محمد علوی
بارها تأکید کردیم که مبنای ماندگاری و پیشرفت و توسعه هر کشور آموزش و پرورش آن است، جایگاه این عنصر حیاتی آنچنان فخیم و والاست که باید تمامی ارکان هر کشوری از روی آن مشق کنند و بیاموزند و تکریم کنند، آموزش و پرورش نبض تپنده ای است که باید مشق عشق یباموزاند، نقش برابری و آزادی، نقش قانون مندی، نقش منطق و شعور، نقش همبستگی و لطافت اجتماعی، نقش پاسداری از منافع ملی، نقش درست حرف زدن و درست اندیشیدن و پاکی دست و زبان، نقش دوری از ریازدگی، نقش توسعه پذیری، نقش مودت و دوستی با جهانی که نیاز به آن دارد، نقش شفافیت در تمامی امور اجرایی و تقنینی و قضایی، نقش چگونه فکر کردن و الفبای یک زندگی حداقلی باکرامت، نقش عشق به طبیعت و حیوانات، نقش مسئولیت پذیری، نقش چگونه زیستن، نقش مقابله با تملق و چاپلوسی و تدلیس، نقش…هزاران زیر مجموعه دارد این وزارتخانه، اما از شاخصه هایی که نام بردیم کدام یک را میشناسید که به شکل ملموس و در پس این همه سالی که از سرگذراندیم عملیاتی شده باشد، وزارت آموزش و پروش ما آنقدر که سلبی و شعاری است، ایجابی و واقعیت گرا نیست و این دلیل عمده ای است که شاخصه های یک آموزش پرورش پر از نشاط و تحقیق و پیشرو را از دست داده است و تبدیل به ماشینی شده است که خروجی اش تکرار مکرراتی است که نسل جدید با آن قرابت و نزدیکی ندارد…چندی قبل آموزش و پرورش ازیادگیری زبان چینی بسیار گفت که جای بحث و نقد جدی دارد، حتما سال بعد زبان روسی را هم جزو برنامه خواهد داشت، اینک نیز میگوید که حاضر است برای نزدیکی با فرهنگ اصیل ایرانی هنرستانهایی تحت عنوان طب ایرانی بازگشایی کند!! ازهمان طرح هایی که مثال آفتابه لگن هفت دست و شام و نهار هیچی..ما هنوز با تعطیلات مکرر مواجهیم، شبکه شاد میلنگد، درصد بالایی از دانش آموزان از گوشیهای هوشمند بی بهره اند، آموزش رایگان مان به شدت پولی و طبقاتی شده آن هم با توجیهات گاه دردناک وغم انگیز، مدارس مان دچار کمبودهای شدید نرم افزاری و سخت افزاری هستند….!!!توسعه سیاسی و فرهنگی و اقتصادی کشور بدون داشتن یک سیستم آموزشی و پرورشی پیشرو و پیشرفته و تخصصی تقریبا صفر خواهد بود، کمی مطالعه به ما خواهد آموخت که تمامی کشورهای توسعه یافته آموزش و پرورش محکم و درستی دارند…!!!