یک زن و پنج مرد که به قصد تسویه حساب با مردی ثروتمند سناریوی قتل او را طراحی و اجرا کرده بودند در دادگاه کیفری تهران محاکمه شدند.
به‌گزارش «ایران»، شامگاه ۱۷ اردیبهشت سال ۹۹ دختر جوانی به نام سحر با پلیس تماس گرفت و گفت: ۲ روز قبل تلفنی در حال صحبت با نامزدم مهران بودم که او به یکباره گفت بعداً  با من تماس می‌گیرد و تلفن را بدون خداحافظی قطع کرد. بعد از آن دیگر به تلفن‌هایم جواب نداد به خانه‌اش رفتم اما با اینکه خودرواش در پارکینگ است در را باز نمی‌کند نگرانش هستم.
با اظهارات دختر جوان مأموران کلانتری ۱۴۶ حکیمیه به خانه مهران رفتند و با هماهنگی قضایی وارد آپارتمان شدند، اما به محض ورود با جسد مهران در حالی مواجه شدند که دست‌هایش از پشت بسته شده و شالی دور گردنش گره خورده بود و به نظر می‌رسید که از خانه او سرقت هم شده است.
با اعلام خبر این جنایت به بازپرس جنایی و شروع تحقیقات برای دستگیری عاملان جنایت کارآگاهان به سراغ دوربین‌های مداربسته محدوده خانه مقتول رفتند و پس از بررسی مشخص شد که ۳ مرد جوان به همراه یک زن وارد خانه مقتول شده‌اند. پس از مدتی هم هراسان از خانه خارج شده و سوار خودروشان محل را ترک کرده‌اند.
در ادامه تیم جنایی دریافتند مدتی است که مهران با مرد جوانی به‌ نام سعید آشنا شده و باهم مشارکت کاری داشته‌اند.
بدین ترتیب به‌ دستور بازپرس شعبه هفتم دادسرای امور جنایی پایتخت، سعید بازداشت شد. او ابتدا منکر جنایت بود اما وقتی در مقابل مستندات قرار گرفت لب به اعتراف گشود و گفت قصدش کشتن مهران نبوده و قصد داشته با گرفتن سفته از او طلبش را پس بگیرد.
با دستگیری سایر متهمان و صدور کیفرخواست آنها در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شدند.
در دادگاه چه گذشت
در ابتدای جلسه دادگاه، مادر مقتول به جایگاه رفت و از قضات درخواست کرد تا متهمان به اشد مجازات محکوم شوند. او تأکید کرد که به هیچ عنوان حاضر به گذشت نیست.
در ادامه رضا ۲۷ ساله به عنوان متهم ردیف اول که به اتهام مشارکت در قتل، مشارکت در اخذ سند به عنف، سرقت و حمل شوکر محاکمه می‌شد به جایگاه رفت و در دفاع از خودش گفت: من دانشجو هستم و فقط برای کمک به برادرم سعید با او همراه شدم. برادرم چندین میلیارد پول به مرحوم داده بود و مدرکی هم نداشت. بنابراین نمی‌توانست پولش را پس بگیرد من قبول کردم تا با ورود به خانه مهران ابتدا دوستانه و اگر نشد با زور سفته را از او بگیرم. من اتهام قتل و صدمه بدنی به او را قبول ندارم و مرگ او تنها یک اتفاق و حادثه بود.
وی در ادامه افزود: من تنها کاری که انجام دادم این بود که وقتی دیدم مهران مقاومت و سروصدا می‌کند با شال دهانش را بستم و دو گره کور زدم و بعد هم با شال دیگری دست‌هایش را از پشت بستم و با کریم که پرستار یکی از بیمارستان‌ها بود از او اثر انگشت گرفتیم. اما پس از دقایقی متوجه شدم که او دیگر مقاومت نمی‌کند و همان موقع به کریم گفتم که چرا حرکت نمی‌کند که پس از معاینه او گفت فکر می‌کنم فوت کرده است حتی اقدام به احیای قلبی تنفسی هم کرد اما فایده نداشت.
قاضی از رضا پرسید: شال را از کجا آورده بودی؟ چرا شوکر همراهت بود؟ اگر قصدتان گرفتن اثرانگشت برای سفته بوده چرا اموالش را سرقت کردید؟
متهم جواب داد: شال‌ها را برادرم به من داد تا در صورت مقاومت از آن استفاده کنم. شوکر همراهم بود اما از آن استفاده نکردم. بعد از اینکه متوجه شدیم مهران فوت کرده احتمال دادیم که مدارکی از برادرم در داخل لپ تاپش باشد که لپ تاپ را برداشتم و تلفن همراهش را هم به این خاطر بردم که اگر زنده ماند نتواند با پلیس تماس بگیرد، که وقتی از خانه‌اش دور شدیم همه وسایل را به مسیل ابوذر انداختم.
پس از آن کریم -متهم ردیف دوم- به جایگاه رفت و گفت: من فقط اتهام مشارکت در اخذ سند به عنف را قبول دارم. قبل از ورود به آن خانه یک سرنگ داروی بی‌هوشی با خودم برده بودم تا در صورت مقاومت به او تزریق کنم. برای ورود به خانه مقتول خانم جوانی که همراه ما بود در خانه او را زد و به بهانه اینکه حلوای خیراتی  آورده از مهران خواست در را باز کند وقتی در باز شد همدستمان قاسم که قوی هیکل بود در را فشار داد و ما وارد خانه شدیم. مقاومت اولیه مهران هم باعث شد که من در همان لحظات اولیه دارو را تزریق کردم. بعد از آن هم قاسم دست‌هایش را گرفت و رضا هم با شال دست‌هایش را بست و ما هم شروع به گرفتن اثر انگشت کردیم اما چون سروصدا می‌کرد رضا دهانش را با شال بست تا اینکه متوجه شدیم او حالش بد شده من هرکاری که می‌توانستم برای احیای او انجام دادم اما فوت کرد.
قاضی در ادامه گفت: پزشکی قانونی اعلام کرده که مقتول بر اثر فشار بر شریان های حیاتی فوت کرده و شما آنقدر بر بدن او فشار وارد کرده اید که باعث شکستگی استخوان گردن او شده بود.پس از آن قاسم به عنوان متهم ردیف سوم به جایگاه رفت و گفت: من با موتور کار می‌کردم و فقط برای آن به خانه مهران رفتم که اجازه درگیری ندهم. برای این کارم هم ۶ عدد ربع سکه طلا گرفته بودم.
به من گفته بودند که قرار است از کسی که پول گرفته و پس نمی‌دهد، سفته بگیریم واقعاً نمی‌دانستم که قرار است چه اتفاقی بیفتد. من فقط  دست‌های مهران را از پشت گرفتم که حرکت نکند.
بعد از آن سعید متهم بعدی به جایگاه رفت و عنوان کرد: مقتول در کار واردات و خرید و فروش تجهیزات پزشکی بود. من به او ۶ میلیارد تومان پول نقد و ۱۸ میلیارد تومان چک داده بودم تا با هم کار کنیم و فقط می‌‌خواستم پولم را پس بگیرم. من اتهام معاونت در قتل را قبول ندارم.  من کلینیک پزشکی دارم و در چند بیمارستان هم به عنوان مشاور مالی مشغول به کار هستم.  قصدمان کشتن مهران نبود. او از دوستانم بود. وقتی موضوع را با وکیلم مینا در میان گذاشتم، به این نتیجه رسیدیم که به بهانه‌ای وارد خانه‌اش بشویم و با تهدید از او سفته بگیریم.
اظهارات خانم وکیل
در ادامه مینا به جایگاه رفت و گفت: من هیچ کدام از اتهام‌ها را قبول ندارم و فقط برای بستن یک قرارداد حقوقی به آنجا رفتم و اصلاً هم در جریان ظرف حلوا نبودم و سعید در آخرین لحظه ظرف را به من داد و گفت که تنها راهی که می‌‌توانیم وارد خانه مهران شویم، این است که او را به بهانه بردن ظرف حلوا فریب دهیم. قرار هم بود که پس از بسته شدن قرارداد ۱۵ میلیون تومان بگیرم.
متهم بعدی هم به جایگاه رفت و اظهار کرد: اتهام من دادن پلاک خودرو به دوستانم بوده که آن پلاک‌ها را ۳ سال قبل از ماجرا در یک انبار ضایعاتی پیدا کردم. از پلاک‌ها هیچ استفاده‌ای نشد و اما من از کاری که داشتم، تعلیق شدم. من از ابتدا با صداقت رفتار کردم در حالی که می‌‌توانستم منکر دادن پلاک خودرو بشوم.
پس از پایان اظهارات متهمان و وکلای آنها قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

 

به گزارش ایسنا، در حکم این قاضی آمده است: «در خصوص اتهام…………فرزند………۳۸ ساله، ایرانی،‌ مجرد، ‌زرتشتی، ساکن…….. متاهل، فاقد سابقه محکومیت کیفری، آزاد با قرار کفالت، با وکالت……….دائر بر: حمل ۱۲۵ لیتر مشروبات الکلی از نوع دست‌ساز،‌ موضوع گزارش مرجع نظامی، حسب کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان رودبار، با بررسی اوراق و محتویات پرونده،‌ این دادگاه بزه مذکور را متوجه متهم نمی‌داند زیرا اولا حسب اوراق هویتی اخذ شده، متهم از اقلیت‌های دینی پذیرفته شده در اصل ۱۳ قانون اساسی (دین زرتشت) بوده و مطابق دین وی حرمتی برای نوشیدن مسکرات در نظر گرفته نشده است، ‌چنانکه مطابق نظر شریف مرحوم امام (ره) بدین شرح که “الکافر اذا تظاهر بشربه یحد، و اذا استتر لم یحد و اذا شرب فی کنائسهم و بیعهم لم یحد”.

ترجمه: غیر مسلمان اگر شراب را علنا بنوشد، حد دارد و اما اگر پنهانی بنوشد، حد ندارد. همچنان که اگر در کلیساها و معابد خود بنوشد حد ندارد. (کتاب تحریرالوسیله،‌ جلد چهارم صفحه۵۵۴، مساله ۹) این موضوع صراحتا بیان شده است مضافاً آنکه از مفهوم مخالف ماده ۲۶۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۹۲ کتاب حدود و تبصره آن (ماده ۲۶۶: غیر مسلمان تنها در صورت تظاهر به مصرف مسکر، محکوم به حد می‌شود. تبصره ـ اگر مصرف مسکر توسط غیر مسلمان علنی نباشد لکن مرتکب در حال مستی در معابر یا اماکن عمومی ظاهر شود به مجازات مقرر برای تظاهر به عمل حرام محکوم می‌گردد) این گونه اثبات می‌گردد که در صورت عدم تظاهر به مصرف مسکر و عدم حضور در معابر و اماکن در حالت مستی از سوی غیر مسلمان، ‌مجازاتی برای عمل وی در نظر گرفته نشده است. ثانیا حسب دفاعیات متهم در دادسرا و دادگاه وی این مقدار مشروبات را جهت مصرف شخصی خود و خانواده زرتشتی خود تهیه نموده و دلیلی نیز دال بر کذب اظهارات وی یافت نگردیده است و اصولا خرید، حمل یا نگهداری مشروبات مقدمه لازم نوشیدن آن می‌باشد فلذا با عنایت به موارد مذکور در ما نحن فیه وقوع جرمی از ناحیه متهم احراز نگردید، نتیجتا نظر به جرم نبودن عمل ارتکابی و حاکمیت اصل کلی برائت مستندا به اصول ۳۷ و ۱۶۷ قانون اساسی و مواد ۴ و ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۹۲ قرار منع تعقیب متهم صادر و اعلام می‌گردد. ضمنا وفق نظر مرحوم امام (ره) بدین شرح که “الاول: لو اتلف علی الذمی خمرا اواله من اللهو و نحو مما یملکه الذمی فی مذهبه ضمنها المتلف و لو کان مسلمانا و …” ترجمه: اگر کسی چیزی از اموال ذمی که مسلمان مالک آن می‌شود، نظیر خمر و آلات لهو را تلف کند ضامن است؛ هرچند که تلف کننده مسلمان باشد. (کتاب تحریرالوسیله، جلد چهارم، صفحه ۸۳۹) و احترام مال کشف شده نسبت به غیر مسلمان و در راستای اعمال ماده ۲۱۵ از قانون مجازات اسلامی مصوب ۹۲ حکم براسترداد مشروبات مکشوفه به متهم صادر می‌گردد. رای صادره حضوری بوده و ظرف مهلت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدید نظرخواهی در محاکم محترم تجدید نظر استان گیلان می‌باشد.»

به گزارش «تابناک»، موسی عباس زاده محمودی روز دوشنبه در گفت‌و گو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: با گزارش شرکت پخش فرآورده‌های نفتی منطقه زاهدان در مورد تخلف یک جایگاه برای عرضه غیرقانونی ۷۱۷ هزار لیتر بنزین و ۵۴ هزار و ۴۲۶ لیتر گازوییل، پرونده این تخلف برای رسیدگی به شعبه ۶ تعزیرات حکومتی زاهدان ارسال شد.

وی بیان کرد: شعبه رسیدگی کننده با توجه به ارائه نکردن مدارک قانونی از سوی متهم، وی را به پرداخت ۱۹۱ میلیارد و ۴۵۰ میلیون ریال جزای نقدی محکوم کرد که حکم صادره قطعی و لازم الاجرا است.

به گزارش تابناک، این‌ها بخشی از اظهارات دختر ۱۳ ساله‌ای است که با پوششی کثیف و مندرس مقابل مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری امام رضا (ع) مشهد نشسته بود در حالی که برادر هشت ساله نجمه پس از گریه‌ای کوتاه در آغوش خواهرش به خواب عمیقی فرو رفت او درباره سرگذشت خود و ماجرای سرقت از مسافران و گردشگران به کارشناس اجتماعی کلانتری گفت: پدرم مردی معتاد و کارتن خواب بود و مخارج زندگی را به مادرم نمی‌داد و ما به سختی زندگی می‌کردیم او ما را رها کرده بود و گاهی چندین ماه از پدرم بی خبر می‌ماندیم مادرم نیز نمی‌توانست از من و خواهر و برادر دیگرم نگهداری کند به همین دلیل تقاضای طلاق داد و با رها کردن ما به دنبال زندگی خودش رفت.

ما هم به ناچار نزد مادر بزرگمان رفتیم آن زمان در بابل زندگی می‌کردیم و همین برادرم که در آغوشم خوابیده است دو سال بیشتر نداشت، ولی مادربزرگم نمی‌توانست مخارج زندگی ما را بپردازد چرا که او با کمک‌های کمیته امداد و خیرین امرار معاش می‌کرد و درآمد دیگری نداشت.

با این حال ما را از خانه بیرون نکرد و با هر سختی بود نزد او ماندیم این درحالی بود که از پدرم نیز خبری نداشتیم. خلاصه روزگارمان به سختی می‌گذشت تا این که دو سال قبل مادربزرگم از ما خواست برای جمع کردن پول به او کمک کنیم.

او هر یک یا دوماه من و خواهر و برادرم را به مشهد می‌آورد تا در مکان‌های تردد مسافران و گردشگران گدایی کنیم وقتی پول زیادی جمع می‌شد همه ما به بابل بازمی گشتیم و بعد از مدتی دوباره به مشهد می‌آمدیم، اما از یک سال قبل مادربزرگ و عمویم نقشه دیگری کشیدند تا پول بیشتری به دست بیاوریم این بار مادر بزرگم ما را به مشهد می‌آورد تا با شگردی خاص از مسافران و به ویژه کسانی که پوشش عربی داشتند سرقت کنیم.

ابتدا چند بار شیوه سرقت را تمرین می‌کردیم و سپس به هسته مرکزی شهر می‌آمدیم تا در اطراف بازار‌های خرید طعمه‌های خود را شناسایی کنیم.

ابتدا برادر هشت ساله ام در حالی که لباس‌های کثیف به تن داشت خود را به فردی می‌رساند که او را از دور شناسایی کرده بودیم سپس پای آن فرد را محکم در آغوش می‌گرفت و التماس می‌کرد تا به او پولی بدهد در این هنگام آن فرد با توجه به کثیفی «ارشیا» و بوی بد لباس هایش خم می‌شد تا به هر طریق ممکن او را از خود دور کند در این لحظه و با اشاره مادربزرگم من و خواهرم نیز اطراف آن فرد حلقه می‌زدیم و جیب هایش را خالی می‌کردیم پس از آن ارشیا از پای آن فرد مسافر جدا می‌شد و ما هرکدام به سمتی می‌رفتیم و در محل قرار یکدیگر را می‌دیدیم، ولی حدود ۲۰ روز قبل یکی از طعمه‌ها متوجه سرقت شد و خواهرم را دستگیر کردند.

در حالی که من و برادرم از آن جا فرار کردیم، ولی بعد فهمیدم که خواهرم را به بهزیستی برده اند با وجود این به بابل بازنگشتیم و با درخواست مادربزرگم به جیب بری‌ها ادامه دادیم تا این که وقتی از یک گردشگر خارجی مبلغ زیادی دینار با همین شگرد سرقت کردیم او در یک لحظه متوجه ماجرا شد و با فریادهایش از ماموران گشت موتوری کلانتری امام رضا (ع) کمک خواست ماموران هم با دیدن این صحنه من و برادرم را به کلانتری آوردند در عین حال مادربزرگم همه پول‌های سرقتی را برای عمویم در بابل کارت به کارت می‌کرد و هیچ چیزی برای ما نمی‌خرید و …

با دستور سرهنگ عباس شریفی (رئیس کلانتری امام رضا (ع)) دقایقی بعد و با هماهنگی‌های قضایی مادر بزرگ ۷۰ ساله کودکان در یک عملیات پلیسی دستگیر و روانه زندان شد در ادامه این ماجرا کودکان سارق نیز در حالی با دستور مقام قضایی تحویل بهزیستی شدند که سه تن از مال باختگان با مراجعه به کلانتری آن‌ها را شناسایی کردند.