سرمقاله

سیستان و بلوچستان
موزه فقر و عقب ماندگی…!!!
امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد
mohammadraeifard@yahoo.com
عقب ماندگی در بُعد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در برخی استان های کشور همچنان رسوب کرده و چند دهه است که این رسوبات لایروبی نشده لذا رودخانه ای را تبدیل به آب باریکه ای در حال خشکیدن کرده است، توسعه یافتگی متوازن و پایدار را نمی توان با حرف، شعار و افتتاح برخی طرح های مناسبتی به صحنه زندگی اجتماعی مردم آورد، توسعه یافتگی و توسعه پذیری تعاریفی دارد که در آن برنامه ریزی و سیستم محوری و مدیریت قوی حرف اول را می زند…
چرایی و دلایل عدم توسعه یافتگی استان هایی نظیر کردستان، سیستان و بلوچستان، لرستان و خراسان جنوبی و امثالهم نیازمند آسیب شناسی و آزاد اندیشی است که فعلا از محدوده نوشتن چند سطر خارج است.
این که کولبری، سوخت بری و قاچاق تبدیل به نماد فقر در استان هایی می شود که انگار ناف شان را با عقب ماندگی بریده اند هم جای سوالی بزرگ از مدیران کلان و میانی و پایینی کشور دارد و هم جای تاسف و نگرانی، این که چرا پس از چند دهه ما با توجه به ثروت عظیمی که در کشور موج می زند نتوانسته ایم به تعریف صحیحی از توسعه در کل کشور به خصوص در استان هایی که نامشان را بردیم دست یابیم نه کسی مسئولیتش را می پذیرد و نه کسی پاسخگوست، بهانه های همیشگی و توپ را در زمین این و آن انداختن و شعارهایی که دیگر حتی شعار دهندگانش را هم می آزارد از بس که نخ نما شده اند ، مجموعه تلخی را رقم زده که خروجی اش آن هم در پس گذر این همه سال تبدیل به ۶۰ میلیون انسانی نموده که نیاز به کمک های حمایتی دولت ها دارند….!!!
اگر واقعیت این گفتار را قبول کنیم که ورود فقر به هر مکانی خروج ایمان از آن مکان را دارد به نیمی از پاسخ دست یافته ایم…
با فقر نمی توان دریچه بهشت، نیک روزی و زندگی آبرومند را برای مردم گشود ، با فقر نمی توان در انتظار قانونمندی نشست ، با فقر نمی توان به سعادت دنیا و آخرت اندیشید با فقر نمی توان انتظار معجزه بیش از این از مردم داشت ، با فقر نمی توان امید و انگیزه را در ملتی زنده کرد ، با فقر نمی توان به آرمان هایی دست یافت که مردم به خاطرش خیزش کردند…
فقر کولبری می زاید ، فقر سوخت بری تولید می کند ، فقر بی قانونی ترویج می کند ، فقر انگیزه ای قوی برای تهاجم و حق ستانی را ریشه دار می کند ، فقر روحیه تخاصم و نفرت را زنده می کند…
فقر زمینه هایی را می آفریند که باید دایم با نگاه امنیتی بر جامعه نگریست فقر یعنی فریاد بی صدای فاصله طبقاتی و فاصله پرناشدنی مردم و حکمرانانش..
حادثه ای که در سراوان سیستان و بلوچستان چهره نمود نتیجه همان فقر ریشه داریست که تبدیل به میوه تلخی گردید ، فرق نمی کند صدها نفر و یا یک نفر کشته یا زخمی شده باشد ، بلکه مهم بازتاب و نتیجه آن است که بلاشک نه قابل دفاع است و نه قابل توجیه…
فقر مدیریتی، فقر فرهنگی ، فقر سیاسی ، سه گانه ناکوکی هستند که چون بختکی بر سینه کشورمان افتاده و دارد رمقش را به پایان می رساند…!!!