ما با حرف درمانی با زمان بازی میکنیم و ثانیه ثانیه زمان طلایی را به هرز برده و از دست میدهیم، همه به خوبی میدانند که چه خبراست و به شدت نیاز به ساماندهی و مدیریتی قوی وکارآمداست، همه فقط حرف میزنند وشعارمی دهند وانگارنه انگار اوضاع اگرنگوییم وخیم است اما بد است ، قهری بزرگ و عجیب به وقوع پیوسته،… این روزها زمان بازی باکلمات وصدور حرفهای خشن و نفرت آفرینی نیست ، دیگر سخنرانی ها نه بازارِ گرمی دارد ونه گره ای را می گشاید، لذا چنین بنظر می رسد که نیازمند فوری به راهکارهای عقلانی که درپشت آن فکر و اندیشه و عملکرد کوتاه مدتی نهفته باشد هستیم تا بتوانیم خشمی را که تلمبارشده سالهای زیادی است را التیام دهیم، باتهدید و بکاربردن کلماتی که چون گلوله ای سوراخ میکند و از هم می پاشاند نباید بیشتر سخت گرفت، ایجاد آرامش با ارعاب وتنفر فکنی حتی به اندازه یک درصد هم امکان موفقیت ندارد… آرامش را باید همه به جامعه تزریق کنند، حرفها اگرشنیده نشود انگاه است که میسوزاند و درخود غرق میکند هرانچه که خویش را به نشنیدن وندیدن وعمل نکردن می انگارد...
در حوزه مهاجرت نخبگان هم شرایط خوبی نداریم و باید فکری کرد، میزان مهاجرین کشور فقط در سال ۲۰۲۲ حدود دومیلیون و۸۰۰ هزارنفربوده است یعنی ۳/۳ کل جمعیت کشور فقط در یک سال ، ۱۶۰ متخصص قلب وسی هزار تقاضای پرستاران وکادردرمان و ۳۷ درصد رتبه های بالای کنکور والمپیادی های ما نیز از دسترس خارج شده اند ، مهاجرت مغزها وسرمایه ها ظاهرا کمتر کسی را به فکر انداخته، فقط حرف میزنیم و تند تند نسخه های غیرقابل درمان میپیچیم ، اینک شاهد مهاجرت کفاشان به ترکیه هستیم که کفش ایرانی را بانام ترکیه ای وبرای اقتصادآنان خرج کنند ، ما کجای کاریم ؟…!!همه چیز را وهمه تغییرات را حواله میکنیم به پس از آرامش ، درحالی که همان تغییرات است که خروجی بنام آرامش ازآن بیرون می زند ، بیاموزیم که شیپور را ازسر گشادش ننوازیم…!!!