مهم نیست که نام طرح های مان را چه بگذاریم اما مهم این است که خروجی این طرح ها چگونه خواهد بود ، مهم این است که یک باور را چگونه با کاری دقیق وفرهنگی بدون عتاب وخطاب وبدون دافعه ای بزرگبه جاذبه ای درست تبدیل کنیم ، هرطرحی حتما بااندیشه ای خاص و تفکری خاص تر جنبه عملیاتی پیدا میکند ، اگرقرارباشد که این طرح ها منجر به تنشهای شدید اجتماعی شده و با فشارهای همه جانبه قشری حتی اندک ازجامعه را هدف گیرد بلاشک قبل از اجرا محکوم به شکست است…دوربینهایی که قرار است فقط موها را ببیند ونوع لباس راتشخیص دهد قراراست درنهایت چه خروجی را به دست آورد ؟ اینکه فقط روسری ها جلوترآید وموها کمتر دیده شوند و بعد مدعی شویم که طرح عفاف وحجاب موفق به کاری شد که هیچ کشورمسلمانی تاکنون نتوانسته انجام دهد دراصل نوعی بازی ازپیش باخته است…ما هیچگاه از متخصصین امر روانشناسی اجتماعی در تصمیمات وطرح های مان استفاده نکردیم تا آنان بگویند که چگونه با اعمال سیاستهای نرم میشود قشر قابل ملاحظه ای ازجامعه را با روشی اقناعی به مرحله ای رساند که نیازی به دوربین وحصارکشی و ماست پاشی وجلوگیری از حضوردر کلاسها ویا محرومیت ازحقوق شهروندی به انجام رساند…شک نکنید که دوربینهای خداوند بسیاردقیقتر و حساب شده تراز دوربینهای ساخت دست بشر کار خواهد کرد ، دوربینهایی که زورگیران را هم رصد میکند ، خفت گیران وموبایل دزدان را هم میبیند ، دزدان و غارتگران بیت المال و رانت خواران وریاکاران و اختلاسگران راهم دریک آن دیده وضبط میکند ، چقدر خوب می شد که دوربینهای زمینی مان را به غیراز موی سر برخی زنان ودختران برای نکات گفته شده دربالا نیز آماده میکردیم که هم زمان هم حجاب ظاهر فراهم شود وهم حجاب باطن…!!!