سرمقاله/ بهتراست برویم…!!!

آقای روزنامه ،سلام ودرودها برشما…اگرجسارت نباشد سوالی که مدتهاست ذهنم را به خود مشغول کرده را با شما درمیان بگذارم البته ممکن است این سوال ذهن بسیاری از خوانندگان ویاحتی برخی مسئولان را نیز در گیر کرده باشد…آقای روزنامه ، اصولا شمابرای چه منتشر میشوید ؟ قراراست که افکارعمومی را روشن کنید ؟ در جهان امروز خوانندگان روزنامه ها بسیار جلوتراز روزنامه ها قبل ازچاپ درجریان آخرین اطلاعات هستند. چندمصاحبه بامدیران که اگر دقت کنید تمامی افعال به آینده ختم میشود ، مثلا …خواهد شد ، خواهیم گرفت ، اضافه خواهد شد وقس علیهذا…می ماند گزارشها و تحلیلهای مسائل روز که جرات ندارید واقعیات را بنویسید و نه اجازه چنین کاری را دارید….اگر در مقاله وسرمقاله ای نقد میکنید آن هم با اشارت و بازی باکلمات و تمثیل وار تا چند روز باید گوشی به دست ویا در راهروهای این اداره و آن اداره و حتی دادگستری وقت و انرژی تان را به فنا دهید ….اگر قرار است طوری بنویسید که گوشه قبای هیچکس را نگیرد و کسی را پاسخگو نکند نامتان میشود روزی نامه نه روزنامه ، ترس ازاینکه مبادا شاهرگ حیاتی تان را قطع نکنند و از مزایای دولتی محرومتان نکنند همان راهی را می روید که روزی نامه ها دارند میروند و هیچ کسی هم به آنان کاری ندارد…آقای روزنامه !! شما درقبال افکارعمومی مسئولیت دارید وباید پاسخگوی آنان باشید، خوف از خداکنید نه بنده خدا ..آقای روزنامه ، اگر نمیتوانید بر قولی که به مردم تان دادید پایبند باشید ، التماستان میکنیم که ببندید درب روزنامه تان را ، چون بسیاری، سرمایه تان را به کانال دلالی وارز وطلا راهنمایی کنید وشبها باآرامش بخوابید و نه به مشکلات مردم ونه به …. زیر کولر گازی دراز به دراز به فنجان قهوه تان بنگرید که تا سرد نشده بنوشیدش.آقای روزنامه…!