بهتراست ازتوصیف گذشته ها و حال این استان دست برداریم چراکه هزاران بار گفته ونوشته شده است ، مجموعه گذشته استان و اکنون آن با تمام پروپاگاندای استان شدن و ۷یا۸استانداری که آمدند و رفتند و تمامی مدیران کلی که گذراندند و دست آوردهای شان را بفرض که دست آوردی عرضه کرده باشند گذاشتند و رفتند…بحث و نقد امروز ما حال استان است ، حالی که دارد درآن زندگی میکند ، یا باید از نگاه نقادانه وتحلیل درست و آماری و گزارشی برامروز آن نگریست و یا با رپرتاژ آگهی و به به وچهچه که چه شده است این استان با آن همه مدیری که تاکنون برخود دیده که آن را واحه ای پنداریم که دردشت بی کسی آن چون یاقوتی درحال درخشش است، برای یکان یکان مدیرانش نوشابه بازکنیم و با ماله ای بزرگ عیوب وناداشته ها وخلا ها و حفره های بزرگمدیریتی اش را بپوشانیم ومنتظر بمانیم تا کابینه ای دیگر وسیل افراد دیگر و باز روز ازنو روزی ازنو و نقطه سرخط…!!! واقعیت استان خراسان جنوبی فقط بیرجند آن نیست بلکه زنجیره زنگ زده ده شهرستان دیگرنیز هست ، زیرساخت در هر زمینه و هدفی تعریفی علمی دارد، بفرض در امر ارتباطات ومخابرات ، بهداشت ودرمان ، کشاورزی و معدن ، صنعت وراه، راههای اصلی وبزرگراه ها و راهای شوسه واصلی وراههای روستایی ، آموزش وپرورش ، مراکز دانشگاهی آموزش عالی ، راههای ریلی ، راههای هوایی ، مبلمان شهری ، مدیریت پسماند وبسیاری ازشاخصه های دیگر…آیا زیرکوه و اسدیه و بشرویه وخوسف وسرایان که از یک بخش ناگهان تبدیل به شهرستان شدند زیرساختهای لازم را دارند ، بغیراز قائنات و طبس و فردوس و سربیشه و نهبندان ، دیگر شهرستانهای استان ازکدامین پشتوانه تاریخی در تقسیمات کشوری برخوردارند ، شاید تقسیم استان و عقب ماندگی تاریخی بسیاری ازنقاط آن که دریک پروسه شتاب آلود تبدیل به شهرستان شدند یکی ازدلایل ماندگاری استان مان در آخرین رتبه تعریف توسعه پایدار کشور باشد …تعداد تختهای بیمارستانی وداشتن تجهیزات به روز ومتخصصان طراز اول را حتی در مرکزاستان نیز کمترشاهدیم چه رسد که بخشهایی که ناگهان شهرستان شدند، استان خراسان جنوبی هنوز بسیاری از نقاطش رنگ وبویی روستایی دارند با همان نگاههای سنتی سده های قبل ، یعنی اینکه مظاهر تمدن امروزین دربیشترنقاط آن رونمایی نشده است ، حتی مرکزاستان یعنی بیرجند نیز از غافله توسعه پایدار و مثال زدنی بسیارفاصله دارد ، چندشهراستان مجهز به فرودگاه و راه آهن و جادهای یک طرفه هستند؟ چندشهراستان ازآمبولانس هوایی استفاده میکند ، صنعت استان خلاصه درچند کارخانه نسبتا بزرگ شده وکشاورزی آن نیز از اصول نوین فرسنگها فاصله دارد ، برای شادبودن مردم و نوجوانان وکودکان بجز چندشهربازی قدیمی وفرسوده چه داریم ؟ با این بودجه ها و برخی مدیریت ها این استان بلا شک تا چندین دهه دیگر دررتبه آخر تنفس آزاد خواهد کرد