به گزارش نشریه آمریکایی «نیوزویک» در  مقدمه گزارشی اختصاصی با عنوان درون ارتش سری آمریکا به معرفی نیروی مخفی وزارت دفاع این کشور می‌پردازد که به نوشته این نشریه بزرگترین نیروی مخفی است که جهان تاکنون به خود دیده است.

طبق این گزارش ارتش مخفی که پنتاگون در یک دهه گذشته ایجاد کرده، حدود ۶۰ هزار نفر عضو دارد که بسیاری از آن‌ها با چهره‌ای غیر از چهره اصلی و به صورت چراغ خاموش، همگی به عنوان بخشی از برنامه گسترده موسوم به «کاهش هویت» (signature reduction) هستند. این نیرو که طبق آمار نیوزویک تعداد اعضای آن بیش از ده برابر عناصر مخفی سیا است، وظایف داخلی و خارجی را هم در پوشش نظامی و هم در پوشش غیرنظامی هم در زندگی واقعی و هم به صورت آنلاین، گاهی در پوشش مشاغل خصوصی و شرکت‌های مشاوره که برخی از آن‌ها شرکت‌های معروف هستند، انجام می‌دهد.

به نوشته نیوزویک، این روند باعث شده تعداد بیشتری از سربازان، غیرنظامیان و پیمانکاران تحت هویت‌های دروغین کار کنند که بخشی از آن نتیجه افزایش نیروهای ویژه سری است اما در عین حال واکنشی بین‌المللی به چالش‌های سفر و فعالیت در جهانی است که هر روز شفاف‌تر می‌شود. علاوه بر آن، گسترش جنگ سایبری پنتاگون منجر به شکل گیری هزاران جاسوس شده که کارهای روزمره خود را در شخصیت‌های مختلف ساختگی انجام می‌دهند، دقیقاً همان نوع عملیات‌هایی که ایالات متحده روسیه و چین را به آن‌ها متهم می‌کند.

نشریه آمریکایی در ادامه توضیح داده که گزارش اختصاصی آن درباره این دنیای سری نتیجه تحقیقات دو ساله شامل بررسی بیش از ۶۰۰ رزومه و هزار آگهی استخدام، ده‌ها درخواست قانون آزادی اطلاعات و تعداد زیادی مصاحبه با شرکت کنندگان و تصمیم گیرندگان دفاعی در آمریکا است که پنجره‌ای به سوی نه تنها این بخش ناشناخته ارتش آمریکا بلکه همچنین به سوی رویه کاملاً خارج از نظارت و کنترل قانونی این کشور  می‌گشاید.

طبق گزارش این نشریه، کسی از اندازه کلی این برنامه خبر ندارد و تاثیر رشد سریع این برنامه بر سیاست‌ها و فرهنگ ارتش هرگز مورد بررسی قرار نگرفته است. کنگره آمریکا هم هرگز جلسه استماعی در خصوص این موضوع برگزار نکرده است. این در حالی است که تحقیقات نیوزویک نشان داده اقدام ارتش در توسعه این نیروی مخفی عظیم نه تنها قوانین آمریکا، بلکه کنوانسیون‌های ژنو، آیین‌نامه رفتار نظامی و مسئولیت پذیری را به چالش می‌کشد.

بر اساس این گزارش، حدود ۱۳۰ شرکت خصوصی در اداره این دنیای مخفی جدید مشارکت دارند و همچنین ده‌ها سازمان دولتی ناشناخته و مخفی از این برنامه پشتیبانی می‌کنند. آن‌ها قراردادهای طبقه بندی شده را تنظیم می‌کنند و بر عملیات‌هایی که به صورت عمومی تایید نشده هستند، نظارت دارند. در مجموع این شرکت‌ها ۹۰۰ میلیون دلار در سال برای خدمت به نیروهای مخفی با انجام هر کاری از سند سازی و پرداخت قبوض (و مالیات) افراد که تحت نام‌های فرضی کار می‌کنند تا تولید لباس مبدل و سایر دستگاه‌ها برای جلوگیری از شناسایی و تشخیص هویت و ساخت دستگاه‌های نامرئی برای عکس برداری و استراق سمع از فعالیت‌ها در دورافتاده‌ترین نقاط خاورمیانه و آفریقا هزینه می‌کنند.

اپراتورهای نظامی در حال کابل‌کشی و برق‌کشی یک خودرو در سوریه برای تبدیل آن به یک سکوی رهگیری به منظور شنود تلفن‌ها و سیگنال‌های بی‌سیم

نصب دستگاه رهگیری در پاشنه یک کفش و تصویری از پایه یک لامپ که در آن دستگاه شنود نصب شده است

آجر قلابی که در آن دستگاه شنود نصب شده و برای عملیات‌های شناساییِ نزدیک در افغانستان استفاده می‌شود

طبق این گزارش، نیروهای عملیات ویژه آمریکا بیش از نیمی از نیروهای برنامه کاهش هویت را تشکیل می‌دهند، که ادعا شده آن‌ها جنگجویان در سایه‌ای هستند که تروریست‌ها را در مناطق جنگی از پاکستان تا غرب آفریقا تعقیب می‌کنند اما همچنین به طور فزاینده در نقاط حساس از جمله پشت خطوط در مکان‌هایی مثل کره شمالی و ایران فعالیت می‌کنند.

بر اساس این مطلب، متخصصان اطلاعات نظامی—گردآوردندگان اطلاعات، ماموران ضد اطلاعات حتی زبانشناسان دومین عنصر بزرگ این نیروها را تشکیل می‌دهند که طبق این گزارش هزاران نفر آن‌ها در یک زمان با درجاتی از پوشش برای محافظت از شناسایی هویت واقعی خود، مستقر می‌شوند.

اما بر اساس نتایج تحقیقات نیوزویک، جدیدترین و سریع‌ترین گروه در حال رشد ارتش پنهانی است که عملیات سایبری را برعهده دارند و هرگز صفحه کلید رایانه‌های خود را کنار نمی‌گذارند. به نوشته نیوزویک، این‌ها پیشرفته‌ترین جنگنده‌های سایبری و گردآورندگان اطلاعات هستند که با هویت کاذب و با استفاده از تکنیک‌های «عدم انتساب» و «انتساب نادرست» در عین مخفی کردن محل حضور آنلاین خود، اهداف با ارزش بالا را جستجو و آنچه «اطلاعات در دسترس عموم» خوانده می‌شود را جمع آوری می‌کنند یا حتی در کارزارهایی برای تاثیرگذاری و دستکاری شبکه‌های اجتماعی مشارکت می‌کنند.

طبق این گزارش، صدها نفر در آژانس امنیت ملی آمریکا یا برای  آن کار می‌کنند اما در بیش از پنج سال گذشته هر واحد اطلاعاتی و عملیاتی ویژه ارتش آمریکا نوعی سلول عملیاتی «شبکه‌ای» که هم اطلاعات را جمع آوری می‌کند و هم امنیت عملیاتی فعالیت‌های خود را تامین می کند، ایجاد کرده‌اند.

به نوشته نیوزویک، وفور اطلاعات آنلاین درباره افراد (همراه هک‌های فوق‌العاده خارجی) سرویس‌های اطلاعاتی خارجی را قادر کرده بهتر بتوانند هویت‌های جعلی جاسوس‌های آمریکایی را برملا کنند. بنابراین این برنامه مخفی نه تنها در مرکز ضد اطلاعات قرار دارد، بلکه بخشی از تغییر پنتاگون به سمت رقابت قدرت بزرگ با روسیه و چین است—رقابت، نفوذ و اختلال «زیرِ سطح درگیری مسلحانه» یا آنچه ارتش جنگ در «منطقه خاکستری» می‌نامد، فضایی در طیف بین درگیری تا صلح.

یکی از ماموران ارشد بازنشسته که مسئول نظارت بر برنامه کاهش هویت و «برنامه‌های دسترسی ویژه» فوق سری است و مسئولیت محافظت از آن‌ها در مقابل تفحص و مصالحه را برعهده دارد می‌گوید هیچ کسی از گستره این برنامه اطلاعی ندارد، و توجه چندانی هم به پیامدهای آن برای مرسومات نظامی نشده است. وی در این خصوص گفت: همه چیز از وضعیت کنوانسیون‌های ژنو—جایی که یک سرباز تحت هویت دروغین برای اسیر شدن توسط دشمن فعالیت می‌کند–تا بی‌توجهی عمدی کنگره مشکل‌ساز است.

وی گفت که نگران است تمایل به نامرئی شدن بیشتر برای دشمن نه تنها کاری که آمریکا در سراسر جهان در حال انجام آن است را مخفی کند بلکه پایان دادن به درگیری‌ها را دشوارتر کند. این مامور که به دلیل صحبت درباره موضوعات طبقه بندی شده به شرط فاش نشدن نامش صحبت می‌کرد، افزود: اغلب مردم حتی اصطلاح کاهش هویت را نشنیده‌اند، چه برسد که بدانند چه می‌کند.

در بخش دیگری از این گزارش درباره چگونگی فعالیت این ماموران در دنیای الکترونیکی امروز که همه چیز ثبت میشود و شکست تجهیزات بیومتریک آسان نیست، گفته شده که در ۹۹ مورد از ۱۰۰ مورد نیازی به پوشش هویت نیست و اغلب این ماموران تحت نام اصلی خود سفر می‌کنند و فقط هویت‌های عملیاتی خود را در جایی که عملیات در جریان است، رد و بدل می‌کنند. یا وقتی در مرزها در جاهایی مثل پاکستان و یمن نفوذ می‌کنند و خطرناک‌ترین ماموریت‌ها را انجام می‌دهند.

به نوشته نیوزویک، این ماموریت‌ها در بالاترین درجه حساسیت قرار دارند و شامل جمع آوری اطلاعات از نزدیک یا با استفاده از دستگاه‌های ردیاب کوچکی هستند که هر کدام در برنامه‌های دسترسی ویژه خود افراد هستند—ماموریت‌هایی که آنقدر حساس هستند که باید وزیر دفاع آمریکا شخصاً آن‌ها را تایید کند. برای آن یک درصد عملیاتی هم که باید از گذرنامه تحت هویت‌های جعلی استفاده شود، سیستم‌های مختلف برای دور زدن دستگاه‌های بیومتریک وجود دارد که برخی فیزیکی و برخی الکترونیکی هستند.

قالبی که برای تولید ماسک تغییر کامل ظاهر یک مامور استفاده می‌شود

ماسکی که یک مامور برای مطابقت با هویت جعلی خود زده است

دست سیلیکونی برای دور زدن انگشت نگاری و ایجاد هویت جعلی برای مسافران مخفی

انتهای پیام/