهی عملیاتی نداشته و ندارد…!! ازآنسو نیز حدود صد هزار کلاس درس درمعرض خطر ریزش و نابودی هستند که سه و نیم میلیون نفر دانش آموز را شامل میشود یعنی نیاز شدید به بازسازی و مقاوم سازی است، آموزش وپرورشی که در این دو ماه گذشته نتوانسته درد بی معلمی را به خوبی درمان کند چه رسد به بازسازی کلاسهای درخطر ریزش…!! فلان کارشناس زلزله نیز میگوید اگر در تهران زلزله شود فقط ده تا بیست درصد آمادگی لجستیک و خدمات رسانی وجود دارد و اصولا چیزی بنام روابط بین بخشی بین ادارات و عوامل اجرایی وجود ندارد، زلزله ای که هر روز شهری و استانی را میلرزاند… تمامی این بحرانها قابل پیش بینی هستند اما کمترین آمادگی برای کم اثرکردن آنها و بالابردن سطح ایمنی وجود ندارد، بارها گفته ایم که مدیریت بحران ما خود دچاربحران است…!!!