محیط زیست ، اصلی که خریدار ندارد…!!!

محمد علوی 
در اقیانوس سیاست و تنش های اجتماعی وفرهنگی و اقتصادی ، گاه اصول و واجبات و بدیهیاتی فراموش میشود که خروجی آن منهدم کننده و مرگباراست، واجباتی که در بازی شطرنج سیاست گُم میشود و بهای آن را همگان باید بپردازند وشاید برای جبران دیگر فرصتی نباشد حتی اگر فرض را بر بهبود اقتصادی بگذاریم…محیط زیست و حفظ آن یکی از همان واجباتی بود و هست نه اینکه به آن اهمیتی داده نشد که نتیجه اش ویرانگری محض طبیعت وتمامی شهرها بود ، محیط زیست یعنی جان مردم ، یعنی زندگی مردم ، یعنی شاهرگ حیاتی اقلیم ایران …کسی وسیستمی به آن اهمیت نداد و چون رنده ای باسرعت تراشیده شد ، با سیاستگذاری های غلط و عدم آموزش عمومی وضعفهای فاحش مدیریتی به مرحله ای رسیدیم که رییس سازمان محیط زیست کشور اذعان میکند که محیط زیست کشورمان به مرحله ای رسیده است که باتلگری ازهم می پاشد ونابود میشود…جنگلهارا تراشیدیم ، مراتع را تبدیل به خاک و دشت لم یزرع کردیم ، منابع آبهای زیرزمینی که قابل تجدید نیستند را با عمق گذاری بیشتر مکیدیم وحق نسلهای آینده را در اقیانوس بی کفایتی وبی تخصصی ریختیم ، دریاچه ارومیه تقریبا خشک شده ، تالابها و مردابهای فراوانی در کشور را خشکاندیم وتبدیل به دشتهای وسبع نمک کردیم ، آبهای پشت سدهایی که بلای محیط زیست مان شده است اینک درحداقل های خود قرار دارد ، آنقدر بدون مطالعه وبی تخصص لازم طبیعت را خراسیدیم که دیگرامکان احیای آن تقریبا وجود ندارد ، هوای کلانشهرها خصوصا پایتخت آنقدر مسموم شده است که سالیانه هزاران نفر درآن جان میدهند و انواع بیماریها بر مردم مستولی شده است، ما به تغییرات اقلیمی کمک‌کردیم که یا باسیل بنیان کن مواجه شویم ویا باخشکسالی های ممتد شرایط بزرگترین مهاجرت ها را فراهم آوریم…فراموشی اصلی چنین حیاتی باعث گردید که سهم بودجه محیط زیست در بودجه سال آینده فقط دو دهم درصد باشد که این خود فاجعه ای است که کسی متوجه آن نشده است آن هم دراین غوغای گرانی وتورم وشعار و سختی فراوان درمعیشت ، این بودجه را با بودجه سایر ارگانها و وزارتخانه ها و حجم عظیم موسسات باصطلاح فرهنگی مقایسه کنید تا به عمق فاجعه محیط زیست کشورمان پی ببریم…!!!