محمدراعی فرد
واقعیت کشاورزی دراستان خراسان جنوبی عقبه ای چندین سده ای دارد ، زمینهای گسترده اما بسیارکم آب ، رطوبت بسیار پایین هوا وخاک ، شیوه های سنتی در آبیاری و مراحل کاشت وداشت وبرداشت ، عدم یکپارچگی زمین های کشاورزی و اصلی مهم بنام خرده مالکی ، نبود روشهای علمی وبه روز درامرکشاورزی وباغبانی ، استفاده از چاههای نیمه عمیق و عمیق که آخرین شیره جان این سرزمین بیابانی را همچنان می مکند ، استفاده ازکاشت گیاهانی که مصرف آب بسیاربالایی دارند ، نبود یک نقشه راه استراتژیک برای استفاده بهینه ازآب وخاک محدود استان ، نبود دوره های مستمر جهت آموزش کشاورزان درزمینه های آبخیز داری وکاشت وداشت وبرداشت ، نبود سیستمی که درفصلهای اندک باران زایی توان جمع آوری روان آبهاراداشته باشد تاازهرز رفتن آنها جلوگیری کند و مجموعه وسیعی از این دست واقعیات باعث گردیده که این استان حرف زیاد در زمینه کشاورزی به مفهوم خاص وعلمی کلمه نداشته باشد… مردم استان ازبسیاری امکانات تولیدی که در کلانشهرها به وفور یافت میشود محرومند و یابه سختی تهیه میکنند ، لذا در امر تنوع زیست محیطی و تغذیه ای دستشان کاملا بسته است.…لذا چنین بنظر میرسد که برای احیای کشاورزی در شرایط خشکسالی های مکرر وکمر شکن استان باید طرحی نو درانداخت، طرح های کنونی بیشترمربوط به مناطقی است که دچار بحران آب های زیر زمینی نیستند، اتاق فکری غنی و سرشاراز نیروهای فعال علمی دانشگاهی ومراکز تحقیقاتی با بودجه های مناسب را می طلبد تا همین میزان کشاورزی کجدار مریز را بتوانند سامان داده و ازمرگ محتوم آن پیشگیری کنند… بهشت را به بها دهند نه به بهانه ، بازی با آمارها که به دور از واقعیات موجود باشد و خالی ازحقیقت غیرقابل سکونت شدن بسیاری ازروستاهای متروکه، کشاورزی استان را وارد برزخی سوزان وتلخ نموده ، جایی که نه بهشت است ونه جهنم…!!!چه خوب می بود که مسئولین ومدیران کشاورزی وباغبانی وماشین آلات کشاورزی استان پای کار می آمدند ودریک مصاحبه اختصاصی وچالشی صادقانه مشکلات را بامردم درمیان میگذاشتند تا امراعتماد سازی را روحی دوباره بخشند…!!!