سرمقاله

شعبان بی مخ های
روزنامه نگار…!!!
امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد
mohammadraeifard@yahoo.com
دیوار کوتاه و در حال فرو ریختن روزنامه نگاری در کشورمان به قدری تحلیل رفته که هر مسئول و مدیری یا دولتی یا مجلسی و یا قوه عدالت تا شرایط را کمی مغشوش می یابد که از طریق قلم روزنامه نگاران رازی یا رفتار غلطی و یا …افشا و یا تحلیل شده است، بر این دیوار در حال تخریب، یادگاری می نویسد، البته بنا به دردی که نیشتر روزنامه نگار بر آنان وارد کرده ممکن است این یادگار نوشته ها پر باشد از کلمات بی ربط و گاه فحش و تهمت و گاه با تخریب این دیوار کوتاه…
چند روز قبل نماینده مجلسی که نتوانسته بود فشار دنیای مجازی که بر اثر سیلی عنابستانی بر صورت یک سرباز بر هم‌ مسلکانش فراهم آورده بود از کوره در رفته و پس از کلی حاشیه روی و اینکه اتفاق آنچنان بزرگ‌ نبوده که چنین بزرگنمایی شده، رسانه ها را محکوم به ایجاد موج کرد و سپس بسیاری از آنها را به شعبان بی مخانی تشبیه کرد که به انقلاب ضربه زدند و تانکر تانکر آب به آسیاب دشمن ریختند…!!! شعبان بی مخی که بعدها به نام تاجبخش معروف شد قداره بند و گنده لاتی بود که با عربده کشی و خنده های مستانه یک پای اصلی کودتا بود، هم اویی که با دار و دسته اوباشش چه ها که نکرد و چه ترس و خوفی را بر جامعه پس از کودتای آمریکایی بر کشور حاکم کرد، و چه روزنامه نگارانی که به دست او و دار و دسته اش زمین گیر و زندانی و حتی اعدام شدند…!!!
اینک اما روزنامه نگارانی که دست شعبان بی مخ ها را برای عوام و مردم رو می کنند را نباید به این نام خواندشان، شعبان بی مخ ها کسانی بوده و هستند که نه قانون می دانند و نه بر اجرایش پای می فشارند، شعبان بی مخ ها کسانی بودند و هستند که با افکار پوپولیستی بلایی بر سر اقتصاد و فرهنگ و سیاست این کشور درآوردند که باعث فروپاشی اعتماد و باورهای جامعه و مردمش شدند، شعبان بی مخ ها قشری بودند و هستند که دو سوم جمعیت این کشور را به زیر خط فقر فرو غلطاندند، کسانی بودند که با امکانات این مردم به آنچنان ثروت های افسانه ای دست یافتند که باورش فقط برای خودشان میسور است نه عوام زیر خط فقر، کسانی هستند که نه درد نان دارند و نه درد بیکاری و نه درد بی پولی و فقر، کسانی هستند که با باز نشر و باز تولید آقازادگی آخرین داشته های این مردم بی پناه را با تمام قدرت می مکند و بر ریش آنان قهقهه سر می دهند، آنانی بودند و هستند که طبری فقط یک نمونه آن است، کسانی هستند که دردشان رسیدن به قدرت است به هر بهانه و قیمتی، کسانی که منافع ملی برای شان نه مفهومی دارد و نه ارزشی به اندازه پشیزی…!!!
فردای روز حتما روزنامه نگاران را نمرود، چنگیز، هیتلر و موسولینی معرفی خواهند کرد، این هم ترفند جدیدی است برای بستن دهان نقادان و شکستن قلم آنان …!!!