برخی اخبار فقط ستون پرکن روزنامه ها هستند وبرخی نیز سیاسی و اقتصادی ، اما برخی اخبار را نمی شود و نباید از آنها به راحتی گذشت و چشم برهم گذاشت و دهان بست وگوش را به ناشنیدن واداشت، حدود سه ماه پیش که اولین خبر مسمومیت برخی دانش آموزان درشهرستان قم برروی خروجی خبرگزاریها نشست، چون همیشه درابتدا به شدت تکذیب گردید، اما این اتفاق چون سریالی تلخ و گزنده ادامه یافت تا آنجا که شهرها دیگری را در برگرفت …این خبر و این اتفاق دیگر مربوط به ارز وسکه وگرانی وتورم نیست بلکه خبری است که به لحاظ امنیتی و اجتماعی بسیار مهم و با زندگی مردم عجین شده و دیگر نه می توان تکذیب اش کرد و نه شعار کی بود کی بود من نبودم نیز قابل قبول افکارعمومی نیست ، اینکه چه گروه یا گروه هایی چه ازداخل و یا خارج از کشور چنین سبعانه دست به ترورشیمیایی کودکان بزند را شاید باید بی نظیر دانست …!! امنیت مدارس وکودکان و نوجوانان از پیش پاافتاده ترین واصولی ترین تعهدی است که بین وزارت آموزش وپرورش وخانواده ها چون یک میثاق کشوری بسته شده است …اینک نه وزارت آموزش و پرورش ونه وزارت بهداشت و درمان وآموزش پزشکی و سازمانهای ذیزبط پس ازسه ماه نتوانسته اند پاسخ قانع کننده ای را به خانواده هایی که دچار اضطراب واسترس ناشی از سلامت کودکانشان است بدهند جای تاسف وسوال بزرگی است، هر روز مسئولی و نماینده ای و وزاتخانه ذیربطی حرفهایی میزنند که گاه درتضاد وگاه ازسر رفع مسئولیت است اما تاکنون کسی دراین رابطه دستگیر وشناسایی نشده است و این جای سوال بزرگی است درمنظر مردم وافکارعمومی که چرا مسئله ای به این بزرگی که حساسیتهای زیادی را برانگیخته و تنش اجتماعی را آغازکرده تاکنون بی پاسخ مانده و جوابی در خور داده نشده است ؟!اینکه چرا دراین شرایط بحرانی برای ترمیم التهاب افکارعمومی وزرای آموزش وپرورش و بهداشت ودرمان در محاق عدم شفاف سازی وعملیاتی که تاکنون انجام شده فروغلتیده اند هنوز پاسخی متقن و مصرح به گوش وچشم مردم نخورده است…!!