برای شنا کردن باید خیس شد ، برای مبارزه باانواع فساد اقتصادی وفرهنگی و سیاسی واداری باید تن به دریایی مهیب وخطرناک زد ، باید بسیار تهمتها و کژرویها را تحمل کرد ، باید جان داد تا زندگی رابه مردم هبه کرد .با بازی باکلمات ودستمالی کردن شعارهای بی وجه وکلی گویی و سطحی اندیشی وفرار روبه جلو امکان دستیابی به ثروت ملی و توسعه یافتگی به طنزی بی مزه میماند ، یک خنثای بی مصرفی که نه کور میکند ونه شفا میدهد…شرایط آنچنان آش را شورکرده که برخی نمایندگان مجلس نیز سروصدای شان برای گرانی ها وتورم وعدم امکان برنامه ریزی برای حتی چند ماه دیگر فریادشان به عرش رسیده اما میبینیمکه امکان استیضاح کسانی که چنین شرایطی را برمردم تحمیل کرده اند را ندارند ودر همچنان برهمان پاشنه قدیم می چرخد ، رییس مرکز پژوهشهای مجلس دریک افشاگری کم سابقه میگوید:عده ای قلیل دوتاسه هزارنفری که با اعوان وانصارشان درمجموع دو تا سه درصد جمعیت کشوررا تشکیل میدهند دربرابر مردمی سازی حاکمیت قرار گرفته اند و با روشهایی خاص فقط به دنبال تولید رانت ورانت خواری هستند وبسیاری را در خدمت خود گرفته اند…!!!اما سوالی که پیش می آید این است که چگونه ما نتوانستیم درطول چهاردهه تبدیل به هشت کشور ممتاز وثروتمند و سوپراستار آسیا شویم ؟!!آسیا چه می کند که چهارکشورش بزودی جزو ۶قدرت بزرگ اقتصادی جهان میشوند ؟ بی تعارف باید در برابر کشور بزرگ.وپرجمعیت مسلمانی که تا چهارسال دیگر جزو ۶ قدرت بلامنازع اقتصاد جهان میشود کلاه از سر برداشت و به احترام آنان ایستاد…اندونزی با یک تریلیون دلار تولید ناخالص ملی وبا توسعه سیاسی و برانگیختن اعتماد ملی از کشور فقر وبا حکومتی تمامیت خواه در طول ۷سال بدون استفاده از منابع زیرزمینی تا چندسال دیگر با۸ تریلیون دلار تولیدناخالص ملی تبدیل به ششمین قدرت اقتصادی جهان شود..درآمد این کشور فقط ازطریق ارزهای دیجیتال به ۱۳۰ میلیارددلار میرسد که تا چندی دیگر به عدد ۸۰۰ میلیارد دلار دست پیدا میکند…تمام باراین کشور بردوش ۵۰ میلیون شرکت کوچک است با ۱۳۰ هزارنفر نیروی خارجی.