مهدی آیتی در گفتوگو با ایلنا، درباره اینکه جریانی در کشور به دنبال مجلسی انقلابیتر است و با همین کلیدواژه دست به خالصسازی زده است، گفت: آنچه در طول سالهای انقلاب اتفاق افتاده این است که ما هرچه جلوتر میرویم، سختگیریها بیشتر میشود. البته شاید در همه دنیا این گونه باشد؛ یعنی انقلابهایی که در دنیا رخ میدهند بعد از مدتی به تدریج به سمت تسویه حسابهای سیاسی میرود و در آن تسویه حسابهای سیاسی است که افراد خودی و غیرخودی میشوند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی یادآور شد: این وضعیت (خودی و غیرخودی شدن افراد) ملت را دوقطبی میکند و اتفاقی که در این بین میافتد این است که خودیها به اقلیت میروند و تعدادشان کم میشود، زیرا بخشی از قدرت مرتب تسویه حساب کرده و افراد را خالصسازی و پاکسازی میکند.
وی خاطرنشان کرد: این پاکسازیها و خالصسازیهای گزینشی باعث میشود خودیها اقلیت و غیرخودیها اکثریت شوند که در نهایت حاکمیت و حکومت اقلیت بر اکثریت رخ میدهد. در تاریخ انقلابهای جهان هم نگاه کنید همه همینگونه هستند. شما به انقلاب کوبا، فرانسه و جاهای دیگر را نگاه کنید در همه انقلابها ابتدا همه شعارهای بسیار زیبا هستند و آزادی و عدالت مطرح میشود، مردم به طور عمومی شرکت و کمک میکنند اما به تدریج دوقطبی شدن به وجود میآید و خودی و غیرخودی صورت میگیرد و هرچه جلوتر میرود فضا سختگیرانهتر میشود، اینجاست که خودیها اقلیت و غیرخودیها اکثریت میشوند. حال شما اسمش را بگذارید «مجلس انقلابی»، اسمش را بگذارید «خالصسازی» و هرچیزی که میخواهید، در اصل موضوع فرقی ندارد؛ نتیجه حاکمیت اقلیت بر اکثریت میشود.
آیتی درخصوص اینکه برخی معتقدند که عدهای نفعشان در عدم حضور مردم پای صندوقهای رای است، چه اقدامی باید برای مشارکت حداکثری مردم انجام شود، اظهار داشت: دقیقا همین طور است پایداریها و اصولگراهای تندرو اعتقاداتشان بر این است که رأی اقلیت باعث برنده شدن آنها میشود و آنها رأی اقلیت را میخواهند و اصلا دنبال مشارکت اکثریت مردم نیستند، در واقع آنان اصلا نگران مشارکت کم نیستند.
وی ادامه داد: پایداریها و تندروها دنبال برنده شدن و به دست آوردن کرسیهای قدرت هستند آنها دنبال صندلیهای اکثریت دولت و مجلس هستند و اصلا دنبال این نیستند که چند درصد مردم مشارکت کنند و یا رای دهند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: آن وضعیتی که از آن با عنوان «حاکمیت اقلیت» است بردیم، یعنی همین که پایداریها و تندروها بتوانند اکثریت کرسیها قدرت در حکومت را به دست بگیرند در حالیکه در اقلیت هستند و برای این کار احتیاج دارند که مردم اتفاقا در انتخابات شرکت نکنند. بنابراین باید دقت کنیم که در صورت مشارکت حداقلی تندروها برنده خواهند شد و هیچ شانسی برای میانهروها و اصلاحطلبان نخواهد بود.