خاندوزی در مورد تفاوتهای خصوصیسازی و مولدسازی گفت: مولدسازی معادل خصوصیسازی نیست. در مولدسازی دولت از اموال خود قطعهای را جدا میکند به سرمایهگذاری و بخش تولید اضافه میکند. بسیاری از پیمانکاران طلبهای بزرگی از دولت دارند و در نتیجه امکان کار جدید ندارند. اگر قطعه زمینی بر اساس قیمت کارشناسی و شفاف واگذار شود، امکان کار جدید فراهم خواهد شد. ضمن اینکه این کار بسیاری از بنگاههای زیان ده را نجات خواهد داد. به طور مثال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تهران، ۱۴۵ هزار متر زمین در شهرک غرب دارد که میتواند مولد شود. سازمان صدا و سیما نیز در همان منطقه زمینهایی دارد که میتواند از آن استفاده کرد. خاندوزی با اشاره به اینکه در منطقه یک تهران یک سازمان تحقیقاتی داریم که ۱۶۸ هزار متر مربع زمین دارد، گفت: اگر از آن درست استفاده شود، میتوان بسیاری از پروژهای اجرایی آن وزارت خانه را پیش برد. ۱۶۲ هزار متر مربع انبار نیز متعلق به یکی از وزارتخانهها در منطقه ۴ وجود دارد. یکی از بانکهای دولتی ۸۵ هزار متر مربع باشگاه دارد. وی ادامه داد: یک سیلوی قدیمی که سالهای سال است از آن استفاده نمیشود در منطقه ۱۶ وجود دارد که متراژ آن بیش از ۱۶ هزار متر مربع است. این سیلو در مرکز شهر قرار دارد و امکان استفاده از آن نیست. در همان منطقه زمینی به وسعت ۱۱۳ هزار متر مربع و انبار متروکه راه آهن نیز وجود دارد. با توجه به این ظرفیتها، لزوما نباید دستگاهها منتظر بودجه عمرانی باشند.