گروه ایرنا زندگی- فکر می‌کنید همسرتان بیش از حد به خانواده اول خود وابسته است؟ عاقلانه است که مردی را برای زندگی انتخاب کنید که رابطه خوبی با والدین خود داشته باشد، اما در عین حال باید با کسی وارد زندگی مشترک شوید که بتواند به راحتی به استقلال دست‌یابد. همسر شما باید بدون احساس گناه نسبت به والدین یا تصور اینکه در حال قربانی کردن رابطه‌اش با والدین خود است، مستقل بودن را در کنار شما تمرین و تجربه کند. اما اگر اینطور نبود چه؟ رفتار با شوهر وابسته به خانواده چگونه باید باشد؟ در ادامه این گزارش به این پرسش پاسخ خواهیم داد.

شیوه رفتار با شوهر وابسته به خانواده

ایجاد تعادل میان نزدیکی و حفظ یک فاصله منطقی در روابط میان پدر و مادر و فرزندان بالغ، چالش برانگیز است. در شرایطی که شوهر بیش از اندازه به خانواده اول خود وابسته است، تحت هیچ شرایطی نباید او را در موقعیتی قرار دهید که مجبور به انتخاب میان شما و مادر و پدرش باشد. زیرا در اینصورت انتخاب هر کدام از شما به معنای رها کردن دیگری خواهد بود و اینگونه او هرگز نخواهد توانست این روابط را مدیریت کند. اولین و مهمترین قدم در رفتار با شوهر وابسته به خانواده صحبت کردن با او است، اما مواظب نحوه بیان خود باشید. هرگز این موضوع را با نگرش انتقادی مطرح نکنید، این اقدام تنها باعث می‌شود او حالت دفاعی بیشتری بگیرد که منجر به ایجاد حس بیگانگی در شما خواهد شد. بیگانگی اولین خانه افسرده شدن است. در عوض، به همسر خود بگویید که به او علاقه‌مند هستید و نیاز دارید بیشتر توجه و حمایت او را داشته باشید. برای همسرتان شرح دهید زمانی‌که نحوه رفتار او را با خانواده‌اش می‌بینید بیشتر به یاد نیازهای خودتان می‌افتید. همچنین از او سوال کنید که آیا او نیز به توجه بیشتری از سوی شما نیاز دارد؟

رفتار با شوهر وابسته به خانواده

البته گاهی تمام این مشکل مربوط به همسرتان نیست و بخشی از این مساله ممکن است به خاطر حساسیت بیش از اندازه شما باشد. به بیان دیگر حسادت نسبت به توجه همسرتان به هر فرد دیگری جز شما، این تصور را به وجود می‌آورد که شوهرتان به خانواده‌اش وابسته است. چنین حسادتی از احساس ضعف نسبت به خود ناشی می‌شود، این احساس باعث می‌شود که با توجه شوهرتان به شخص دیگری غیر از شما احساس طرد شدن داشته باشید.

اطمینان حاصل کنید که علاوه بر توجهی که از سوی شوهرتان دریافت می‌کنید، به روش‌های دیگری نیز این نیاز به توجه را ارضا نمایید. برای مثال به اندازه کافی برای خود و علاقه‌مندی‌های خودتان وقت صرف کنید تا کمتر نیاز به توجه ویژه همسرتان یا سایر افراد مهم در زندگی‌تان را داشته باشید. به خاطر داشته باشید که گاهی علت وابستگی شوهر به خانواده احساساتی مانند حس گناه است، بنابراین همواره باید مسائل را با مهربانی و احساس همدلی بیان کنید و سعی در حل ریشه‌ای مشکل داشته باشید.

نکات مهم در رفتار با شوهر وابسته

گاهی وابستگی شوهران به خانواده بیش از حد نیست و مرد تنها از والدین حمایت فکری و عاطفی دریافت می‌کند و در عوض از آن‌ها پشتیبانی می‌کند. درصورتی که این وابستگی بیش از حد باشد و باعث دخالت پدر و مادر او در زندگی مشترک شما شود، لازم است قدم‌های اساسی‌تری برداشته شود. هنگامی که برای حل این مشکل اقدام می‌کنید باید نکاتی را رعایت کنید، از مهمترین نکات در رفتار با شوهر وابسته به خانواده می‌توان اشاره کرد به:

۱. به همسر خود بگویید که دخالت‌های خانواده‌اش استقلال شما را خدشه‌دار می‌کنند. با او آرام صحبت کنید و از او بخواهید به شما کمک کند تا این مشکل را برطرف کنید.

۲. خشم‌ها و قضاوت‌های گذشته را به میان نکشید. تنها کافی است که به مثال‌های عینی از مشکلات پیش آمده در اثر دخالت‌های آنان در زندگی‌تان اشاره کنید.

۳. توجه کنید که در رفتار با شوهر وابسته به خانواده باید دلسوزانه و با مهربانی عمل کنید. از رفتار سرزنش‌گر و انتقادی بپرهیزید، زیرا می‌تواند شرایط را بدتر کند. جملات خود را به صورت خبری و با آرامش بیان کنید.

۴. هرگز سرزنش نکنید. همسر شما ممکن است به دلایلی مثل احساس گناه یا عدم توانایی در تصمیم‌گیری دچار چنین مشکلاتی شده باشد، بنابراین به او کمک کنید.

۵. محیط زندگی خود را تغییر دهید. گاهی ممکن است به دلیل کوتاه بودن محل زندگی شما با والدین همسرتان، جدایی عاطفی و روانی او از خانواده‌اش دشوارتر شود؛ بنابراین اگر با خانواده همسرتان زندگی می‌کنید یا در نزدیکی آن‌ها هستید، شاید بهتر باشد کمی فاصله ایجاد کنید و با نقل مکان استقلال بیشتری را تجربه کنید.

رفتار با شوهر وابسته به خانواده، رابطه مادر با پسر

وابستگی شوهر به خانواده یا خانواده‌اش به او، به دلایل مختلفی ممکن است وجود داشته باشد. عدم توانایی همسرتان در کنترل یک زندگی مستقل، یا حتی تک فرزند بودن می‌توانند از عوامل این وابستگی‌ها باشند. گاهی چنین شرایطی با مرگ پدر یا مادر همسر شما تشدید می‌شوند. در همه مراحل توجه کنید که با همدلی و مهربانی در کنار همسرتان حضور داشته باشید و از او بخواهید در کنار شما برای تغییر قدم بردارد. در صورتی لزوم زوج درمانی را نیز مد نظر داشته باشید. فراموش نکنید تجربیات خود را در زمینه رفتار با شوهر وابسته به خانواده با ما و سایر همراهان ستاره ئر بخش ارسال نظر به اشتراک بگذارید تا راهگشای دیگران باشد.

گروه زندگی ایرنا-با رونق گرفتن زندگی آپارتمان نشینی، به مراتب زندگی در سطح شهر با مشکلاتی همراه شده است و افراد ساکن در یک ساختمان به دلایل مختلف باهم دچار اختلاف و درگیری می‌شوند. اینگونه مسائل در شهرهای بزرگ بیشتر اتفاق می‌افتد که باید راه حل درست و سنجیده در این زمینه اتخاذ شود.

در واقع می‌توان گفت که در حال حاضر اغلب مردم در ساختمان‌هایی با تعداد واحد بالا در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند که طبیعتا عدم رعایت مقررات آپارتمان توسط یکی از واحدهای ساختمان می‌تواند موجبات ایجاد دردسرهای فراوان برای سایر همسایگان شود. در ارتباط با ایجاد مزاحمت توسط همسایه می‌تواند عوامل مختلفی دخیل باشد اما طبق قانون اگر همسایه‌ای موجبات آزار و اذیت سایرین را فراهم می‌کند، این امکان برای سایر همسایگان وجود دارد تا از طریق روش‌های قانونی اقدام به طرح شکایت کنند.

نگهداری حیوان خانگی و مزاحمت مستاجر و یا مالک چه حکمی دارد؟

دلایلی که منجر به سلب آرامش و آسایش ساکنین آپارنمان شود، متعدد است که در قانون روش‌هایی برای ثبت شکایت و پیگیری اینگونه مسائل پیش‌بینی شده است. فردی که با انجام یک سری از رفتارهای خاص برای ساکنین آپارتمان مزاحمت ایجاد می‌کند، باید راه حل مناسبی در این اتخاذ شود تا دیگر شاهد مزاحمت فرد خاطی نباشیم. ایجاد سر و صدا جز دلایل اصلی است که منجر به شکایت از همسایه مزاحم می‌شود. ایجاد سر و صدا می‌تواند به طریق مختلف صورت گیرد که در هر صورت اگر آسایش مردم بر هم ریزد، باید از راه‌های قانونی اقدامات لازم جهت طرح شکایت قانونی را انجام دهند. یکی از مواردی که در اغلب مواقع شاهد نارضایتی ساکنین آپارتمان هستیم، بحث نگهداری حیوانات خانگی است. سبک زندگی امروزه کاملا با گذشته فرق کرده است و در حال حاضر بسیاری از خانواده‌ها به دلیل علاقه شدیدی که به حیوانات دارند، آن‌ها را در منزل خود نگهداری می‌نمایند. نگهداری حیوانات در منزل سبب بروز مشکلات فراوان برای اهالی کل ساختمان می‌شود. یکی از اختلافات بین مالک و مستاجر به این موضوع ارتباط دارد. در صورت موافقت مالک، نگهداری حیوان در منزل مشکل قانونی نداشته اما اگر موجبات آزار و اذیت خود مالک و سایر واحدهای آپارتمانی را به وجود آورد، طبیعتا ادامه دادن با این شیوه کمی دشوار می‌شود. جهت آشنایی با بحث شکایت از همسایگانی که اقدام به نگهداری حیوانات خانگی کرده و راه‌های ثبت شکایت در این زمینه در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

مشکلات نگهداری حیوان خانگی برای اهالی آپارتمان

بر اساس توضیحات ارائه شده در بخش مقدمه، زندگی آپارتمان نشینی طبیعتا یک سری مشکلاتی را برای ساکنین آن به وجود می‌آورد. با توجه به این که در طبقات ساختمان تعداد واحدهای زیادی وجود دارند، وجود کوچترین مزاحمت می‌تواند زمینه مزاحمت و اختلاف بین سایرین را فراهم کند. برای زندگی در آپارتمان باید مقررات مربوطه به درستی رعایت شود. نقض اجرای قوانین آپارتمان نشینی موجب خواهد شد تا برای همسایگان یک سری مشکلاتی به وجود آید. جدای از بحث رعایت قوانین آپارتمان نشینی، فرهنگ سازی در این زمینه بسیار مهم است. در صورتی که یکی از واحدهای آپارتمان، قوانین مربوط را رعایت نکند و با انجام کارهایی منجر به آزار و اذیت برای واحدهای دیگر ساختمان شود، شرایط زندگی برای کل مجموعه ساختمان مشکل می‌شود. جدای از بحث این که نگهداری حیوان خانگی می‌تواند سبب سر و صدا و آزار و اذیت فراوان گردد، این احتمال هست که امنیت همسایگان به خطر افتد. طبیعتا نگهداری حیوانات خانگی یک سری مشکلاتی را برای اهالی ساختمان به وجود می‌آورد. البته در قانون نگهداری حیوانات در منزل منع نشده است اما به دلیل آن که ضابطه خاصی در این زمینه وجود ندارد، مالک یا مستاجر ساختمان توجه خاصی به اینگونه مسائل ندارند. همسایه‌ای که قصد دارد در ساختمان خود حیواناتی را نگهداری نماید، باید ابتدا این موضوع را با ساکنین ساختمان در میان بگذارد. در صورتی که حتی یکی از اهالی ساختمان با چنین امری مخالفت داشته باشد، ادامه و انجام چنین کارهایی با مشکلات فراوان مواجه می‌شود.

در حال حاضر بسیاری از مردم در منزل خود حیواناتی مانند سگ نگهداری می‌کنند و هیچگونه آزار و اذیتی را برای همسایگان دیگر به وجود نمی‌آورد. در واقع نگهداری حیوان خانگی به این شیوه مشکل خاصی ندارد اما اگر این قضیه سبب مزاحمت برای ساکنین آپارتمان شود، منجر به بروز اختلاف بین طرفین خواهد شد. مزاحمت به دلیل نگهداری حیوان خانگی یکی از دلایل رایج شکایت از همسایه محسوب می‌شود. به دلیل آن که یکی از واحدهای آپارتمان در منزل خود حیوان خانگی نگهداری می‌کند و باعث آزار و اذیت سایر همسایگان می‌شود، زمینه شکایت از آن فراهم می‌شود. اگر قصد دارید که از اهالی آپارتمان که اقدام به نگهداری حیوان خانگی نموده و این مسئله سبب آزار و اذیت شما می‌شود، شکایت کنید، راه‌های مختلفی وجود دارد اما بهتر است قبل از شکایت قانونی این مسئله را با مدیر ساختمان در میان بگذارید.

آیا نگهداری حیوانات خانگی در آپارتمان جرم است؟

با بررسی پرونده‌های قضایی می‌توان به این موضوع پی برد که بخشی از آن به شکایات همسایگان از یکدیگر ارتباط دارد. در واقع همسایگانی که به طریقی ایجاد مزاحمت می‌کنند، علیه آن‌ها در مرجع قضایی طرح شکایت شده و باید نسبت به تخلفات صورت گرفته پاسخگو باشند. مشکلات زندگی آپارتمان نشینی بسیار زیاد است که یکی از مشکلاتی که ساکنین ساختمان با آن مواجه هستند، بحث نگهداری از حیوانات خانگی است. حیواناتی که عموما در آپارتمان نگهداری می‌شوند، سگ و گربه است که نگهداری آن‌ها بدون اصول مربوطه باعث می‌شود تا برای همسایگان مزاحمت ایجا شده و در نهایت از همسایه مزاحم طرح دعوا شود.

حال در این زمینه ممکن است این سوال مطرح شود که نگهداری حیوان خانگی در آپارتمان جرم محسوب می‌شود یا خیر؟ در واقع اگر فردی در منزل خود حیواناتی را نگهداری کند، طبق قانون مجرم شناخته می‌شود؟ برای پاسخ به این سوال می‌توان گفت که در خصوص این که نگهداری حیوان خانگی جرم است یا خیر بسته به شرایط مختلفی دارد. مطلقا نمی‌توان ذکر کرد که اگر افرادی در آپارتمان اقدام به نگهداری حیوان خانگی نمایند، مجرم شناخته می‌شوند. در وهله اول باید این موضوع مشخص شود که نوع حیوان خانگی چیست و آیا حیوان نگهداری شده در منزل جز حیوانات اهلی محسوب می‌شود و همچنین تربیت شده است یا خیر. همچنین اگر نگهداری حیوان باعث ایجاد سر و صدا و همچنین به خطر افتادن امنیت عمومی و بهداشتی ساکنین آپارتمان و مزاحمت‌های دیگر شود، استفاده از آن‌ها ممنوعیت خواهد شد. جهت حفظ و صیانت از حقوق عامه طرحی در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است که نگهداری حیوانات خطرناک در منزل ممنوع می‌باشد و هیچ فردی حق نگهداری چنین حیواناتی را در منزل خود ندارد. بنابراین برای چنین افرادی مجازات سنگین تعیین شده است. البته این طرح هنوز در مرحله بررسی است و اجرایی شدن آن منوط به تایید شورای نگهبان است. در واقع افرادی که در منزل خود حیوانات خانگی نگهداری می‌کنند، اگر مشکل خاصی را در این زمینه به وجود نیاروند، مجرم شناخته نشده و رفتار آن‌ها طبق قانون جرم محسوب نمی‌شود. ممنوعیت استفاده از حیوانات خانگی شرایط خاصی دارد و در حالت کلی اگر امنیت ساکنین آپارتمان بر هم زده شود، امکان استفاده از حیوان خانگی در ساختمان وجود ندارد. این امکان برای همسایگان وجود دارد که اگر نگهداری حیوان خانگی منجر به مزاحمت شود، از فرد متخلف شکایت کنند. برای شکایت می‌توان شکایتی را در این زمینه در کلانتری تنظیم نمود یا با تنظیم شکواییه از طریق دادسرا اقدام به ثبت شکایت نمود. در مورد ممنوعیت نگهداری حیوان خانگی شرایط آن عنوان شده است اما این که چنین رفتاری مطلقا در قانون جرم انگاری شده باشد، همچنان در هاله از ابهام قرار دارد. در صورت تصویب نهایی طرح مزبور، نگهداری حیوان در منزل می‌تواند جنبه مجرمانه داشته باشد. یکی از مواد طرح مزبور که سبب الحاق چند ماده به قانون مجازات اسلامی خواهد شد، بیان می‌کند: «واردات، تولید، تکثیر، پرورش، خرید و فروش، حمل و نقل و گردانیدن اعم از پیاده و یا با وسیله نقلیه و نگهداری حیوانات وحشی، نامتعارف، مضر و خطرناک از قبیل تمساح، لاک پشت، مار، سوسمار، گربه، سگ و سایر حیوانات نجس العین ممنوع است.»

ایجاد مزاحمت از طریق نگهداری حیوان خانگی در آپارتمان

امروزه نگهداری از حیوانات خانگی در آپارتمان امری طبیعی شده است که این موضوع در مناطق بالا نشین شهر رایج‌تر است. در این زمینه همواره افرادی در آپارتمان هستند که با نگهداری حیواناتی نظیر سگ و گربه در ساختمان مخالف باشند. در صورت وجود شرایطی افراد ناراضی می‌توانند اقدامات لازم جهت ثبت شکایت را انجام دهند. نگهداری حیوانات خانگی در صورتی که برای سایر همسایگان مزاحمتی را ایجاد نکند، قاعدتا مشکلی را در این زمینه به وجود نمی‌آورد. علی الاصول می‌توان گفت که نگهداری حیوان خانگی در آپارتمان عاری از هرگونه مشکل نیست و یک سری مشکلاتی را برای طرفین ایجاد می‌کند.

مزاحمت با نگهداری حیوان خانگی می‌تواند از طریق ایجاد سر و صدا باشد. افرادی که در منزل خود سگ دارند، با توجه به حساسیت بالای این حیوان ممکن است که سر و صدا فراوانی را ایجاد کند. اینگونه مشکلات برای آن دسته از آپارتمان‌هایی که در طبقات آن واحدهای زیاد و نزدیک به هم وجود دارد، بیشتر است. لازم به ذکر است که نگهداری حیوانات خانگی می‌تواند امنیت جانی ساکنین آپارتمان را نیز بر هم بزند. حتی امکان به خطر افتادن بهداشت عمومی آپارتمان نیز وجود دارد. با بررسی موضوع نگهداری حیوان خانگی در آپارتمان می‌توان به وضوح به این موضوع پی برد که از جهات مختلف سبب ایجاد مزاحمت برای ساکنین آپارتمان خواهد شد. افرادی که قصد دارند زندگی آپارتمان نشینی را تجربه کنند، باید نسبت به این موضوع واقف باشند که مشکلات زندگی آن‌ها به مراتب بیشتر خواهد شد. نگهداری حیوان خانگی تنها یکی از موارد ایجاد مزاحمت از سوی همسایه است و موارد دیگری نیز در این زمینه دخیل هستند. مسائل مرتبط با نگهداری حیوان خانگی ممکن است که منجر به بروز مشکلاتی در روابط موجر و مستاجر شود. مستاجر به دلیل آن که در ساختمانی که متعلق به مالک است، حیوانات خانگی را نگه می دارد، سبب نارضایتی مالک شده و در نهایت اقدام به شکایت از مستاجر می‌کند.

شکایت از مستاجر بابت نگهداری از حیوان خانگی در قسمت‌های مشترک آپارتمان

در بخش‌های قبلی به این موضوعات پرداختیم که نگهداری حیوان خانگی در شرایطی می تواند مصداق جرم بوده و رفتار مرتکب غیر قانونی محسوب می‌شود. در این بخش قصد داریم به این موضوع بپردازیم که اگر مستاجر در قسمت‌های مشترک آپارتمان یا همان بخش های مشاع اقدام به نگهداری از حیوان خانگی نماید، مالک می‌تواند از وی شکایت کند یا خیر. در خصوص نگهداری از حیوان خانگی در بخش‌های مشاع، آیین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان‌ها به این موضوع پرداخته است. به موجب تبصره ماده ۳ این آیین‌نامه، نگهداشتن حیوانات در قسمت‌های مشترک ساختمان ممنوع است. بنابراین اگر مستاجر در بخش‌های مشاع آپارتمان حیواناتی را نگهداری کند، مرتکب جرم شده و طبق قانون مجازات خواهد شد. قسمت‌های مشترک آپارتمان شامل حیاط، پارکینگ، پشت بام، راهرو است. طبق قانون هیچ فردی حق نگهداری از حیوان خانگی اعم از وحشی یا اهلی در این بخش ها را ندارد. بنابراین مستاجر نمی‌تواند در قسمت هایی مانند پارکینگ، پشت بام از حیوانات مختلف نگهداری نماید. در صورت مشاهده این گونه موارد مالک ابتدا به مستاجر تذکر می‌دهد که از نگهداری حیوان در بخش‌های مشاع آپارتمان خودداری کند. در صورت عدم توجه مستاجر، مالک می‌تواند از او شکایت کند. شکایت مالک در این زمینه از طریق مراجع قضایی کیفری قابل پیگیری خواهد بود. البته علاوه بر مالک، ساکنین آپارتمان می‌توانند در صورت مشاهده نگهداری حیواناتی در بخش‌های مشترک اقدامات لازم جهت طرح شکایت را انجام دهند. به طور معمول همسایگان در وهله اول به صورت مستقیم از فرد متخلف شکایت نمی‌کنند و با دادن تذکرات به او قصد دارند که به صورت مسالمت آمیز این مشکل را برطرف کنند. در صورت تکرار این رفتار از طرف مستاجر، مالک و سایر همسایگان می‌توانند با پلیس تماس گرفته و موضوع را از این طریق پیگیری کنند.

حکم قانونی شکایت به دلیل نگهداری حیوان خانگی در ساختمان

حکم قانونی نگهداری حیوان خانگی بسته به شرایطی است که در این قسمت به آن می‌پردازیم. در واقع اگر فردی در خانه خود اقدام به نگهداری از حیوان خانگی نماید، جرمی انجام داده است؟ در صورتی که در هنگام نگهداری حیوان در منزل یک سری نکات رعایت شود، مشکلی به لحاظ قانونی در این زمینه وجود ندارد. سالم بودن حیوان نگهداری شده در منزل از جهاتی حائز اهمیت است. در واقع حیوانی که آپارتمان نگهداری می‌شود، باید از لحاظ بهداشتی سالم باشد. در غیر این صورت منجر به ایجاد بیماری‌های فراوان برای ساکنین آپارتمان خواهد شد. همچنین علاوه بر سلامت بهداشتی حیوان، نگهداری آن نباید منجر به سالب آسایش همسایگان ساختمان شود. در شرایطی که نگهداشتن حیوان در منزل سبب مزاحمت برای ساکنین آپارتمان شود، نگهداری آن بر اساس قانون وجود ندارد. در صورت عدم رعایت نکات مزبور، نگهداری حیوان خانگی جرم محسوب می‌شود و امکان شکایت از طرف مالک یا افراد دیگر وجود دارد. به طور کلی، نگهداری حیوان در بخش‌های مشاع ساختمان و همچنین عدم رعایت اصول و مقررات مزبور در نگهداری از حیوانات خانگی، موجبات طرع دعوا علیه شخص متخلف خواهد شد. بنابراین نگهداری حیوان خانگی در صورت رعایت کردن نکات و مقررات مربوز مشکلی ندارد.

روش‌های رایج شکایت از نگهداری حیوان خانگی در آپارتمان

در خصوص نگهداری از حیوان خانگی در آپارتمان، آن چیزی که اهمیت دارد روش‌های قانونی شکایت در این زمینه است. در واقع اگر فردی قصد شکایت از فردی که در منزل خود حیوان خانگی نگهداذی می‌کند را داشته باشد، باید با روش‌های قانونی شکایت در این زمینه آشنا باشد. در هر صورت جهت شکایت از نگهداری حیوان خانگی در آپارتمان می‌توان از روش‌های زیر اقدام کرد:

شکایت از طریق کلانتری

یکی از روش‌هایی که می‌توان در مورد نگهداری از حیوان خانگی اقدام به شکایت کرد، ثبت شکایت از طریق کلانتری است. در صورت مشاهده تخلفاتی در این زمینه می توانید در اسرع وقت با پلیس تماس گرفته تا اقدامات قانونی در این زمینه انجام شود. به همین منظور باید شکایت نامه را تنظیم کرده تا بررسی های لازم در این زمینه انجام شود. بر اساس شکایت ثبت شده توسط شاکی، ضابط دادگستری جهت انجام تحقیقات به ساختمان مورد نظر مراجعه کرده و بعد از انجام تحقیقات توسط پلیس گزارش مربوطه ثبت می‌شود. البته تنظیم شکایت باید همراه با دلایل و مستندات قانونی باشد. شاکی باید ثابت کند که نگهداری حیوان خانگی توسط همسایه باعث آزار و اذیت او شده و حتی با وجود تذکرات نیز همسایه متخلف از انجام این کار امتناع نکرده است. از آن جهت که پلیس به عنوان ضابط قضایی محسوب می‌شود، گزارش تنظیم شده معتبر بوده و می‌تواند دلیل قانونی برای شکایت از فردی که در منزل خود حیواناتی را نگهداری می‌کند، باشد. گفتنی است که نگهداری حیوان خانگی در صورتی که مزاحمتی را برای ساکنین ساختمان به وجود نیاورد، نمی‌تواند دلیلی برای شکایت قانونی باشد.

شکایت از طریق ارسال اظهارنامه

قبل از آن که شکایتی بایت نگهداری حیوان خانگی در مراجع قضایی مطرح شود، می‌توان از طریق ارسال اظهارنامه برای شکایت اقدام نمود. ارسال اظهارنامه نوعی تذکر و هشدار قانونی به افرادی است که در ساختمان مرتکب انجام تخلف شده و مزاحم‌هایی را در این زمینه به وجود می‌آورند. شاکی با تنظیم اظهارنامه و ارسال آن به همسایه، درخواست رفع مزاحمت بابت نگهداری از حیوان خانگی را دارد. با ارسال اظهارنامه در صورتی که اقدام خاصی از طرف همسایه مزاحم انجام نشود، شاکی باید از طریق مراجع قضایی اقدام به طرح شکایت نماید. برای تاثیر گذاری بیشتر ارسال اظهارنامه می‌توانید استشهادیه‌ای از سایر اعضای مجتمع نیز تهیه کرده و اگر آزار و اذیت‌های فرد خاطی به ساکنین سایر واحدها نیز تسری پیدا کرده است، از آن‌ها بخواهید ذیل استشهادیه را امضا کنند و پس از ضمیمه کردن این استشهادیه به اظهارنامه قضایی آن را برای فرد خاطی ارسال نمایید. ارسال اظهارنامه جنبه هشدار و اخطار به همسایه مزاحم را دارد و همسایه از طریق به تخلفی که انجام داده است، آگاه می‌ شود

شکایت از طریق مراجع قضایی

روش دیگر برای شکایت از  نگهداری حیوان خانگی، مراجعه به مراجع قضایی است. در صورتی که روش‌های مزبور جهت مقابله به مزاحمت همسایه، موثر نبودند یا مزاحمت نگهداشت حیوان خانگی به حدی بود که همسایه‌های دیگر را آزرده کرده باشد، این بار می‌توان با مراجعه به مراجع قضایی اقدام به شکایت از همسایه مزاحم نمود. برای شکایت از همسایه‌ای که اقدام به نگهداری غیر قانونی از حیوانات خانگی در آپارتمان می‌کند، باید دلایل کافی و قانونی در این زمینه وجود داشته باشد. مرجع قضایی به دلایلی که نتواند نگهداری از حیوان خانگی را رفتاری غیر قانونی تلقی کند، ترتیب اثر نمی‌دهند. برای شکایت از همسایه بابت نگهداری حیوان در آپارتمان باید به دفاتر خدمات الکترونیک مراجعه فرمایید و شکایتی را در این زمینه تنظیم و ثبت کنید. در این صورت شکایت شما به مرجع قضایی صالح ارسال می‌شود و در اسرع وقت اقدامات لازم جهت رسیدگی به آن صورت می‌گیرد. علاوه بر ثبت شکواییه، دلایل و مستندات کافی که بتواند ادعای شاکی را به اثبات برساند، باید در پرونده ضمیمه شود. در خصوص مستندات کافی در ارتباط با مزاحمت همسایه به دلیل نگهداری حیوان خانگی در منزل، می‌توانید اقدام به ضبط عکس و فیلم نمایید و آن‌ها را به عنوان مدرک قانونی و موجه برای ثبت شکایت نگه دارید. بعد از شکایت در دفاتر الکترونیک  قضایی پرونده به دادسرا ارجاع داده می‌شود. دادسرا به منظور ایجاد سازش بین طرفین شکایت مزبور را به مرجع شورای حل اختلاف ارسال می‌کند. در صورت عدم رفع اختلافات موجود بین طرفین، پرونده مجدد برای انجام تحقیقات مقدماتی به دادسرا فرستاده می‌گردد. در این صورت دادسرا اقدامات لازم جهت تحقیقات مقدماتی را انجام می‌دهد و در نهایت پرونده برای صدور رای به دادگاه صالح احاله می‌ شود.

 در دنیای امروز، ادامه رابطه با کسی که خیانت کرده می‌تواند کاملاً بحث‌برانگیز باشد. برخی از افراد معتقدند که خیانت همسر به معنای پایان یک رابطه نیست و برخی دیگر از شدت خشم و نفرت، بهترین راه را طلاق می‌دانند اما حقیقت این است که برخورد درست با خیانت همسر آن‌هم زمانی که خود عصبانی و دل‌شکسته‌اید، کار خیلی سختی خواهد بود و افراد اغلب در چنین شرایطی آن‌قدر درگیری ذهنی و عاطفی دارند که نمی‌دانند چه‌کاری باید انجام دهند؛ به همین منظور ما با کمک کارشناسان متخصص در این حوزه به بررسی مواجهه باخیانت همسر از بُعد روانشناسی، اسلامی و حقوقی پرداختیم.

رفتار و اعمالی که خیانت محسوب می‌شوند

گاهی بعد از افشای خیانت، فرد خیانت‌کار درصدد سرپوش گذاشتن بر روی اشتباهات خود برمی‌آید و گاهی با انگ شکاک و حساس بودن به طرف مقابل سعی در توجیه خود می‌کند اما اینکه چه رفتار و اعمالی خیانت محسوب می‌شود، موضوعی است که کارشناسان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا درباره آن توضیح می‌دهند. تعریف خیانت ازنظر روانشناسی، اسلامی و حقوقی کمی متفاوت است.

دکتر زهره شفیعی، روانشناس و درمانگر خانواده و استاد دانشگاه در تعریف خیانت از بُعد روانشناسی می‌گوید: «هر عملی که جزء خط قرمزهای همسر به شمار آید و به‌صورت پنهانی و بدون اطلاع همسر انجام شود و فرد بداند که انجام این کار منجر به ناراحتی همسرش می‌شود، خیانت محسوب می‌شود. در بعضی از رویکردها هم خیانت را فقط رابطه جنسی می‌دانند و مابقی رابطه‌ها را بی‌وفایی محسوب می‌کنند اما تعریف اول بسیار معتبرتر است.»

حجت‌الاسلام حسین محمودی، کارشناس مذهبی خانواده و استاد دانشگاه خیانت در اسلام را این‌گونه تعریف می‌کند: «از منظر دین هر نوع رابطه غیرشرعی خیانت محسوب می‌شود حتی نگاه شهوت‌انگیز به نامحرم ولی رابطه‌ی مشروع مانند «ازدواج موقت» با شرایط خاص که آسیبی به‌سلامت روانی و مالی خانواده نزند، خیانت نیست.»

محمدجواد بابایی، وکیل پایه‌یک دادگستری نیز دراین‌باره می‌گوید: «اساساً در متون و قوانین مربوط به حوزه خانواده کلمه «خیانت» وجود ندارد و بجای آن از کلماتی مانند سوء معاشرت و سوء رفتار استفاده‌شده است. در قانون مجازات اسلامی نیز موضوع خیانت زوجین به یکدیگر به‌صورت مستقل جرم انگاری نشده ولیکن ارتکاب هر یک از جرائم منافی عفت مانند انواع زنا، لواط، مساحقه، رابطه نامشروع یا منافی عفت غیر زنا به‌صورت فیزیکی و در مواردی حتی به‌صورت تلفنی یا مجازی توسط هر یک از زوجین مصداق بارز سوء معاشرت محسوب می‌شود که البته در این موارد صرف ادعا در دادگاه خانواده کافی نبوده و اثبات تحقق هر یک از جرائم فوق آن‌هم در دادگاه صالح ملاک عمل است.»

نحوه مواجهه صحیح با خیانت همسر

قطعاً زن یا مردی که از همسر خود خیانت می‌بیند وارد یک بحران بزرگ می‌شود، انواع احساسات بد را تجربه می‌کند و فکرهای زیادی مانند تلافی کردن، آبروریزی یا طلاق به ذهنش خطور می‌کند اما این ‌یک امر ثابت‌شده است که تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی نتیجه‌ای جز پشیمانی به بار نمی‌آورد؛ پس در چنین شرایطی چه باید کرد؟

دکتر شفیعی، روانشناس خانواده معتقد است: «بعد از افشای خیانت، فرد آسیب‌دیده نیاز به تخلیه هیجان منفی مثل غم یا خشم دارد و انکار فرد خیانت‌کار آسیب روانی بیشتری را متوجه فرد آسیب‌دیده می‌کند لذا توصیه می‌کنم زوجین در اولین فرصت با همین بحران اقدام به مشاوره کنند.»

او ادامه می‌دهد: «تا زمانی که خیانت، علت‌های خیانت، افکار، ذهنیت‌ها و طرحواره‌های هر دو و رابطه دو نفر بررسی نشود، زوج برای بخشش یا طلاق نمی‌توانند تصمیم بگیرند.»

خیانت همسر را پنهان نگه‌دارید

متأسفانه گاهی فرد آسیب‌دیده به دلیل شرایط بحرانی و ناتوانی در حل مشکل بهترین راه‌حل را در میان گذاشتن مسئله خیانت با اطرافیان می‌داند درحالی‌که به گفته شفیعی، این کار اشتباه است. خیانت همسر باید پنهان بماند تا زوج تصمیم نهایی برای رابطه را بگیرند؛ اگر بنا بر ادامه رابطه بود، این موضوع برای همیشه باید پنهان بماند.

این مسئله در اسلام هم ثابت‌شده و اصل بر عدم پوشش و عدم انتشار این موضوع است. حجت‌الاسلام محمودی دراینباره می‌گوید: «قرآن کریم در آیه ۱۸۷ سوره بقره، رابطه همسران را به لباس تشبیه می‌کند “هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ” یعنی زن و شوهر هم زینت و هم پوشش یکدیگرند یعنی همان‌گونه که لباس انسان، زشتی‌های بدن را می‌پوشاند، همسران نیز بایستی زشتی‌ها و بدی‌های هم را بپوشانند و آبروداری کنند.»

او ادامه می دهد: «متأسفانه ما شاهد آن هستیم که در خانواده‌های جوان، زوجین به‌خصوص زنان به‌محض مشاهده‌ی اولین خطای همسرانشان حتی در حد رابطه کلامی در فضای مجازی، آن را جار می‌زنند و با خانواده خود مطرح می‌کنند و منزل را ترک کرده و با رفتار احساسی و هیجانی و عجولانه‌ی خود، زندگی خود را به فروپاشی می‌کشانند. درحالی‌که اصل مهم حفظ زندگی است و نباید به‌محض مشاهده‌ی خیانت همسر، قید همه‌چیز زده شود بلکه باید رابطه زن و شوهر ترمیم گردد؛ به‌ویژه اگر اولین بار است که چنین خطایی از همسر سر می‌زند و تکرارشونده نیست.این توصیه درصورتی‌که پای فرزند در میان باشد، به‌مراتب مهم‌تر و لازم‌تر است.»

این کارشناس مذهبی خانواده تأکید می‌کند: «باید با مشورت مشاورین خبره، زندگی را اصلاح کرد و علل و عوامل خیانت را از بین برد و نباید با خانواده مطرح کرد چراکه خانواده نیز احساسی می‌شوند و ممکن است رفتاری خشن داشته باشند.»

آیا خیانت قابل‌بخشش است؟

خیانت در برخی مواقع قابل‌بخشش و اغماض است و در برخی مواقع خیر. این مسئله بستگی به شرایط و روحیات زوجین دارد. تشخیص این موضوع بهتر است توسط مشاور و روانشناس انجام شود اما به‌طورکلی بخشش خیانت‌کار آسانی نیست. شفیعی، مشاور خانواده، بخشش بعد از خیانت را یک مسیر بلندمدت می‌داند و می‌گوید: «خیانت منجر به بی‌اعتمادی بین زوجین می‌شود و نمی‌توان انتظار داشت که بعد از خیانت بخشش به‌سرعت اتفاق بیفتد. تا زمانی که مراحل زوج‌درمانی کامل ادامه پیدا نکند، بخشش اتفاق نخواهد افتاد.»

این درمانگر خانواده ادامه می‌دهد: «علاوه بر زوج‌درمانی، همسر خیانت‌کار تا زمانی که زخم‌های خیانت را ترمیم نکند و تا زمانی که تلاش برای اثبات خود و جبران اشتباهش نداشته باشد، پایه بخشش خیانت بی‌فایده است اما با رعایت مباحث بالا (زوج‌درمانی، ترمیم زخم‌های خیانت و جبران اشتباه) در طولانی‌مدت، بخشش و اعتماد قابل بازگشت است.»

توصیه اخلاقی و اسلامی در مورد بخشش همسر خیانت‌کار

مهم‌ترین اتفاق شومی که در هر نوع خیانت رخ می‌دهد، از بین رفتن اعتماد در زندگی زناشویی است. به گفته حجت‌الاسلام محمودی در بسیاری از موارد همسر خیانت دیده ترجیح می‌دهد زندگی مشترک خود را به پایان برساند و یک‌طرفه قید همسر و فرزند را بزند اما همسر باتدبیر و صبور، اگر خیانت همسرش از روی سهل‌انگاری و شیطنت جوانی بوده و تکرارپذیر نباشد، زندگی خود را با استحکام و پایداری بیشتری از دفعه اول بنا می‌کند و کاستی‌ها را جبران می‌کند و همسر خود را با اخذ تعهد اخلاقی می‌بخشد.

این کارشناس دینی توصیه می‌کند: «برای ترمیم زندگی مشترک، فرد خیانت‌کار باید «اعتمادسازی» و هیچ‌وقت «پنهان‌کاری» نداشته باشد و شفاف و صادق باشد و نیازهای عاطفی، جنسی و خلأهای رابطه خود را به همسرش بگوید. از سوی دیگر، باید برای یکدیگر وقت گذاشته و صادقانه و بدون مشاجره و توهین به یکدیگر درباره دلایل بروز این اتفاق و احساساتی که به آن دچار شده‌اند باهم صحبت کنند. همسر خیانت دیده نیز باید یک‌بار دیگر فرصت جبران دهد و نیازهای منجر به خیانت را برآورده سازد.»

راه‌های حقوقی اثبات خیانت

بعضی افراد بعد از متوجه شدن خیانت همسر خود، به خاطر حفظ آبرو یا وجود فرزند آن را مخفی کرده و گذشت می‌کنند، بعضی هم خیانت را خط قرمزی نابخشودنی می‌دانند و بدون دادن فرصت جبران به طرف مقابل به دنبال اجرای حکم حقوقی خیانت می‌روند اما زوجینی که به سمت طلاق می‌روند، باید نسبت به اثبات خیانت و آثار حقوقی آن مطلع باشند.

محمدجواد بابایی، وکیل پایه‌یک دادگستری در رابطه با اثبات خیانت می‌گوید: «ادله اثبات سوء معاشرت یا همان خیانت عرفی، حسب مورد و با توجه به نوع آن (جرم حدی باشد یا تعزیری) متفاوت است ولی به‌صورت کلی از طریق شهادت شهود، اقرار شخص، علم قاضی، استناد به عکس یا فیلم و حتی صدا، گواهی پزشکی قانونی، استعلام خطوط تلفن همراه و حتی در بعضی موارد اسکرین شات از پیام‌ها و به‌طورکلی هر آنچه موجب حصول علم و اقناع قاضی شود، قابل‌اثبات است.»

او ادامه می‌دهد: «چنانچه مرد و زنی بدون وجود رابطه محرمیت به‌صورت حضوری و یا از طریق تلفن، چت یا تماس صوتی یا تصویری در شبکه‌های اجتماعی اقدام به ارتکاب اعمال و رفتارهای خلاف شرع و اخلاق حسنه مانند معاشقه، در آغوش گرفتن فیزیکی، شهوت‌رانی یا اقدامات تحریک‌آمیز جنسی، چت‌های حاوی مطالب و محتویات مبتذل یا مستهجن و خلاف عفت عمومی با یکدیگر نماید این اعمال می‌تواند از مصادیق رابطه نامشروع تلقی شود که از عکس یا فیلم یا اسکرین‌شات‌های موجود در این رابطه می‌توان به‌عنوان ادله اثبات دعوا استفاده کرد. البته ناگفته نماند که ملاک تشخیص نامتعارف بودن عملی یا خلاف عفت یا خلاف شرع بودن آن با دادگاه رسیدگی‌کننده است.»

بابایی در رابطه با روند طرح شکایت خیانت می‌گوید: «کافی است افراد با داشتن دلایل و مستندات اثباتی فوق، در سامانه ثنا ثبت‌نام کرده و نسبت به ثبت شکوائیه اقدام نمایند. البته لازم به ذکر است که در این موضوع با توجه به تحقق جرم بین دو نفر دیگر، شاکی (هر یک از زوجین) صرفاً اعلام‌کننده جرم محسوب می‌شود.»

آثار حقوقی خیانت

ازنظر قانون، زن و مردی که باهم پیمان بستند و ازدواج کردند نباید به همدیگر خیانت کنند. در صورت خیانت کردن، زوجین باید بدانند که این کار آثار حقوقی را به دنبال دارد که در صورت طرح شکایت، طبق قانون با آن فرد برخورد خواهد شد. بابایی درباره آثار حقوقی خیانت می‌گوید: «سوء معاشرت و ارتکاب جرائم منافی عفت (همان خیانت عرفی) چنانچه توسط هر یک از زوجین محقق و در دادگاه صالح نیز به اثبات برسد، حسب مورد و طبق قانون مجازات اسلامی مستوجب مجازات شلاق یا … است که البته این نوع مجازات صرفاً از بابت ارتکاب جرم است نه از بابت سوء معاشرت در رابطه زناشویی.»

این وکیل پایه‌یک دادگستری با ذکر مثالی توضیح می‌دهد: «اگر زن شوهرداری به شرح آنچه بیان شد مرتکب جرائم منافی عفت شود، فقط به‌موجب قانون مجازات اسلامی محکوم به تحمل مجازات شخصی خود می‌گردد و محکومیت وی ارتباطی با مهریه ایشان یا میزان آن ندارد. به عبارتی، حتی اگر زنی محکوم‌به رابطه نامشروع شود بازهم حق مطالبه تمام مهریه‌اش را کما فی الساق دارد. در خصوص خیانت مرد نیز لازم به ذکر است که اثبات سوء معاشرت وی به شرح فوق باعث محقق شدن شرط مندرج در سند نکاحیه (که با همین عنوان قیدشده) می‌گردد که علاوه بر آن، اساساً موضوع سوء معاشرت زوج را حتی می‌توان از مصادیق عسر و حرج موضوع ماده ١١٣٠ قانون مدنی نیز به‌حساب آورد که به این نحو دلایل موجهی برای طرح دعوی طلاق از طرف زوجه است.»

 کودک همسری، کودک کشی، کودک‌آزاری و…از جمله اخبار تلخ و ناراحت‌کننده‌ای هستند که قلب جامعه را به درد می‌آورند. اتفاق‌های ناخوشایندی که هر کدام به‌تنهایی برای نشان دادن عمق فاجعه کفایت کرده و موارد متعدد آن در کشور نشان می‌دهد که متجاوزان در کمین کودکان قرار دارند اما یک اختلال روانی به نام پدوفیلی می‌تواند عامل بروز چنین مسائلی در جامعه شود. اینکه پدوفیلیا چیست و چطور باید از کودکانمان در برابر این بیماران مراقبت کنیم، موضوعی است که درباره آن با دکتر علی کربلایی، متخصص روان‌پزشکی به گفت‌وگو پرداختیم.

پدوفیلیا چیست؟

پدوفلیا یک انحراف جنسی و اختلال روانی است که در آن فرد ازلحاظ جنسی جذب کودکان می‌شود؛ البته همه افرادی که از کودکان سوءاستفاده جنسی می‌کنند، پدوفیل نیستند. کارشناسان می‌گویند برخی از پدوفیل‌ها هرگز کودکان را مورد آزار و اذیت قرار نمی‌دهند بلکه از آن‌ها به‌عنوان شریک زندگی‌شان استفاده می‌کنند. در جامعه ما نظر قطعی درباره اینکه ازدواج زودهنگام و رابطه کودک با همسر بزرگ‌سالش می‌تواند نوعی از پدوفیلیا باشد، مسکوت مانده است اما جامعه جهانی، ازدواج زودهنگام را نوعی کودک‌آزاری و عامل اختلال روانی پدوفیلیا می‌داند. همچنین برخی از افراد مبتلا به پدوفیلی صرفاً به آزار و اذیت جنسی کودک اکتفا نمی‌کنند و نقشه قتل کودک را برنامه‌ریزی می‌کنند.

به گفته دکتر کربلایی، فرد مبتلا طبق تعریف حداقل باید ۱۶ سال سن داشته باشد و حداقل ۵ سال بزرگ‌تر از کودک قربانی باشد. این بیماران گاهی به کودکان جنس موافق و گاه به جنس مخالف خودشان تمایل دارند، اگرچه به نظر می‌رسد که دختران به‌طورکلی بیشتر قربانی آزار جنسی می‌شوند. پدوفیل‌ها تمایل زیاد به پورنوگرافی کودکان نابالغ دارند که این امر، یک شاخص تشخیصی مهمی برای این اختلال است.

دلیل بروز این اختلال در افراد

کربلایی می‌گوید: «به‌طورکلی مانند تمامی اختلالات روان‌پزشکی سبب‌شناسی این اختلال شامل وراثت، اختلالات ساختاری مغز، تغییرات هورمونی و تجربیات کودکی فرد مبتلاست. یکی از همبودی‌های مهم این اختلال، شخصیت ضداجتماعی است.»

پدوفیلی ها قابل‌تشخیص نیستند

گرایش جنسی به کودکان یک بیماری است که علائم آشکار بیرونی ندارد. پدوفیل می‌تواند یک پدربزرگ مهربان باشد که عاشق نوه‌هایش است، می‌تواند دایی و عموی مهربانی باشند که با بچه‌ها بازی می‌کنند، می‌توانند حتی پدر یا برادری باشند که زیاد در خانه با کودک تنها می‌مانند. کربلایی دراین‌باره تأکید می‌کند: «تشخیص این اختلال کار افراد عادی نیست و یک فرد با ظاهر کاملاً موجه می‌تواند دچار این اختلال باشد؛ پس با این حساب پدر و مادر نباید بنا را بر عدم قطعی وجود این اختلال در اطرافیان بگذارند و همیشه باید از فرزندشان مراقبت نموده و هیچ‌وقت کودک خود را با کسی حتی نزدیک‌ترین افراد تنها نگذارند.»

پدوفیل می‌تواند زن باشد

اغلب افراد فکر می‌کنند پدوفیل‌هایی که به کودکان کشش جنسی پیدا می‌کنند مرد هستند اما کربلایی معتقد است این اختلال در هر دو جنس دیده می‌شود اگرچه شیوع آن در مردان بیشتر است. یک مطالعه نشان داد که در میان قربانیان آزار جنسی در دوران کودکی، ۶ تا ۲۴ درصد از قربانیان گزارش دادند که توسط یک زن مورد آزار قرارگرفته‌اند. بنابراین، اگرچه ما اغلب تصور می‌کنیم کودکان در کنار زنان در امان خواهند بود اما چنین نیست. فرد پدوفیل می‌تواند زن، مرد، جوان و حتی پیر باشد.

 خطر گذاشتن عکس کودکان در شبکه‌های مجازی

متأسفانه این روزها به اشتراک گذاشتن تصویر و فیلم کودکان در فضای مجازی باب شده است؛ تا جایی که برخی از خانواده‌های ناآگاه به‌راحتی عکس نیمه برهنه کودکشان را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارند و قربان صدقه دست و پای تپلی کودکشان می‌روند؛ درحالی‌که به گفته کربلایی، پدوفیلی‌ها در شبکه‌های مجازی دائماً به دنبال طعمه‌های خود هستند و از طرفی طعمه‌های این افراد چون کودکان هستند و بلوغ فکری کامل ندارند متأسفانه ممکن است خیلی زود قربانی شوند.»

او ادامه می‌دهد: «برخی عوامل ازجمله وجود عکس‌های نیمه برهنه کودکان در فضای مجازی می‌تواند منجر به تحریک مبتلایان پدوفیلی شود. همچنین مورد دیگری که ریسک ارتکاب را زیاد می‌کند تنها ماندن کودکان با این افراد است.»

متأسفانه برخی والدین با خصوصی کردن صفحه پیج‌شان احساس امنیت می‌کنند و اظهار می‌کنند که دنبال کنندگانشان تنها از خانواده و نزدیکانشان هستند اما باید آگاه باشید که پدوفیل‌ها امکان دارد از نزدیک‌ترین افراد خانواده باشند و همان‌طور که اشاره کردیم تشخیص پدوفیل‌ها کار افراد عادی نیست.از این رو، کربلایی به والدین توصیه می‌کند: «از درج عکس نیمه برهنه کودکان در فضای مجازی و از تنها گذاشتن کودکان با هر فردی به‌غیراز پدر و مادر به‌شدت خودداری کنند.»

پدوفیل‌ها را تحویل قانون دهید

کربلایی می‌گوید: «پدوفیلی ازجمله بیماری‌هایی است که مبتلایان به آن علاوه بر بیمار، مجرم هم هستند و علاوه بر درمان می‌بایست مورد مجازات هم قرار بگیرند.لذا به خانواده‌ها توصیه می‌کنم افراد مبتلا را به مراجع قانونی یا اورژانس اجتماعی معرفی کنید تا فرزندان خودتان و دیگران را از آسیب در امان نگه‌دارید.»

نحوه مراقبت از کودکان در برابر پدوفیلی‌ها

ما همیشه به فرزندانمان مهارت‌های مختلف زندگی را آموزش می‌دهیم. ما به آن‌ها یاد می‌دهیم که چگونه راه بروند، صحبت کنند، از خود در برابر آسیب‌ها محافظت کنند، اما گاهی والدین در مورد ایمنی بدن با فرزندانشان صحبت نمی‌کنند یا به‌اندازه کافی به آن‌ها آموزش جنسی نمی‌دهند زیرا فکر می‌کنند بچه‌ها هنوز خیلی کوچک هستند.

تحقیقات انجام‌شده توسط مرکز کنترل بیماری (CDC) تخمین زده است که تقریباً از هر ۶ پسر، ۱ نفر و از هر ۴ دختر، ۱ نفر قبل از سن ۱۸ سالگی مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند. پس دقت کنید که هرگز برای شروع آموزش مراقبت‌های جنسی به کودکان زود نیست.کربلایی در این خصوص به والدین توصیه می کند: «به کودکان خود حریم‌های حقیقی و مجازی را آموزش دهید تا در مقابل این شکارچیان مسلح باشند و فضای گفتگو در خانواده را باز و راحت بگذارید تا کودکانتان هرگونه سوء قصد یا رفتار جنسی را به شما گزارش دهند.» علاوه بر این، با روش‌های دیگری نیز می‌توانید تا حدودی از کودکتان در برابر سوءاستفاده‌های جنسی محافظت کنید:

-در مورد اعضای بدن صحبت کنید و مطمئن شوید که فرزندتان نام آناتومیک مناسب اندام‌های خود را می‌داند. دانستن نام‌های واقعی اعضای بدن به کودکان کمک می‌کند اگر اتفاقی نامناسب افتاد، واضح صحبت کنند.

-به آن‌ها در مورد حریم خصوصی بدن و مرزها آموزش دهید. مطمئن شوید که آن‌ها می‌دانند که از ۲ تا ۳ سالگی هیچ‌کس به‌جز والدین اجازه دیدن یا لمس مناطق خصوصی آن‌ها را ندارد.

-به فرزند خود بیاموزید که قوانین حفظ حریم خصوصی برای همه افراد حتی اعضای خانواده و دوستان اعمال می‌شود. بچه‌ها اغلب فکر می‌کنند که اگر کسی را می‌شناسند یا دوستش دارند، پس او آدم خوبی است و ممکن است قوانین ایمنی را در اطرافشان اعمال نکند. درحالی‌که گزارش‌های حاکی از آن است که تنها ۱۰ درصد از پدوفیل‌هایی که از کودکان سوءاستفاده جنسی می‌کنند، غریبه هستند و ۲۳ درصد از آن‌ها از نزدیکان کودک هستند.

-هرگز فرزندتان را مجبور نکنید کسی را برخلاف میلش در آغوش بگیرد یا ببوسد. به فرزندتان یاد دهید که در چنین مواقعی اگر احساس ناراحتی کرد، نه بگوید. اگر کودک نمی‌خواهد با شخص خاصی صحبت کند، او را مجبور نکنید. از اهمیت دادن به آنچه ممکن است مردم فکر کنند دست‌بردارید و ابتدا امنیت فرزندتان را در نظر بگیرید.

-به کودکتان یاد دهید که چگونه از بدن خود دفاع کند. به فرزندتان بگویید که اگر بزرگ‌سالی بدنش را لمس کرد، فوراً درخواست کمک کند.

– دوست خوبی برای کودکتان باشید و همیشه در دسترس باشید. سعی کنید هرازگاهی یک بحث آزاد داشته باشید، به تمام سؤالاتی که کودکتان می‌پرسد پاسخ دهید یا حداقل باهم به دنبال پاسخ باشید، کسی باشید که کنجکاوی او را برآورده می‌کند. پدوفیل‌ها به دنبال کودکانی می‌گردند که به نظر تنها هستند یا والدینشان توجه زیادی به آن‌ها نمی‌کنند.

-اگر کودک شما مورد آزار جنسی قرار گرفت، آن را جدی بگیرید و هرگز او را سرزنش نکنید. یک پدوفیل باعث می‌شود کودک احساس گناه کند که گویی او در آزار و اذیت او نقش داشته است. همیشه به کودک خود بگویید که اگر چیزی در مورد ایمنی بدن یا اسرار بدن به شما بگوید، هرگز دچار مشکل نمی‌شود. فرزندتان را نه‌تنها سرزنش نکنید بلکه از او برای گفتن این مسئله مهم تشکر کنید. همیشه به آن‌ها کمک و از آن‌ها حمایت کنید.

دقت کنید هیچ تضمینی وجود ندارد که بتوانیم از کودکانمان در برابر پدوفیلیا محافظت کنیم، اما زمانی که آن‌ها را با دانش کافی توانمند کنیم، به آن‌ها احساس شایستگی دهیم و به آن‌ها بیاموزیم که به شما به‌عنوان یک دوست اعتماد کنند، ممکن است روزی این روش‌ها به آن‌ها کمک کند.

به گزارش ایرنا، شاید بتوان گفت حال فوتبال ایران هیچوقت تا این حد بد و وخیم نبوده است. علائم حیاتی آن تا حد زیادی کاهش پیدا کرده و به صفر میل می‌کند. به هر طرف که نگاه می‌کنیم با چالش‌ها و مشکلات بزرگی روبرو هستیم و نکته غم‌انگیزتر این است که تلاشی از هیچ سویی برای رفع این مشکلات وجود ندارد. همه در سمت‌های خود به دنبال منافع شخصی هستند و کسی به فکر خودِ فوتبال نیست.

سرپرست فدراسیون به دنبال رئیس شدن

حضور میرشاد ماجدی به عنوان یک فرد فوتبالی، بارقه‌ امیدی را دل برخی از دوست‌داران فوتبال به وجود آورد مبنی بر اینکه یکی از جنس خودشان بر مسند کار نشسته و در مدت زمانی که زمام کار را بر عهده دارد، می‌تواند به اوضاع تیم ملی سروسامان بدهد. در واقعیت اما اتفاق دیگری رخ داد. تمام تلاش‌ها پیرامون حفظ صندلی و بقای دائمی در ساختمان سئول بود. تیم ملی در پنجره خردادماه فیفادی بدترین مدل آماده‌سازی را داشت و اوضاع خودِ تیم هم تعریفی ندارد و دو دستگی و عدم اتحاد سراسر آن را گرفته است. با این وجود لابی‌ها برای ماندن با قدرت ادامه دارد.

هیئت‌رئیسه‌ای که در جای خودش نیست

اعضای هیئت‌رئیسه‌ فدراسیون فوتبال هم به نوعی دیگر در زمین سرپرست بازی می‌کنند. آنها هم برای حفظ صندلی دست به هر کاری زده‌اند. این گروه نه چندان بزرگ، مدام با یکدیگر در درگیری و قهر بوده‌اند. چه آنها که رفتند و چه آنها که هستند در این ماجرا به یک اندازه مقصرند و نمی‌توان تفاوتی بین آنها قائل بود. مشکلات فوتبال ایران روز به روز زیادتر می‌شود و اعضای هیئت رئیسه بی‌توجه به آن درگیر مسائل پیش پا افتاده و غیر ضروری هستند.

نامزدهایی با کارنامه درخشان!

وقتی نگاهی به نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال می‌اندازیم، به ناامیدی‌مان افزوده می‌شود؛ کسانی که پیش از این هم در این پست و یا سمت‌های دیگر توانایی‌های درخشان خود را به رخ کشیده‌اند! عملکردی که آثار آن همچنان متوجه فوتبال ایران است. کسانی که بدون برنامه‌ای خاص و صرفا برای حضور در راس فدراسیون و نفر اول بودن در این فوتبال، لابی می‌کنند، وعده می‌دهند، گذشته را به دست فراموشی می‌سپارند و احتمالا بعد از آن هم، همان آش و همان کاسه.

تیم ملی فوتبال و اتحادی که از بین رفت

یکی از معدود دلگرمی‌هایی که در چند سال اخیر در تیم ملی فوتبال ایران وجود داشت، اتحاد و یکپارچگی و رفاقتی بود که بین بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران موج می‌زد. ماجرایی که به وضوح مشخص بود و روی نتایج تیم ملی هم اثر خود را نشان داده بود. حالا اما از این اتحاد هم خبری نیست. تیم ملی به دو دسته تقسیم شده و بازیکنان روبروی یکدیگر قرار گرفته‌اند. چیزی تا آغاز جام جهانی باقی نمانده و برطرف کردن کدورت‌های به وجود آمده کار دشواری است.

مقبولیت آقای سرمربی از دست رفت

دراگان اسکوچیچ با وجود نتایج خوبی که در تیم ملی فوتبال ایران گرفته همیشه مورد نقد قرار گرفته است. او در یکی ۲ ماه اخیر تا آستانه برکناری پیش رفت اما بازهم حداقل تا برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال در پست خود باقی ماند. با این وجود رفتار اسکوچیچ و صحبت‌هایش در قبال دو دستگی به وجود آمده در درون تیم ملی، خیلی از موافقین خودش را هم ناامید کرد. انتظار می‌رفت دراگان بتواند مقبولیت در خطر قرار گرفته خودش را احیا کند اما این اتفاق رخ نداد. او می‌خواهد هر طور شده در جام جهانی سکاندار تیم ملی باقی بماند.

پیشکسوتان منفعت‌طلب

شاید در هیچ کجای دنیا به اندازه فوتبال ایران، پیشکسوتان حضوری به این شکل پررنگ در رسانه‌ها ندارند. پیشکسوتانی که روزی خودشان در میان گود بودند و از شرایط مطلع هستند اما اظهارات ضد و نقیض‌شان در سال‌های اخیر باعث شده تا اعتماد مردم و فوتبال‌دوستان نسبت به آنها سلب شود. پیشکسوتان سرشناسی را داریم که نسبت به یک شخص و یا گروه در برهه‌های زمانی مختلف اظهارنظرهای کاملا متفاوت داشته‌اند. روزی با آنها همراه بوده‌ و تمجید کرده‌اند و چندی بعد به شکلی باورنکردنی موضع‌شان کاملا تغییر کرده است. برخی از آنها صرفا علاقه به حضور و به قول خودشان خدمت دارند، حالا در هر پستی؛ گاه پست‌های مطرح و شناخته شده و گاه سمت‌های عجیب و من‌درآوردی.

رسانه‌هایی که نمی‌توانند بی‌طرف باشند

نقد بعدی متوجه همکاران رسانه‌ای است. رسانه‌هایی که در بُعدهای مختلف فعالیت کرده و اصل بی‌طرف بودن را فراموش کرده‌اند. آنها برای حمایت از گزینه‌های مدنظر خود در سمت‌های گوناگون و حمله کردن به جبهه روبرو از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کنند. از طرفی برای به دست آوردن چند کلیک بیشتر در فضای مجازی و یا فروش چند عدد بیشتر از روزنامه‌های‌ خود دست به انتشار هر مطلبی، از سوی هر کسی زده و به تبعات آن توجهی نمی‌کنند.

فوتبال ایران در بدترین وضعیت ممکن است. چیزی که شبیهش را پیش از این ندیده‌ایم. مسائل سخت‌افزاری، نبودن وی‌.اِی‌.آر/VAR، زمین‌های نامناسب، کیفیت پایین بازی‌های لیگ، بدهی‌های ناتمام باشگاه‌ها، پرونده‌های فراوان در فیفا و … تنها بخشی از مشکلاتی است که سالیان سال است با آن درگیر هستیم و چاره‌ای برای آن وجود ندارد. ما اکنون در روز صفر قرار داریم. روزی که نمی‌توان نسبت به فردایش امید چندانی نداشت؛ این موقعیت کنونی فوتبال ایران است. فوتبالی که توسط منفعت‌طلب‌ها احاطه شده است.

به گزارش خبرنگار مهر، اخیراً دفتر آموزش عالی غیردولتی وزارت علوم در اطلاعیه‌ای عنوان کرده است که متقاضیان تأسیس مؤسسه آموزش عالی جهت ارائه ثبت درخواست اقدام کنند.

علی آهون منش رئیس اتحادیه مؤسسات و دانشگاه‌های غیر انتفاعی در گفتگو با خبرنگار مهر در واکنش به تأسیس مؤسسه آموزش عالی جدید گفت: من در جریان این اطلاعیه وزارت علوم نیستم چون با اتحادیه مشورتی صورت نگرفته است ولی نظر ما این است که بیش از ۵۰درصد همین موسساتی هم که اکنون وجود دارند، زیادی هستند.

وی افزود: تا جایی که اطلاع داشتیم ارائه مجوز تأسیس مؤسسه آموزش عالی جدید متوقف بوده و اگر وزارت علوم اطلاعیه‌ای در این خصوص منتشر کرده، اتحادیه اطلاعی در این خصوص نداشته است.

رئیس اتحادیه مؤسسات و دانشگاه‌های غیر انتفاعی افزود: اتحادیه به شدت مخالف تأسیس مؤسسه جدید است چرا که بیش از ۵۰ درصد مؤسسات آموزش عالی موجود اضافی هستند.

وی درباره ادغام مؤسسات غیر انتفاعی نیز گفت: ادغام مؤسسات غیر دولتی به جایی نرسید و مؤسسات با یکدیگر ادغام نشدند.

وی با اشاره به علت مخالفت اتحادیه با ایجاد مؤسسات جدید آموزش عالی غیردولتی گفت: در حال حاضر دانشجویی وجود ندارد که مؤسسه جدیدی ایجاد شود.

آهون منش افزود: تقریباً ۸۰ الی ۹۰ دانشگاه دولتی با توجه به نداشتن دانشجو باید یا تعطیل شده یا با مؤسسات مادر ادغام شوند که این موضوع در حال انجام است به عنوان مثال در استان اصفهان دانشگاه شهر رضا، دانشگاه گلپایگان، دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان باهم ادغام شده‌اند.

وی ادامه داد: برخی از واحدهای دانشگاه پیام نور در حال تعطیل شدن هستند، همه واحدهای علمی کاربردی دولتی بسته شده‌اند، فنی و حرفه‌ای ها دانشجو ندارند، و حدود ۸۰۰ هزار صندلی خالی وجود دارد، برای چه باید فردی بیایید بگوید من ظرفیت جدید می‌خواهم و برای چه وزارت علوم اجازه می‌دهد چنین موضوعی رخ دهد.

به گزارش مهر، نقشه کرونایی کشور که تا یک ماه قبل، از رنگ‌های قرمز و نارنجی پاک شده بود و تعداد شهرهای زرد نیز رو به کاهش بود، به یکباره با افزایش موارد ابتلاء به کرونا، دوباره دستخوش رنگ‌های قرمز و نارنجی شد و از هفته جاری نیز، شهر تهران در وضعیت نارنجی قرار گرفته است.

این در حالی است که ترددها همچنان بدون استفاده از ماسک است‌. به ویژه در محیط‌های پرازدحام و شلوغ، که باید حتماً از ماسک استفاده کنیم.

گزارش‌ها و مشاهدات میدانی از سطح شهر و رفت و آمد شهروندان، نشان می‌دهد که هنوز اغلب شهروندان تمایلی به استفاده از ماسک ندارند. در حالی که استفاده از ماسک در شهرهای قرمز و نارنجی، الزامی است.

محمدمهدی گویا رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، در ارتباط با علت بازگشت به روزهای سخت کرونایی و افزایش مرگ‌های روزانه، گفت: دلیل اصلی افزایش ابتلاء و مرگ‌ها این است که جهان انتظار نداشت کرونا در این فصل شروع مجدد داشته باشد و همه خود را برای پاییز و زمستان آماده کرده بودند. بنابراین احتمالاً پاییز و زمستان سختی در پیش خواهیم داشت. حتی کشور امارات که ادعای پوشش ۱۰۰ درصدی واکسیناسیون داشت دچار جهش ویروس و همه‌گیری شد.

آمارهای روزانه کرونا در کشور، نشان می‌دهد که ظرف دو هفته گذشته تا کنون، وضعیت مرگ‌های کرونایی به طرز نگران کننده‌ای در حال افزایش است. به طوری که یک ماه قبل، برای اولین بار مرگ‌های روزانه صفر شد، اما به یکباره شاهد ۲ رقمی شدن مرگ‌ها هستیم.

بنابر اعلام وزارت بهداشت، هفته گذشته ۱۴۷۱ مورد و این هفته ۴۱۱۹ مورد بستری کرونا در کشور داشته‌ایم. مرگ‌ها نیز از ۱۸ به ۴۰ و در این هفته به ۶۹ مورد رسید.

همچنین، نرخ رشد بستری‌ها در تهران از ۱۰۸ به ۲۲۲ درصد و در البرز از ۱۰۶ به ۲۴۲ درصد رسیده است.

از ابتدای هفته جاری، ۵۷ شهر در وضعیت قرمز و ۸۶ شهر نیز در شرایط نارنجی قرار گرفتند. ضمن اینکه تعداد شهرهای زرد از ۲۰۸ به ۱۹۹ شهر و تعداد شهرهای آبی رنگ نیز از ۱۹۰ شهر به ۱۰۶ شهر کاهش یافت.

اگر شرایط به همین شکل پیش برود، دور از انتظار نیست که خیلی زود نقشه کرونایی کشور از رنگ‌های زرد و آبی پاک شود و شرایط برای پاییز و زمستان، سخت و دشوار گردد.

هنوز تجربه تلخ موج‌های چهارم و پنجم را فراموش نکرده ایم که موارد ابتلاء و بستری و به دنبال آن، افزایش مرگ و میر، مردم را وحشت زده کرده بود. بنابراین، اگر قرار باشد نسبت به رعایت سفت و سخت پروتکل‌ها، اقدام عاجل صورت نگیرد، بیم آن می‌رود که پاییز و زمستان سختی در پیش داشته باشیم.

این نکته نیز باید مورد توجه قرار گیرد که با شروع فصل پاییز، شاهد بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها خواهیم بود و همین موضوع می‌تواند بر نگرانی‌های ما بیافزاید. زیرا، حجم ترددها افزایش خواهد یافت.

همچنین، یکی دیگر از خطرات افزایش کرونا در پاییز و زمستان، سرد شدن هوا و بستن در و پنجره‌ها خواهد بود که می‌تواند به سرعت انتقال ویروس کمک بیشتری کند.

علیرضا ناجی رئیس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با عنوان این مطلب که زیرسویه جدید اومیکرون با توانایی بسیار بالا تلاش دارد خود را در طبیعت حفظ کند، ضرورت استفاده از ماسک در تمامی فضاهای بسته و فضاهایی که ازدحام جمعیت وجود دارد را ضروری عنوان کرد و گفت: چهره کرونا تغییر کرده و وارد مرحله‌ای دیگر شده است، ولی همچنان واکسیناسیون عمومی، رعایت فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک برای قطع و یا کاهش زنجیره ویروس کرونا باید جدی گرفته شود.

حمیدرضا جماعتی دبیر کمیته علمی کشوری کرونا، گفت: هر فرد مبتلا به زیرسویه BA.۵ می‌تواند ۱۸ نفر را آلوده و مبتلا کند. اگرچه میزان مرگ و میر این زیرسویه نسبت به ویروس دلتا خیلی کمتر است، اما با توجه به اینکه تعداد بسیار بیشتری از افراد را گرفتار می‌کند، میزان مرگ و میر آن به ویژه در افراد واکسینه نشده می‌تواند بیشتر شود.

توصیه‌ها برای تزریق دوز یادآور واکسن کرونا و هشدار نسبت به عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی، به ویژه ماسک نزدن، می‌تواند زنگ خطری برای شدت گرفتن بیماری در پاییز و زمستان باشد.

به گزارش ایرنا، از ۲۳ تیرماه طرح دارویار در سراسر کشور به اجرا درآمد، با اجرای این طرح همه مردم تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند و از قاچاق معکوس دارو جلوگیری می‌شود. همچنین در این طرح برخی داروهای با قیمت آزاد نیز برای کاهش هزینه بیماران بیمه شد.

وزارت بهداشت در این طرح هماهنگی هایی با سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی و سازمان‌های بیمه‌گر انجام داده تا مشکلات ناشی از بهای داروها کاهش یافته، بیماران بدون پرداخت هزینه‌ اضافی داروهای مورد نیاز را تهیه کنند و سقف پوشش سازمان‌های بیمه ای در حوزه دارو افزایش یابد.

سیدمحمدرضا میرتاج الدینی در گفت و گو با خبرنگار حوزه سلامت ایرنا گفت: اصلاحات اقتصادی از جمله در حوزه دارو توسط دولت آغاز شده و در واقع هدفمند شدن پرداخت ارز ترجیحی در کالاهای اساسی باعث شد که ۵ هزار میلیارد تومان از سودی که برای مواد اولیه دارو از طریق  ارز ۴۲۰۰ تومانی به جیب رانت خواران برای قاچاق دارو به سایر کشورها می رفت و باعث فساد اقتصادی در جامعه می شد، جلوگیری شود.

وی توضیح داد: در واقع یارانه دارو به دست مردم نمی رسید و باید آنها با ارز آزاد دارو را تهیه می کردند اما اکنون با هدفمند شدن پرداخت یارانه و اختصاص ارز ترجیحی کمک بزرگی به بیماران و دسترسی آسان به داروهای مورد نیازشان می شود.

میرتاج الدینی ادامه داد: ۷۰ هزار میلیارد تومان یارانه دارو در بودجه امسال تخصیص یافته که ۱۲ هزار میلیارد تومان آن برای بیمه سلامت بوده و ۵۸ هزار میلیارد تومان نیز سهم هر بیمار برای تهیه دارو است که از طریق یارانه و بیمه ها به دست مردم می رسد.

به گفته وی، تغییر قیمت های دارو از طریق بیمه ها پرداخت می شود و در واقع وقتی بیمار با نسخه به داروخانه مراجعه کند، هزینه اضافی پرداخت نمی کند و بیمه ها این میزان افزایش قیمت دارو را پوشش می دهند ولی اگر فردی بدون نسخه برای تهیه دارو مراجعه کند، به قیمت آزاد باید دارو را دریافت کند.

میرتاج الدینی تصریح کرد: با پرداخت یارانه دارو و افزایش پوشش بیمه ها، بهره وری در صنایع داروسازی کشور افزایش یافته و قاچاق نیز انجام نمی شود و دولت رقم افزایش هزینه داروی مردم را با یارانه از طریق بیمه ها پرداخت می کند.