وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / برای رفتن به خانه خدا باید از میقات گذشت. باید مُحرِم شد. باید لب به تلبیه گشود. این مناسکی است سرشار از معارف که راهیان خانه خدا، به انجام می رسانند و جان را روحی تازه می بخشند و ضمیر خویش را به رویش ریحان های معنویت، طراوت می دهند. وقتی رفتن به خانه چنین است برای آغاز ماه خدا و رفتن به میهمانی حضرتش، نیازمندِ میقات نیست؟ من باور به میقاتِ زمانی دارم برای ورود به “شهرا…” برای ماهی که منتظر ما نمی ماند بلکه با برکت و رحمت و مغفرت، به سوی ما می آید با آغوشی گشاده و دستی باز که گره های فرو بسته زندگی ما را نیز می گشاید.
حضرتِ علّامه‌حسن‌زاده‌آملی (مدّظلّه‌العالی) نیز نگاهی میقاتی به شعبان دارند که باید در واپسین روزِ این ماه بدان توجه ویژه داشت؛
“از هم اکنون که ماه شعبان و میقات شهر ا… است غسل توبه کن و به لباس وفا و ولا از دل و جان مُحرم شو و از صمیم قلب لبّیک لبّیک گو و در خویشتن سفرى بنما و گرد کعبۀ عشق طواف کن که دستى از غیب برون آید و کارى بکند.” اصلا ادبِ میهمانی هم رفتاری چنین را اقتضا می کند. مگر نه این است که برای رفتن به میهمانی مردم، خود را آماده و متناسب با شان مجلس، جامه، نو می کنیم و در تراز دیگر میهمانان، رفتار خود را تنظیم می کنیم؟ خب، میهمانی خدا را هم ادب و آدابی است که باید رعایت کرد. این رعایت ادب هم باز خود ما را برکت می دهد و بزرگی می بخشد. چقدر خوب است که علاوه بر برنامه های دعا خوانی و مراسم عبادی، نگاهی هم به زندگی خود داشته باشیم و سعی کنیم با اصلاح یک رفتار، در میقات شعبان خود را به رمضان و سفره خاص خداوند برسانیم. اصلاح یک رفتار درون خانوادگی می تواند پنجره سحر را روشن تر به روی مان بگشاید. می تواند به مصداق تغییر در خود باشد که تغییر رفتار کائنات را در پی داشته باشد. یادم هست عزیزی از رفتار استاد صفایی حائری چنین روایت می کرد که؛ جوانى از درگیرى‌ها با همسـرش گفته بود شاکى بود که او ناسازگارى مى‌کند.
حاج شیخ فرمود: خودت خوب شو او هم خوب مى‌شود. این یک اصل صحیح و مغفول است که در حدیث امیرالمؤمنین آمده است : هر کس رابطه‌اش با خدا صاف شود، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح مى‌کند. باری، آخرین روز شعبان، فرصت بسیار نیکویی است که هم رابطه خود را با خدا اصلاح کنیم و هم بر مدار اصلاح روابط خود با خلق خدا باشیم. این می تواند بهترین جامه باشد برای جان ما تا فاخر پوش تر از پیش به میهمانی بزرگان قدم بگذاریم. خوب شویم تا عالم و آدم با ما خوب شوند….
