سرمقاله: بی تخصص و تعقل حکم بر ابتذال دنیای کودکان ندهیم…!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / هنوز تنور شادی کودکانه و پایکوبی در دو مدرسه از ده ها هزار مدرسه ابتدایی کشور داغ داغ است و فریادهای برخی دوستان، گوش ها را می‌آزارد، رگ های غیرت برخی آقایان که خویش را باصطلاح کاتولیک تر از پاپ می‌پندارند همچنان قلمبه شده و نفیر می‌کشند که آی ایهاالناس چه نشسته‌اید که آسمان به زمین چسبیده و کوه ها چون پنبه زده شده‌اند با همخوانی و شادی خارج از عرف ده دوازده نفر از کودکان دوره ابتدایی این کشور …!!!
خدا را شکر گزاریم که بنا به فرموده وزیر آموزش و پرورش و تعلیق خدمت چند نفر و صدور بخشنامه این فتنه در نطفه خفه شد و هوشیاری و مدیریت به موقع آقایان بار عظیمی را از دوش مردم برداشت و اینک چون صورت مسئله مثل همیشه پاک شده است لذا همه چیز آرام است و ما چقدر خوشحالیم، خدا را سپاس که آقایان با تدبیری عجیب و معجزه وار، جامعه را از سقوط حتمی نجات دادند…!!
سؤال اساسی اینجاست که چرا روش های مرسوم در آموزش و پرورش از دوره پیش دبستانی تا سال آخر دبیرستان تاکنون و پس از سال ها جواب نداده و نتوانسته نسلی را بپروراند که آن‌ها می‌خواهند؟!! چرا چند کودک دبستانی این قدرت را دارند که تمام رشته‌های چندین سال بافته شده را پنبه کنند اما به اصطلاح متخصصین امر تعلیم و تربیت این کشور هنوز نفهمیده‌اند که کودک از زمان تولد با موسیقی خو می‌گیرد و یکی از نیازهای اساسی و حیاتی روح او شادی و شعف و فریاد و پایکوبیست؟!! چرا در طول این چند دهه نتوانستید نسلی را بیافرینید که با تشنگی به سمت و سوی موسیقی‌های زیر زمینی گرایش نداشته باشند …؟!!
آقایان! باور کنید که شما حتی توان نفوذ در حیطه خانواده خویش را نیز ندارید، چرا که در محفل های دوستانه و صمیمی و گعده‌های خانوادگی و دورهمی های تان، کودک و نوجوان و جوان شما آخرین متدهای رقص و موسیقی های روز و مدل های لباس را فوت آب‌اند …!! متاسفانه آن تعصبات بی پایه‌ای که نشان از عدم مطالعه شما در امر تعلیم و تربیت روز و خواسته های طبیعی دانش آموزان است باعث گردیده که همچنان و با بی توجهی آب در هاون بکوبید…!!
واقعاً مشکلی اینچنین با تعلیق خدمت چند فرهنگی و صدور بخشنامه و دستورالعمل حل و فصل می‌شود و تاکنون شده؟!!!
ضرباتی که ما از درون خودمان می‌خوریم و بی کفایتی های مدیریتی که مردم باید تاوانش را پس بدهند خطراتش به مراتب سهمگین تر و کشنده تر از تحریم ناو هواپیما بر و لشکرکشی است، وقتی نسلی مغموم و سرخورده و بی انگیزه تحویل جامعه می‌دهیم، انتظار پیشرفت و تعالی چون سرابی دست نیافتنی است، با شعار و بگیر و ببند و سیاسی بازی، دو ریال نان قندی هم به تو نمی‌دهند چه رسد به پیشرفت و آقایی علمی و تخصصی حتی در منطقه…!!