به گزارش ایرنا اراضی اشغالی از میانه مهرماه شاهد وضعیتی است که از دید بسیاری از ناظران و تحلیلگران، از پنجاه سال پیش یعنی آخرین جنگ اعراب و اسرائیل تاکنون بی‌سابقه است.

شروع عملیات نظامی حماس از هوا و زمین و دریا، ضربه‌ای سخت بر هیمنه نظامی و امنیتی وارد آورد که صهیونیست‌ها از خود نشان می‌دادند. هر چند عملیات حماس پاسخی طبیعی به چند دهه اشغالگری و اقدامات ضدانسانی اسرائیل است اما صهیونیست‌ها برای از بازیافتن آبروی از دست رفته خود، غزه را هدف حملاتی دیوانه‌وار قرار داده‌اند.

اعلام برخی کشورها از شرق آسیا تا اروپا و آمریکا مبنی بر کشته یا اسیر شدن اتباع‌شان در نبرد اخیر به رژیم صهیونیستی فرصت می‌دهد تا بتواند بهره‌برداری مدنظر خود را به‌ویژه در فضاسازی‌های عمومی علیه گروه‌های فلسطینی و همچنین حامیان مقاومت صورت دهد

در این شرایط، انگیزه‌ها و و دلایل نیروهای مقاومت برای شروع عملیات «طوفان الاقصی» در مقطع زمانی کنونی و پیامدهایش برای فلسطین، منطقه و حتی جهان محل پرسش‌های متعددی است که پژوهشگران ایرنا برای یافتن پاسخ آن به سراغ کارشناسان مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای رفته‌اند.

در این گزارش «مهدی علیخانی» کارشناس روابط بین‌الملل و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی پاسخگوی پرسش‌های ما شده که شرح این مصاحبه را در ادامه می‌خوانیم؛

عادی‌سازی روابط می‌توانست سبب یک روند بازگشت‌ناپذیر و تحول عمیق در مناسبات میان جوامع عربی و اسلامی با رژیم صهیونیستی شود

– چه توصیفی از مقتضیات زمانی حمله حماس دارید؟ به عبارتی دیگر روند تحولات خاورمیانه چه سمت‌وسویی داشت که حماس تصمیم به شروع عملیات نظامی گرفت؟

فارغ از اشغال سرزمین فلسطین و ظلم و جنایت تاریخی و مستمر دهه‌های گذشته به‌طور عام و تبدیل غزه به یک زندان محاصره‌شده سر باز در دو دهه اخیر به‌طور خاص، ناکامی سازوکارهای مختلف برای احقاق حقوق مردم فلسطین، مهم‌ترین محرک کاربرد ابزار نظامی برای تحقق خواسته‌های گروه‌های مقاومت بوده است. بااین‌حال، فکر می‌کنم موضوع عادی‌سازی روابط میان رژیم صهیونیستی و عربستان از محرک‌های مهمی بود که باعث انجام این عملیات در این مقطع زمانی شد.

عربستان در امتداد عادی‌سازی روابط با قطر و ایران، در پی تسری این تعاملات و عادی‌سازی روابط، به شکل آشکار با رژیم اسرائیل بود، ضمن این که به عنوان یکی از انگیزه‌های سعودی‌ها برای احیای روابط با ایران، باید به کاهش تبعات عادی‌سازی اشاره کرد.

سیاست رسمی و اعلامی سعودی در قبال مساله فلسطین، طرح صلح ملک عبدالله با هدف تشکیل یک دولت فلسطینی به‌عنوان شرط برقراری روابط با تل آویو بود. اما تحولات یکی دو دهه اخیر باعث شد تا سعودی در عمل کسب امتیازاتی برای خود را در اولویت قرار دهد. به این دلیل، اگرچه در اعلام، ایجاد دولت فلسطینی شرط عادی‌سازی اعلام می‌شد، اما در واقع، اولویت آنها پیگیری پیمان و ضمانت امنیتی ایالات متحده و برخورداری از برنامه هسته‌ای شد.

طبیعتا اگر این عادی‌سازی که در شرف تحقق بود اتفاق می‌افتاد، یک روند بازگشت‌ناپذیر و تحول عمیق در روابط میان جوامع عربی و اسلامی با رژیم صهیونیستی رخ می‌داد و در نتیجه آن، هزینه‌های مخالفت با اسرائیل بسیار افزایش پیدا می‌کرد. ازاین‌رو، فارغ از برخی گمانه‌زنی‌ها درباره علل این جنگ، برهم زدن یا ایجاد چالش در بحث عادی‌سازی را می‌توان عاملی مهم تلقی کرد.

این عملیات را می‌توان شکست بزرگ اطلاعاتی همراه با فروپاشی اعتبار امنیتی و افسانه شکست‌ناپذیری رژیم صهیونیستی دانست

– چه توصیفی از این عملیات دارید؟ از نظر ویژگی‌ها، ابعاد، نتایج نظامی و …

بیانات رهبر انقلاب امکان اسرائیل برای بهره‌برداری از وقایع اخیر و اجرای طرح‌هایش علیه ایران در این مقطع را عقیم کرد

مهمترین نکته‌ای که در ارتباط با این عملیات می‌شود مورد توجه قرار داد بُعد غافلگیری آن است. این جنگ در سالگرد جنگ ۱۹۷۳ اتفاق اقتاد که در آن زمان هم با وجود اطلاع از قصد جنگ در ۲۴ ساعت قبل شروع آن از طریق داماد عبدالناصر به عنوان جاسوس اسرائیلی‌ها، یک غافلگیری بزرگ برای رژیم صهیونیستی اتفاق افتاده بود.

فارغ از اینکه پیامدها و نتایج این واقعه در کوتاه‌مدت و بلندمدت چه باشد، این عملیات را می‌توان شکست بزرگ اطلاعاتی همراه با فروپاشی اعتبار امنیتی و افسانه شکست‌ناپذیری رژیم صهیونیستی دانست.

تلفات بالا در دو سوی نبرد نظامی موجب می‌شود طرفین انگیزه تعیین تکلیف نهایی منازعه را مدنظر داشته باشند

– این رویداد چه نتایجی دربرخواهد داشت؟ از نظر واکنش بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، تحولات و معادلات خاورمیانه‌ای، سرنوشت فرایند سازش و …

اگر این عملیات را در امتداد نبردهای متعدد واقع شده درون منازعه تاریخی خاورمیانه در نظر بگیریم، یک مجموعه از عناصر سنتی و جدید، همچنان موجب تشدید و پیچیده‌تر شدن و طولانی‌تر شدن این منازعه خواهد شد.

اولین عنصرِ پایدار، طرف‌های متعدد این مساله است. انبوهی از بازیگران دولتی و غیردولتی در سطح منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم درگیر این منازعه تاریخی هستند. این تعدد بازیگران درگیر هم مساله را پیچیده‌تر می‌کند و هم راه‌حل رضایتبخش را دشوارتر.

ویژگی دوم این است که تعداد بالای اسرای اسرائیلی نزد فلسطینی‌ها در معادلات بعدی نقش تعیین‌کننده دارد.

متغیر دیگر، اعلام برخی کشورها از شرق آسیا تا اروپا و آمریکا مبنی بر کشته یا اسیر شدن اتباع‌شان در نبرد اخیر است. این اتفاق به رژیم صهیونیستی فرصت می‌دهد تا بتواند بهره‌برداری مطلوب مدنظر خود را به‌ویژه در فضاسازی‌های عمومی علیه گروه‌های فلسطینی و همچنین حامیان آنها صورت دهد.

ایران که همواره در خط مقدم حمایت و پیگیری حقوق حقه ملت فلسطین بوده است باید در مواضع خود بر رنج تاریخی مردم فلسطین و بی‌عملی مجامع بین‌المللی در قبال ظلم و جنایات مستمر به فلسطینیان به‌عنوان ریشه اصلی این منازعه مستمر تاکید کند

نکته چهارم، نوع انعکاس رسانه‌ای تحولات جنگ و تفاوت بازتاب وقایع روز اول و ادامه این عملیات است. این موضوع باید موجب تامل شود چرا که در روز اول آغاز عملیات، فیلم‌ها، تصاویر و گزارش‌های گسترده‌ای که برخی از آنها می‌توانست افکار عمومی بین‌المللی را متاثر از خود کند، به‌صورت گسترده منتشر شد و بازتاب یافت. اما در ادامه وقتی پاسخ رژیم صهیونیستی آغاز شد، با وجود قربانیان پرشمار به‌ویژه از زنان و کودکان بی‌دفاع غزه، این فیلم‌ها و تصاویر حتی در ایران همانند آنچه در روز اول در مورد اسرائیلی‌ها در حال بازتاب بود منعکس ‌نشد. این ماجرا شائبه‌ای ایجاد می‌کند که بخشی از فضای رسانه‌ای روز اول، در راستای شکل‌دادن به یک نگاه منفی نسبت به مقاومت فلسطین و ایجاد بستر مناسب برای پاسخ نظامی گسترده بوده است.

متغیر بعدی تعداد تلفات بالا در دو سوی نبرد نظامی است که موجب می‌شود طرفین انگیزه تعیین تکلیف نهایی منازعه را مدنظر داشته باشند.

عملیات حماس یک برش تاریخی جدید و مهم به تاریخ منطقه اضافه می‌کند. این معادلات محدود به حوزه مدیترانه نخواهد بود و تا حوزه خلیج فارس ادامه می‌یابد

– پیامدهای بلندمدت طوفان الاقصی در سطح منطقه چه خواهد بود؟

در تاریخ منطقه غرب آسیا در دو دهه اخیر مجموعه‌ای از نقاط عطف مهم وجود داشته که منجر به شکل‌گیری یک نظم و ترتیبات جدید امنیتی شده بود. این تحولات با سقوط صدام حسین و قدرت‌گیری شیعیان در عراق آغاز شد و با ناکامی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۶ در برابر حزب الله لبنان به اوج خود رسید و در تلاقی با پروژه ایران‌هراسی اسرائیل به‌واسطه برنامه هسته‌ای، به شکل‌گیری یک ائتلاف عربی-عبری نانوشته انجامید و این روند با حرکت به سمت توافق‌نامه‌های ابراهیم تداوم یافت.

این عملیات در ۲۰۲۳، یک برش تاریخی جدیدتر و مهم‌تری به تاریخ منطقه اضافه می‌کند. این معادلات محدود به حوزه مدیترانه نخواهد بود و تا حوزه خلیج فارس ادامه یافته و آثار و پیامدهای عمیق‌تری به‌همراه خواهد داشت.

در این مسیر، پروژه‌ عادی‌سازی روابط بین اعراب و مشخصا عربستان سعودی با رژیم صهیونیستی که در شرف تحقق بود، زمانش به عقب می‌افتد اما زمینه آن منتفی نمی‌شود.

رویارویی رژیم اسرائیل با ایران و تحرکاتش علیه تهران هم احتمالا جنبه آشکارتری پیدا می‌کند اما با این تفاوت که به‌دلیل عادی‌سازی توامان روابط پایتخت‌های عربی با تهران و تل آویو، کشورهای عربی برخلاف دهه گذشته همراهی آشکار با اسرائیل در برابر ایران نخواهند داشت اما هزینه حمایت از گروه‌های مقاومت افزایش می‌یابد.

رژیم اسرائیل روی نقش ایران در عملیات طوفان الاقصی تاکید می‌کند تا مساله‌ای به مسائل بین‌المللی ایران بیافزاید

– چه الزامات سیاسی، امنیتی و دیپلماتیکی پیش روی کشور ما پس از این رخداد وجود دارد؟

مساله رژیم اسرائیل، نوع نگاه و راه‌حل ایران نیست. مساله این است که این رژیم حتی با دادن حداقل حقوق فلسطینی‌ها که سازمان ملل و آمریکا و اروپا هم به آن باور دارند، مخالف است؛ یعنی از اساس هیچ حقی برای فلسطینی‌ها قائل نیست

با وقوع بحران یا جنگی در محیط پیرامونی کشورها، هر حکومتی در مواجهه با آن رخداد باید در چارچوب منافع و امنیت ملی خود رویکردی هوشمندانه را دنبال کند.

ایران در شرایط حساسی به سر می‌برد. در یک طرف مذاکرات هسته‌ای و رفع تحریم‌ها در توقف است و از سوی دیگر، به‌واسطه بحران اوکراین، تهران در معرض اتهام‌زنی‌های اروپا قرار دارد. نتیجه هر دو روند، اشاعه ایران‌هراسی و ترویج نگاه امنیتی‌ به ایران با محوریت رژیم اسرائیل با همراهی غرب بوده است. اضافه شدن مساله‌ای به این دو چالش، می‌تواند آسیب‌های بیشتری را در بلندمدت متوجه ایران کند.

بر این اساس بود که با وجود برخی مواضع طرح شده از روز اول عملیات، نمایندگی ایران در سازمان ملل با درک شرایط حساس موجود، عدم ایفای نقش ایران در این عملیات را در قالب بیانیه رسمی اعلام داشت. مهم‌تر از آن، بیانات رهبر انقلاب بود که امکان اسرائیل برای بهره‌برداری از این وقایع و اجرای طرح‌هایش علیه ایران در این مقطع را عقیم کرد.

بنابراین، ایران که همواره در خط مقدم حمایت و پیگیری حقوق حقه ملت فلسطین بوده است باید در مواضع خود بر رنج تاریخی مردم فلسطین و بی‌عملی مجامع بین‌المللی در قبال ظلم و جنایات مستمر به فلسطینیان به‌عنوان ریشه اصلی این منازعه مستمر تاکید کند.

از سوی دیگر اگرچه ایران سیاست اصولی خود را در قبال این منازعه تاریخی اعلام داشته (همه‌پرسی) اما می‌تواند بر این نکته تاکید کند که حتی اگر بخواهیم راه‌حل مساله فلسطین را بر مبنای نگاه آمریکایی و اروپایی و قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ شورای امنیت قرار بدهیم، رژیم اسرائیل به کدام یک از این قطعنامه‌ها و پس از آن‌ها ترتیبات پیشنهادی صلح پایبند بوده است؟ آیا حاضر شده است اراضی اشغالی را ترک کند؟ آیا حاضر شده است شهرک‌ها را برچیند؟ درباره وضعیت بیت‌المقدس و آوارگان و… چطور؟

بنابراین باید گفت مساله رژیم اسرائیل، نوع نگاه و راه‌حل ایران نیست. مساله این است که این رژیم حتی با دادن حداقل حقوق فلسطینی‌ها که سازمان ملل و آمریکا و اروپا هم به آن باور دارند، مخالف است؛ یعنی از اساس هیچ حقی برای فلسطینی‌ها قائل نیست. نتیجه این رویکرد، توسل مبارزان فلسطینی به ابزار نظامی برای احقاق حقوق‌شان در برابر قدرت اشغالگر است.

در شرایطی که رژیم اسرائیل در پی انتساب این عملیات به ایران بوده است باید یک مساله را یادآوری کرد. محوریت این عملیات غافلگیرانه با حماس بود. با وجود قرار داشتن حماس در محور مقاومت، از سال ۲۰۱۱ و در پی بحران سوریه، این گروه با تقابل برابر بشار اسد و سپس حمایتش از عربستان در بحران یمن، به فاصله گرفتن از ایران و محور مقاومت اقدام کرد و به قطر و ترکیه نزدیک‌تر و با آن‌ها هماهنگ‌تر شد. در اواخر دهه گذشته و پس از بن‌بست در عادی‌سازی با عربستان، حماس مجددا در جهت بهبود روابط با ایران قدم برداشت.

عجیب است که با وجود نزدیکی ایدئولوژیک میان حماس با ترکیه و قطر و به‌ویژه هماهنگی‌های سیاسی و حمایت مالی قطر، در حال حاضر رژیم اسرائیل روی نقش ایران تاکید می‌کند که به‌نظر هدف‌شان افزودن مساله‌ای دیگر به مسائل بین‌المللی ایران است. بنابراین در داخل نباید در رابطه با نزدیکی و هماهنگی فوق‌العاده ایران با حماس اغراق کرد. حمایت از حقوق حقه مردم فلسطین موضوعی همسان با رابطه با حماس نیست.

با آغاز عملیات «طوفان الاقصی» از سوی حماس علیه رژیم صهیونیستی، یکی از پرسش‌ها این است که حالا تکلیف روند عادی‌سازی چه می‌شود؟ یکی از مهمترین الویت‌های رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر، تلاش برای عادی‌سازی روابط با کشورهایِ عربی بوده؛ زیرا این موضوع پیش از هرچیزی، تثبیت مشروعیت و جایگاه خود به عنوان یک «کشور» در میان همسایگان عربش است.

تاریخچه عادی‌سازی روابط
۵۰ سال پیش(۱۳۵۲)در همین روزها، جنگ «یوم کیپور»(جنگ میان کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی) رخ داد. جنگی که پس از جنگ ۶ روزه ۱۹۶۷ (۱۳۴۶) و شکست کشورهای عربی، این‌بار هم برای آنان توفیقی به دنبال نداشت. پس از این جنگ، تلاش‌های دیپلماتیکی برای پایان‌دادن به مناقشه میان این کشورها و رژیم صهیونیستی و همزمان درگیری رژیم و فلسطین گسترش یافت.

در سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۸) مصر و رژیم صهیونیستی معاهده صلح امضا کردند و در سال ۱۹۹۴ (۱۳۷۳) نیز معاهده صلحی میان اردن و رژیم امضا شد. روابط غیررسمی میان رژیم و برخی دیگر از کشورهای عربی ادامه داشت تا اینکه در فوریه ۲۰۱۹ (بهمن‌ماه ۱۳۹۷) در اجلاس ضد ایرانیِ ورشو، رژیم صهیونیستی و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس حضور یافتند. روابط نزدیک میان رژیم و این کشورها توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد.در سال ۲۰۲۰ توافق مشترکی میان آمریکا، رژیم صهیونیستی و امارات متحده عربی و بعد هم بحرین، مغرب و سودان امضا شد که به «پیمان ابراهیم» معروف است.

دونالد ترامپ رئیس‌جمهور وقت آمریکا هنگام امضای توافق ابراهیم گفت، امیدوار است عربستان و اسرائیل هم به زودی صلح کنند. از آنجایی که عربستان نقشی مهمی در راهبریِ کشورهای عربی دارد، عادی‌سازی روابط میان رژیم و عربستان می‌تواند تاثیر زیادی بر تثبیت قدرت و جایگاه رژیم داشته باشد. در چند ماه اخیر، بارها مقام‌های رژیم صهیونیستی درباره عادی‌سازی روابط با عربستان صجبت کردند. «الی کوهن» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با شبکه ۱۲ این رژیم تاکید کرد: اسرائیل اکنون بیش از هر زمان دیگری به توافق صلح با عربستان نزدیک شده است. هرچند وزیر امنیت این رژیم گفت «مسیر عادی‌سازی روابط با ریاض همچنان طولانی» است. به هر صورت این عادی‌سازی در دستور کار آمریکا، عربستان و رژیم صهیونیستی بود و تحلیل‌ها و اخبار متعدد درباره آن در رسانه ها منتشر می‌شد.

برابر نظرسنجی‌ها، فقط ۲ درصد از جوانان عربستانی از عادی‌سازی روابط میان رژیم و این کشور حمایت می‌کنندخواسته‌های عربستان
برابر نظرسنجی‌ها، فقط ۲ درصد از جوانان عربستانی از عادی‌سازی روابط میان رژیم و این کشور حمایت می‌کنند.[۱] این شکاف جدی میان اراده حاکمیتِ بن سلمان و شهروندان سعودی فقط در صورتی تا اندازه‌ای قابل پر شدن است که عربستان بتواند با گرفتن امتیازهایی نشان دهد این عادی‌سازی در راستای تامین منافع ملی عربستان است.

عربستان دو درخواست اصلی برای انجام این عادی‌سازی دارد. نخستین خواسته که در الویت قرار دارد، حمایت آمریکا از برنامه هسته‌ای این کشور است. نکته قابل توجه آنکه، رژیم صهیونیستی همواره جدی‌ترین مخالف هرگونه برنامه هسته‌ای در منطقه غرب آسیا بوده و به نوعی خواسته،‌ انحصار آن را برای خود حفظ کند. علاوه بر آنکه در صورت اجرای چنین خواسته‌ای، مصر و ترکیه نیز پس از عربستان، همین مسیر را طی خواهند کرد.

دومین خواسته سعودی‌ها، افزایش دسترسی به فناوری‌های نظامی آمریکاست. ریاض توقع دارد حداقل تضمین‌های امنیتی شبیه به آنچه آمریکا به کره‌جنوبی و ژاپن داده است را به آنها نیز بدهند؛ یعنی آمریکا متعهد شود در صورت هدف حمله قرار گرفتن عربستان، از آن پشتیبانی نظامی کند.

دو سال پیش، نماینده عربستان در سازمان ملل متحد اعلام کرد شرط عادی‌سازی روابط، پذیرفتن طرح ابتکار صلح عربی مربوط به سال ۲۰۰۲ از سوی رژیم صهیونیستی است. این طرح خواستار پایان‌دادن به اشغال همه سرزمین‌های عربی اشغال‌شده توسط اسرائیل در سال۱۹۶۷(۱۳۴۶)، ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، انتخاب بیت‌المقدسِ شرقی به عنوان پایتخت آن و اعطای حق تعیین سرنوشت به فلسطینیان است.

با توجه به اینکه اکنون احزاب راست افراطی و ضد فلسطینی در رژیم صهیونیستی در قدرت هستند و به نظر می‌رسد رویکردشان انضمام کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی و تکرار «پاکسازی قومی» است، تحقق این شرط در عمل دور از دسترس بوده و حالا با آغاز عملیات طوفان‌الاقصی، دسترس ناپذیرتر نیز شده است. چند روز پیش یکی از نمایندگان کنست رژیم گفته بود «باید یک «روز نکبت» دوم رقم بزنیم که به معنای اخراج گسترده فلسطینیان همچون روز نکبت سال ۱۹۴۸ (۱۳۲۶) و پاکسازی فلسطین از فلسطینیان است.»

آثار عملیات طوفان‌الاقصی
دو سال پیش، عربستان شرط عادی‌سازی با اسرائیل را «پذیرفتن طرح ابتکار صلح عربی مربوط به سال ۲۰۰۲» از سوی رژیم صهیونیستی اعلام کرده بوداز سوی دیگر یکی از ابزارهای مهم کشورهای عربی برای اقناع افکار عمومی به لزوم عادی‌سازی روابط، تاکید بر قدرت نظامی و اطلاعاتی رژیم بود که به نوعی چاره‌ای جز پذیرفتن این قدرت نمی‌گذاشت. حالا با عملیات طوفان‌الاقصی که شکست اطلاعاتی برای رژیم محسوب می‌شود، این ابزار در عمل به کار نمی‌آید. در واقع یکی از بزرگترین شواهد «شکست ترمیم‌ناپذیر»، همین شکستِ هیمنه رژیم و شکستِ افسانه شکست ناپذیریِ رژیم است.

هرچند این عملیات ابتدا از سمت فلسطین (حماس) آغاز شد و رسانه‌های حامی رژیم نیز با پیش گرفتن خطِ مظلوم‌نمایی تلاش دارند ماجرا را به‌گونه‌ای روایت کنند که گویی اینجا نقطه صفر ماجرایی است که فلسطین در آن آغازگر جنگ است؛ اما واقعیت آن است که شدت سیاست‌های خصمانه و تجاوزهای رژیم، اکنون این «پاسخ» فلسطین را به دنبال داشته است.
این موضوع تقریبا برای افکار عمومی دنیا پذیرفته شده و این را می‌توان از شمار بالای تجمع‌های حمایت از فلسطین در شهرهای مختلف دنیا متوجه شد. از سوی دیگر به دستور وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، در حال حاضر محاصره علیه غزه کامل‌شده و واردات برق، سوخت و آب به غزه قطع شده است. عادی‌سازی روابط با رژیمی که تا این سطح از خشونت را علیه مردم غزه به کار می‌برد، دست‌کم از نظر اقناع افکار عمومی بسیار دشوار است.

«فرد کمپ» رئیس اندیشکده شورای آتلانتیک در گفت‌وگوی اخیر خود گفت: «فکر می‌کنم قربانی بزرگ این حوادث اخیر، مساله عادی‌سازی روابط عربستان و اسرائیل است. چشم‌انداز توافق وجود داشت؛ مردم به آن شانس ۵۰ درصد می‌دادند اما در حال حاضر شانس آن صفر است.»
«اسماعیل هنیه» رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی حماس پس از طوفان‌الاقصی به صورت مشخص به موضوع «عادی‌سازی» نیز اشاره کرد و گفت: «اطلاعات موثقی داریم که اشغالگران می‌خواهند کنترل کامل مسجدالاقصی را به دست گیرند و از جنایت بزرگ عادی‌سازی، برای قانونی جلوه‌دادن حضور خود در منطقه استفاده کنند.»

علاوه بر موضوع عملیات الاقصی، باید به یک عامل خارجیِ تاثیرگذار بر کندشدن عادی‌سازی اشاره کرد. رژیم صهیونیستی تلاش می‌کرد با معرفی ایران به عنوان تهدید مشترک برای رژیم و کشورهای عربی، مسیر عادی‌سازی را هموار کنند اما پس از تنش‌زدایی میان ایران و عربستان، این ابزار هم از دست رژیم و همچنین عربستان برای همراه‌سازی افکار عمومی خارج شده است. به نظر می‌رسد عملیات طوفان‌الاقصی فرآیند عادی‌سازی را در حال حاضر متوقف کرده و جدا از نتیجه نهایی جنگ، پس از آن نیز، روند کند و با منوانع بیشتری باشد.

به گزارش ایرنا مشکل کمبود اعتماد به نفس همسر اثر مستقیم در زندگی مشترک شما خواهد گذاشت از این رو افزایش اعتماد به نفس همسر یکی از اساسی‌ترین عوامل برای ساخت و تقویت یک رابطه زناشویی پایدار و خوب است. بالا بردن اعتماد به نفس همسر به او این احساس را می‌دهد که شما به او اعتماد دارید و مهم می‌دانید. در این بخش تعدادی از راهکارهای کلیدی برای افزایش اعتماد به نفس همسرتان لیست شده است که اگر درست استفاده شوند، اثر فوق العاده‌ای خواهند داشت.

عشق خود را بی‌قید و شرط به او نشان دهید

مردان به اعتماد به نفس و شادی دست می‌یابند وقتی مطمئن باشند که شما عشق و پذیرش بی‌شرط به آنها دارید. این عشق بدون قید و شرط، به آنها اجازه می‌دهد تا با تمام نقاط ضعف و قوت‌هایشان به راحتی پیشرفت کنند.

از او تعریف کنید

در جمع، از ویژگی‌ها و دستاوردهای همسرتان تعریف کنید. این کار به او احساس بهتری می‌دهد و اعتماد به نفس او را تقویت می‌کند.

به حریم شخصی اش احترام بگذارید

به همسرتان فضای شخصی بیشتری بدهید تا بتواند به تنهایی و در زمینه‌های علاقه‌مندی‌اش وقت بگذراند. این انعطاف‌پذیری به او احساس آزادی می‌دهد و اعتماد به نفس او را افزایش می‌دهد.

با او ارتباط گسترده و موثر ایجاد کنید

برقراری ارتباط فعال و همراه با حترام با همسرتان بسیار موثر است. گوش دادن به احساسات، نیازها و انتظارات او و بیان احساسات و نیازهای خود به صراحت می‌تواند ارتقاء اعتماد به نفس او را تسهیل کند.

از او تقدیر و تشکر کنید

تقدیر از او، مستقیما روی ارزش‌ها و تلاش‌های همسرتان تاثیر میگذارد. وقتی او موفقیتی داشته یا تلاشی بزرگ انجام داده، او را تشویق کرده و از او تقدیر کنید.

به او احترام بگذارید

با همسرتان با احترام برخورد کنید. احترام به گفتمان، نظرات و مرزهای او می‌تواند اعتماد به نفس او را تقویت کند.

از اهداف و آرزوهایش حمایت کنید

از همسرتان در تحقق اهداف و رویاهایش حمایت کنید. این نشان می‌دهد که شما به او اعتماد دارید و او را تشویق می‌کنید تا بهترین نسخه از خودش را نمایان کند.

انعطاف‌پذیر و مهربان باشید

در روابط زناشویی، انعطاف‌پذیری و مهربانی اساسی‌اند. تلاش کنید تا در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات انعطاف نشان دهید و با رفتار مهربانانه به همسرتان نزدیک شوید.

از او و خودتان مراقبت کنید

مراقبت از خود و اهمیت دادن به سلامتی جسمی و روحی خود نیز به افزایش اعتماد به نفس همسرتان کمک می‌کند. از وی به عنوان همسر خود مراقبت کنید به واسطه همین مراقبت به او اهمیت دهید.

انتقاد و افکار منفی را حذف کنید

اگر می‌خواهید اعتماد به نفس همسرتان را تقویت کنید، نباید به او افکار منفی داده و او را انتقاد کنید. این روش تاثیر منفی دارد و اعتماد به نفس شوهرتان را کاهش می‌دهد.

با هم تجربه های مشترک بسازید

به گزارش وب گاه نمناک، ایجاد تجربه‌های مشترک و خاص با همسرتان نه تنها به تقویت رابطه کمک می‌کند بلکه اعتماد به نفس همسرتان را نیز افزایش می‌دهد. برنامه‌ریزی برای سفرها، فعالیت‌های مشترک و خلق خاطرات خوب می‌تواند اعتماد بنفس پایین شوهر شما را افزایش دهد.

اکثریت قریب به‌اتفاق مردم برای اینکه احساس بهتری نسبت به‌ظاهر خود داشته باشند، دست به جراحی زیبایی می‌زنند. در این میان،  کلینیک‌های زیبایی اغلب جنبه مثبت جراحی زیبایی را در تصاویر قبل و بعد عمل نشان می‌دهند، اما در رابطه با تأثیراتی که جراحی زیبایی ممکن است بر روی سلامت روان داشته باشد کمتر صحبت می‌شود. ازاین‌رو، دکتر حسین ابراهیمی مقدم، متخصص روانشناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنازندگی به ارائه نکات مهمی در رابطه با چگونگی تأثیر جراحی‌های زیبایی بر سلامت روان می‌پردازد.

عمل‌های زیبایی همیشه اثرات روانی مثبتی ندارد

ابراهیمی مقدم می‌گوید:«جراحی زیبایی برای فردی که در اثر یک تصادف رانندگی یا یک جراحت خیلی بزرگ در هنگام کار با دستگاه یا موارد این‌چنینی دچار مشکل یا آسیب جدی شده، قابل توجیه است؛ زیرا عیوبِ ظاهریِ نمایان می‌تواند در کارایی، زیبایی و حتی آینده فرد در بحث ازدواج نیز تأثیر بگذارد لذا ما به این افراد توصیه می‌کنیم عمل زیبایی انجام دهند اما متأسفانه عمدتاً کسانی که عمل جراحی زیبایی انجام می‌دهند، کسانی هستند که یا دچار کمبود اعتمادبه‌نفس‌اند یا به دنبال تائید گرفتن از دیگران هستند.»

این روانشناس در رابطه با تأثیر عمل‌های زیبایی بر سلامت روان می‌گوید: «خیلی از مواقع چنانچه فرد پس از عمل زیبایی مورد تأیید دیگران قرار نگیرد، ساختار فکری و روانی‌اش به‌شدت به هم می‌ریزد و افکار و ذهنیتش دچار مشکل می‌شود. بنابراین گاهی عمل جراحی زیبایی به‌جای اینکه حال فرد را بهتر کند، بر سلامت روان تأثیر منفی گذاشته و منجر به بدتر شدن حال فرد می‌شود.»

عمل‌های زیبایی می‌تواند باعث افسردگی شود

به گفته ابراهیمی مقدم، بروز افسردگی پس از جراحی زیبایی بسیار بیشتر از آن چیزی است که مردم تصور می‌کنند. این در حالی است که اغلب پزشکان زیبایی “خطرات و عوارض جراحی” را از بیمارانشان پنهان می‌کنند.

این روانشناس عوامل مختلفی را باعث افسردگی پس از عمل‌های زیبایی می‌داند و می‌گوید: «عمل‌های زیبایی خواه یک عمل کوچک سرپایی باشد مثل تزریق زیرپوستی و خواه یک عمل جراحی بزرگ‌تر باشد مثل عمل بینی، درهرصورت عمل به‌حساب می‌آید و اثرات بیهوشی، داروهای ضد درد، محدودیت‌های فیزیکی دوران نقاهت و کبودی و بخیه‌های قابل‌رؤیت ظاهری نیز می‌تواند باعث ایجاد استرس و اضطراب در فرد شود.»

او ادامه می‌دهد: «گاهی فکر و خیال‌های قبل از عمل جراحی مثل‌اینکه “نکنه عمل زیبایی خوبی نداشته باشم، نکنه بیهوشی‌ام خوب انجام نشه، نکنه پزشکم به‌اندازه کافی حاذق نباشه و…” باعث می‌شود تا فرد دچار اضطراب شود. اضطراب و استرس‌های شدید قبل و بعد از جراحی می‌تواند فرد را در آینده درگیر اختلالات دیگری کند زیرا ما اضطراب را به‌عنوان “اُم الأمراض اختلال‌های روانی” به شمار می‌آوریم. بنابراین، اضطراب خیلی زیاد احتمال ابتلا به بیماری‌های دیگر مثل وسواس را بالا می‌برد.»

این روانشناس بابیان اینکه خود این اضطراب‌ها می‌تواند ناشی از اختلالاتی مثل اختلال وسواس باشد، می‌گوید: «خیلی از این افراد نسبت به‌ظاهر خودشان وسواس دارند و برای برطرف کردن آن مسئله دست به عمل جراحی زیبایی می‌زنند که نه‌تنها باعث بهتر شدن حالشان نمی‌شود بلکه اضطرابشان بیشتر می‌شود و آن اضطراب، وسواس را بیشتر می‌کند. این افراد در یک سیکل معیوبی قرار می‌گیرند که می‌تواند تأثیر منفی خیلی زیادی برایشان داشته باشد؛ بنابراین، یک عمل زیبایی لزوماً همیشه اثرات مثبت ندارد و خیلی از مواقع این افراد دچار مشکلات روان‌شناختی می‌شوند.»

ناکامی‌های بعد از عمل زیبایی بر اعتمادبه‌نفس فرد تأثیر منفی می‌گذارد

به گفته ابراهیمی مقدم، گاهی افراد بعد از عمل جراحی دچار ناکامی می‌شوند؛ مثلاً فرد به آن چیزی که می‌خواسته نرسیده، هزینه و زمانش را هدر داده و در پاره‌ای از موارد مورد تمسخر دیگران قرارگرفته است. او می‌گوید: «بر اساس نظریه‌ای که دانشمندان دانشگاه ییل مطرح کردند، یکی از واکنش‌هایی که افراد در هنگام مواجهه با ناکامی به آن دچار می‌شوند، افسردگی است. درواقع، مواجهه با ناکامی منجر به پرخاشگری می‌شود و زمانی که پرخاشگری به درون ریخته می‌شود، افسردگی را در پی دارد لذا می‌بینیم که گاهی برخی افراد در پی ناکامی برای داشتن یک زندگی بهتر، شادتر و با اعتمادبه‌نفس بیشتر دچار افسردگی می‌شوند و خود این افسردگی نیز منجر به گوشه‌نشینی فرد می‌شود.»

او ادامه می‌دهد: «گوشه‌نشین شدن کمبود مهارت‌های اجتماعی، نداشتن ارتباط‌های سالم و زیر سؤال بردن خود را در پی دارد؛ این عوامل بالطبع باعث کم شدن میزان موفقیت‌های فرد می‌شود و کم شدن میزان موفقیت‌ها منجر به پایین آمدن اعتمادبه‌نفس می‌شود؛ بنابراین، خیلی مواقع فرد برای افزایش اعتمادبه‌نفس خود به‌غلط دست به عمل جراحی زیبایی می‌زند و در این مسیر هزینه، زمان و سختی عمل جراحی و عوارض آن را تحمل می‌کند و درنهایت به آنچه مدنظرش بوده، نمی‌رسد؛ همین مسئله باعث می‌شود تا اعتمادبه‌نفس و مشکلات روانی فرد بعد از عمل زیبایی بدتر شود.»

عمل‌های زیبایی باید تحت نظر روانشناس انجام شود

ابراهیمی مقدم با اشاره به وضعیت عمل‌های زیبایی در کشورهای توسعه‌یافته می‌گوید: «در اکثر کشورهای جهان اول یا کشورهای توسعه‌یافته عمل جراحی زیبایی کار راحتی نیست. به‌عبارت‌دیگر، هنگامی‌که فرد می‌خواهد عملی را انجام دهد حتماً باید از پرسه‌های خاصی عبور کند و اتفاقاً یکی از کسانی که می‌بایست زیر برگه را امضا کند و اجازه به انجام عمل جراحی دهد، یک روانشناس است.»

این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: «در کشورهای توسعه‌یافته حتماً باید یک روانشناس بالینی بررسی کند و ببیند که آیا فرد ازنظر زیبایی‌شناسی و حالات درونی واقعاً نیاز به عمل جراحی زیبایی دارد یا خیر. این‌که صرفاً پزشک در ارتباط با عمل جراحی زیبایی یک سری انتفاع‌هایی را در پی داشته باشد و فرد را تشویق به عمل زیبایی کند، معمولاً در کشورهای پیشرفته اتفاق نمی‌افتد.»

او تأکید می‌کند: «فارغ از اینکه قیمت تمام‌شده جراحی زیبایی در کشور ما پایین‌تر از کشورهای اروپایی است اما نظارت خاصی بر روی عمل‌های زیبایی در ایران وجود ندارد؛ به همین خاطر است که تهران را به‌عنوان پایتخت عمل جراحی زیبایی بینی در دنیا نام‌گذاری کردند و این‌یک نام‌گذاری شرم‌آور است.»

ابراهیمی مقدم تصریح می‌کند: «امروز متأسفانه ما شاهد از بین رفتن چهره اصیل ایرانی و شبیه شدن چهره‌ها به همدیگر هستیم و این اصلاً چیز خوبی نیست. علاوه بر این، بر اساس ساختار ژنتیکی، عمل جراحی می‌تواند عملکرد و کارکرد بدن را دچار مشکل کند مثل کمبود اکسیژن که می‌تواند مشکلات خاص خودش را داشته باشد. بنابراین در کشورهای توسعه‌یافته، عمل جراحی باید تحت نظر و با مجوز روانشناس انجام پذیرفت و چنانچه دلیلی بر انجام عمل زیبایی پیدا نشود، ممکن است تمایل به جراحی زیبایی به‌عنوان یک اختلال مثل اختلال وسواس، خود زشت پنداری و مسائلی از این قبیل شناخته شود و در این صورت فرد باید برای درمان اختلال اقدام نماید.»

قبل از عمل زیبایی، وسواس نسبت به ظاهرتان را درمان کنید

ابراهیمی مقدم حساس شدن بر روی اجزای بدن را نشانه اختلال خودشت پنداری می‌داند و می‌گوید: «گاهی برخی افراد نسبت به یک جزء که اصلاً در معرض دید نیست، انقدر حساس می‌شوند که تمام فکرشان درگیر این مسئله می‌شود؛ مثلاً همه‌ی ما به‌طور طبیعی ممکن است خال‌هایی داشته باشیم که از تجمع ملاتونین در بدن ما شکل پیدا می‌کند و مشکلی هم برایمان به وجود نمی‌آورد اما گاهی می‌بینیم که افراد روی خال بسیار ریزی که در اجزای پنهانِ بدنشان مثل شکم و کمر وجود دارد، حساس می‌شوند. لذا این افراد تا زمانیکه مسئله روان‌شناختی -که می‌تواند یک تعارض ناخودآگاه و ناکامی‌های دوران قبل‌تر باشد- را حل نکنند، نمی‌توانند مشکل اختلال خودشت پنداری را رفع نمایند.»

این استاد دانشگاه اظهار می‌کند: «خیلی از مواقع، افراد بعد از عمل جراحی زیبایی حتی اگر احساس رضایت هم بکنند که این امر محتمل نیست، ممکن است بعد از مدتی روی عضو دیگری از بدن سرگرم شوند.»

او در پایان توصیه می‌کند: «افراد هر زمان فکر عمل‌های زیبایی به سراغشان آمد حتماً باید با یک روانشناس متخصص مشورت کنند. اگر واقعاً نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد مطمئن باشید که فرد روانشناس این را به شما خواهد گفت. اگر هم نیازی به عمل وجود نداشته باشد و تمایل به انجام عمل‌های زیبایی متعدد و مکرر ناشی از یک اختلال مثل اختلال وسواس، خودشت پنداری و… باشد، آن مشکل باید تحت نظر متخصص برطرف شود تا مشکلات بعدی اتفاق نیفتد و حالتان روزبه‌روز بهتر شود.»

بررسی ابعاد مختلف این عملیات را به کارشناسان ذی‌ربط می‌سپاریم و شیوه اجرا، موفقیت‌ها و مراحل آتی آن را در اخبار مستمر خبرگزاری‌های مختلف، دنبال می‌کنیم. در اینجا هدف ما آن است که به دو پرسش مهم در رابطه با رژیم صهیونیستی پاسخ دهیم که در برابر این عملیات بی‌سابقه، غافلگیرشده و تقریباً هیچ گزینه مطلوبی را نه در کوتاه‌مدت و نه در درازمدت، در واکنش به این عملیات، پیش روی خود ندارد:

۱. رژیم صهیونیستی، با وجود تصویر هالیوودی که از آن به عنوان ابرقدرت خاورمیانه ساخته‌اند، چرا غافلگیر شد؟

۲. صهیونیست‌ها برای برون رفت از این بحران دست به چه اقداماتی می‌زنند و چه گزینه‌هایی پیش‌روی خود دارند؟

مخالفان تا حامیان سرسخت رژیم صهیونیستی، همگی به غافلگیری و شکست اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در مواجهه با طوفان‌الاقصی معترف هستند. اما در مورد دلایل این غافلگیری، اجماع وجود نداردتقریباً در سرتاسر طیف تحلیلی، از مخالفان تا حامیان سرسخت رژیم صهیونیستی، همگی به غافلگیری و شکست اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در مواجهه با طوفان‌الاقصی معترف هستند. اما در مورد دلایل این غافلگیری، اجماع وجود ندارد و می‌توان گفت همه این دلایل در کنار یکدیگر سبب این غافلگیری هستند.

اسباب غافلگیری رژیم صهیونیستی
پس از بررسی خروجی‌های خبری و اندیشکده‌ها، می‌توان گفت در مجموع دلایل زیر به عنوان اسباب غافلگیری رژیم صهیونیستی در این ماجرا، مطرح شده‌اند:

• صهیونیست‌ها احساس می‌کردند عملیات‌های تروریستی اخیر آنها با هدف حذف رهبران و نیروهای کارآمد مقاومت از یک سو و فشارهای اقتصادی، محاصره تجاری و ایجاد موانع مختلف در مسیر معیشت مردم ساکن در نوار غزه، به شدت حماس را از تعادل خارج کرده و به میزان قابل توجهی از قدرت مانور آن کاسته است.
• صهیونیست‌ها به توانمندی و ابزارهای جاسوسی قدرتمند خود مطمئن بودند و احساس می‌کردند این داشته‌ها در کنار این باور که فلسطینیان حماس را به دلیل آغاز یک جنگ، مسئول خواهند دانست، عامل بازدارنده جدی را ایجاد خواهد کرد.

• روزانه نزدیک به ۱۹ هزار کارگر فلسطینی از غزه وارد سرزمین‌های اشغالی می‌شوند و این به معنای این بود که بخش قابل توجهی از معیشت فلسطینیان به اقتصاد رژیم صهیونیستی پیوند خورده و برهم خوردن این موازنه، معیشت بسیاری را در نوار غزه تحت تأثیر قرار خواهد داد.
• موفقیت‌های دیپلماتیک رژیم صهیونیستی در عادی سازی روابط خود با چند کشور مسلمان و پیشبرد مذاکرات برای توسعه توافقنامه‌های عادی‌سازی روابط و همچنین قدم برداشتن در مسیر توسعه توافق‌های پیشین به ویژه با امارات و آغاز روابط با بازیگری همچون عربستان سعودی، نوعی اطمینان خاطر در صهیونیست‌ها به وجود آورده بود.
• تظاهرات‌های گسترده در چند ماه اخیر در سراسر سرزمین‌های اشغالی در اعتراض به سیاست‌های کابینه بنیامین ناتنیاهو و تلاش او برای تسلط هرچه بیشتر اقلیت افراطی صهیونیست، بر همه شئون سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دیگر صهیونیست‌ها. به عبارت دیگر نابسامانی داخلی در سرزمین‌های اشغالی و مناقشات گسترده سیاسی در میان خود رهبران صهیونیست، به شدت آنها را مشغول کرده بود.

در مجموع می‌توان گفت عمده دلایل غافلگیری رژیم صهیونیستی ریشه در تحولاتی دارند که صهیونیست‌ها آن‌ها را نشانه‌هایی دال بر بهبود وضعیت و جایگاه این رژیم در منطقه خاورمیانه تلقی می‌کردند.

برای مثال صهیونیست‌ها در ماه ژوئن(خرداد) ۲۰۲۳ در دانشگاه تل‌آویو میزبان رویداد هفته سایبری بودند که در کنار آن بیش از ۸۰ ساعت پنل تخصصی و کنفرانس‌های موضوعی برگزار شد. میزبانان و میهمانان، متفق‌القول، اسرائیل را یک «کشور استارت‌آپی» بی‌نظیر توصیف کردند و مدعی شدند دستاوردهای شرکت‌های اسرائیلی در حوزه امنیت سایبری، آن را به یک قدرت سایبری شکست‌ناپذیر تبدیل کرده است.

در گذر زمان این ادعاها به آنها نوعی اطمینان خاطر بخشید؛ حداقل در بخش سایبری؛ اما همین هیبت قدرت سایبری، در جریان عملیات طوفان‌الاقصی و در پی حملات سایبری گروه‌های مقاومت فلسطینی، درهم شکست و باعث غافلگیری صهیونیست‌ها شد.

صهیونیست‌ها برای برون رفت از این بحران چه خواهند کرد؟
قدرت سایبری صهویونیست‌ها، در جریان عملیات طوفان‌الاقصی و در پی حملات سایبری گروه‌های مقاومت فلسطینی، درهم شکست و باعث غافلگیری آنها شدحال باید به این پرسش بپردازیم که صهیونیست‌ها برای برون رفت از این بحران چه خواهند کرد؟ آیا برنامه‌ای از پیش تعیین شده دارند و چنین روزی را پیش‌بینی کرده بودند یا خیر؟ جدا از این‌ها، واکنش رژیم صهیونیستی به این عملیات گسترده، چه و چگونه خواهد بود؟

در اینجا نیز با اتکا بر نظرها و تحلیل‌هایی، به این پرسش پاسخ می‌دهیم که توسط کارشناسان اندیشکده‌ها و مراکز فکری و خبری غربی، مطرح شده‌اند. بیشتر این افراد در حمایت از رژیم صهیونیستی قلم می‌زنند و ما جمع‌بندی نظرهای آنها را در رابطه با این مساله مرور می‌کنیم. در مجموع با اتکا بر منابع یادشده می‌توان گفت انتظار می‌رود صهیونیست‌ها در سه سطح به این عملیات واکنش نشان دهند: کوتاه‌مدت، میان‌مدت و درازمدت.

همانگونه که اشاره شد، رژیم صهیونیستی به اعتراف همه کارشناسان حتی حامیان صهیونیست‌ها، در برابر این عملیات، در سطح راهبردی و همچنین تاکتیکی، غافلگیر شد. لذا چاره‌ای ندارد تا به منظور حفظ حیاتش، اقدامات خود را در زمان‌بندی بسیار دقیق اجرا کند.

آنها معتقدند رژیم صهیونیستی در رسیدن به اهدافش در این سه سطح، با دشواری زیادی روبرو خواهد بود. صهیونیست‌ها همه تلاش خود را به کار می‌گیرند تا سه هدف زیر را در کوتاه‌مدت محقق سازند:

_ وادار کردن نیروهای مقاومت فلسطین به خروج از سرزمین‌های اشغالی

_ جلوگیری از ورود نیروهای بیشتر مقاومت به سرزمین‌های اشغالی و انجام اقدامات ویرانگر و گرفتن اسیر از صهیونیست‌ها؛ به ویژه از نیروهای نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی

_ خاموش کردن خمپاره‌اندازها و پایان‌دادن به بارش راکت‌های حماس بر سر صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی.

حتی در صورت تحقق این اهداف سه‌گانه، رژیم صهیونیستی با چالش‌های بزرگ‌تری در میان‌مدت مواجه خواهد شد. پس از این صهیونیست‌ها همه تلاش خود را به کار می‌گیرند تا اهداف میان‌مدت زیر را محقق سازند که از این قرار هستند:

_ جلوگیری از سرریز کردن عملیات نیروهای مقاومت به کرانه باختری

_ جمع‌آوری اطلاعات هر چه بیشتر در رابطه با وضعیت کنونی حماس (با انجام بازداشت‌های غیرقانونی ساکنان نوار غزه یا برخی از نیروهای میدانی حماس)

_ آغاز اقدامات لازم برای آزادسازی گروگان‌های صهیونیست

باید توجه داشت که به عقیده این کارشناسان، برای اجرای سومین بخش از اقدامات، لازم است اهداف یادشده محقق شوند. به عبارت دیگر، تحقق این اهداف پیش‌شرط و پیش‌نیاز کسب موفقیت در درازمدت است؛ آن هم در حالی که حتی در صورت موفقیت در دو مرحله یادشده، برای تضعیف حماس و جلوگیری از تکرار چنین رویدادی، رژیم صهیونیستی با گزینه‌های بسیار دشوارتری مواجه خواهد بود. این گزینه‌های دشوار از این قرار هستند:

پیامدهای اقدامات رژیم صهیونیستی
۱. مواجهه با عملیات‌های غافلگیرانه بیشتر از جانب نیروهای مقاومت فلسطینی
برای تحقق بخش قابل توجهی از اهداف کوتاه و میان مدت، رژیم صهیونیستی پس از حملات هوایی، اقدام به یورش زمینی خواهد کرد و وارد نوار غزه می‌شود. باید به این نکته توجه داشت زمانی که رژیم صهیونیست اقدام به انجام حمله زمینی گسترده علیه نوار غزه کند، باید وارد یک منطقه بسیار متراکم به لحاظ ساختمانی و همچنین جمعیتی شود و در نتیجه هم تلفات جانی و هم خسارات مادی سنگینی را متحمل خواهد شد.

درگیری صهیونیست‌ها در این منطقه، بخش اعظم قوای نظامی و اطلاعاتی آنها را درگیر خواهد کرد و این به مقاومت فرصت می‌دهد از طریق تونل‌های زیرزمینی علیه صهیونیست‌ها وارد عمل شده تا ضمن تحمیل خسارت‌های بیشتر به آنان، شمار زیادی از آنها را به اسارت درآورد.

رژیم صهیونیستی نمی‌تواند حماس را از نوار غزه حذف کند چه آنکه این تشکیلات در همه زیرساخت‌های موجود در این منطقه رخنه کرده و آن‌ها را اداره می‌کند و در صورت حذف کامل، صهیونیست‌ها با جمعیت خشمگینی مواجه خواهند بود۲. از دست رفتن فرصت‌های دیپلماتیک جدید و قرار گرفتن دستاوردهای دیپلماتیک پیشین در معرض خطر
بدون شک حمله زمینی به نوار غزه، تلفات غیرنظامی زیادی را به دنبال خواهد داشت. این سبب می‌شود تا مذاکرات صهیونیست‌ها با عربستان سعودی متوقف شود. چه آنکه سعودی‌ها حل مساله فلسطین و رفع مشکلات کنونی نوار غزه را به عنوان پیش‌شرط مذاکرات برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی مطرح کرده است. از سوی دیگر همه کشورهایی که توافق‌نامه‌های آبراهام را امضا کردند، در صورت ادامه درگیری‌ها، منافع کنونی خود را در سرزمین‌های اشغالی در معرض خطر می‌بینند و به طور قطع بر توقف یورش زمینی اصرار خواهند کرد.

۳. غیرممکن بودن حذف کامل حماس یا یافتن جایگزین برای آن
رژیم صهیونیستی نمی‌تواند حماس را از نوار غزه حذف کند چه آنکه این تشکیلات در همه زیرساخت‌های موجود در این منطقه رخنه کرده و آن‌ها را اداره می‌کند و در صورت حذف کامل، صهیونیست‌ها با جمعیت خشمگینی مواجه خواهند بود که به لحاظ اقتصادی به شدت دچار معضل هستند و باید برای جلوگیری از سرریز خشونت دوباره به سرزمین‌های اشغالی، مشکلات فراوان اقتصادی را رفع کند.
همچنین نمی‌تواند جایگزینی برای آن بیابد. با وجود مخالفت‌های میان حماس و فتح در کرانه باختری، گروهی همچون فتح حاضر نخواهد بود سوار بر تانک‌های اسرائیلی وارد نوار غزه شده و جایگزین حماس شود.

با توجه به این سه گزینه دشوار، برخی از کارشناسان اندیشکده‌های غربی بر این باورند ناتنیاهو ممکن است از اقدام نظامی زمینی و ورود به نوار غزه خودداری کند و با انجام حملات هوایی گسترده، مواضع حماس را هدف قرار داده و خسارات سنگینی را بر نوار غزه تحمیل کند و از این راه تا جایی که ممکن است ادامه حیات حماس را دشوار سازد.

به عبارت دیگر ادامه درگیری را برای حماس فرسایشی کرده و آن را وادار به آتش‌بس کند. این یعنی در پیش گرفتن راهبردی که پیش از این نیز از آن بهره گرفته است. اما همین کارشناسان معتقدند ممکن است این بار حماس برنامه‌هایی را از پیش تعیین کرده باشد که هنوز کسی از آن‌ها مطلع نباشد و در نتیجه همه معادلات صهیونیستی به‌هم خورده و نتایج دلخواه‌شان محقق نشود.