به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، از زمانی که «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا به کاخ سفید قدم نهاد تا به امروز روابط تهران- واشنگتن هر روز تیره تر شده تا جایی که امیدها برای بهبود مناسبات دست کم در این دولت جمهوریخواه رنگ باخته است.
در روزهای گذشته نیز خبری به نقل از سه مقام آمریکایی از خبرگزاری رویترز منتشر شد که از احتمال قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی ایالات متحده حکایت می کرد. البته این نخستین باری نیست که آمریکا سپاه را هدف حملات خود قرار می دهد.
تیرماه سال ۹۶ نیز نمایندگان سنای آمریکا به طرحی رای دادند که بر پایه آن نه فقط نیروی قدس به عنوان شاخه برون مرزی سپاه بلکه کل سپاه پاسداران تحت اتهاماتی همچون حمایت از تروریسم و اقدامات بی ثبات کننده در منطقه در فهرست تحریم ها قرار گیرند. افزون بر آن وزارت خزانه داری این کشور در سال های اخیر همواره به بهانه های مختلف افراد وابسته به سپاه پاسداران را در فهرست تحریمی خود قرار داده است.
اما قرار دادن سپاه به عنوان نیروی رسمی و قانونی جمهوری اسلامی ایران در لیست گروه های تروریستی نه تنها مغایر با قوانین و عرف بین المللی است که سیاست های یکجانبه گرایانه و نامتعارف آمریکای ترامپ را بیش از پیش برجسته می کند؛ سیاستی که مقامات ایران به انحای گوناگون آن را محکوم کرده اند.
پس از انتشار این خبر، «محمدعلی جعفری» فرمانده سپاه پاسداران هشدار داد که در صورت وقوع این رخداد، نیروهای آمریکایی در غرب آسیا دیگر آرامش امروز را نخواهند داشت. او همچنین افزود: اگر آمریکایی ‌ها دست به چنین حماقتی بزنند و امنیت ملی ما را به مخاطره بیندازند، مطابق سیاست‌ های نظام جمهوری اسلامی ایران اقدامات مقابله به مثل را عملیاتی و در دستور کار قرار خواهیم داد.
به دنبال آن نمایندگان در مجلس شورای اسلامی نیز ساکت ننشستند و ۲۵۵ نماینده با صدور بیانیه ای حمایت خود را از سپاه اعلام کردند. آنها همچنین به آمریکا هشدار دادند که در صورت گنجاندن نام سپاه در لیست سازمان های تروریستی، این اقدام ایالات متحده با اقدام متقابل ایران مواجه خواهد شد.
حال این پرسش مطرح می شود که چرا آمریکا در صدد قرار دادن یک ارگان رسمی ایران در گروه تروریستی است ؟
در سال های اخیر افزایش توان نظامی و موشکی ایران، آمریکا و متحدان منطقه ای این کشور را نگران ساخته است. بنابراین آنها در فرصت های مختلف تلاش کرده اند تا از ساخت و آزمایش موشک های ایران ممانعت کنند. شوهای تکراری مقامات آمریکایی و اسرائیلی برای تاثیرگذاری بر اذهان عمومی جهان و همچنین در تقابل نشان دادن فعالیت های موشکی ایران با قطعنامه ۲۲۳۱ از جمله برنامه های آنها به شمار می رفت.
ترامپ از یک سو به دنبال ایجاد محدودیت در مسیر توسعه توانمندی نظامی ایران است و از سوی دیگر با انعقاد توافقات هنگفت تسلیحاتی با کشورهای منطقه قصد تقویت بنیه نظامی آنها را در رویارویی با تهران دارد. افزون بر حمایت تسلیحاتی، برخی گزارش ها حاکی از آن است که ترامپ با فروش تجهیزات هسته ای به کشورهایی چون عربستان به دنبال هسته ای کردن این رقیب جمهوری اسلامی است.
در کنار عربستان، رژیم صهیونیستی قرار دارد که آمریکا به هر قیمتی که شده از آن حمایت می کند. در همین ارتباط بود که «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان پس از انتشار خبر احتمال قرار دادن سپاه در فهرست گروه های تروریستی در صفحه توئیتر خود نوشت: آنها که منافع نتانیاهو را به منافع کشورشان ترجیح می ‌دهند و همواره توطئه نام‌ گذاری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان سازمان تروریستی خارجی را دنبال کرده ‌اند، کاملاً از عواقب این سیاست برای نیروهای آمریکا در منطقه آگاه هستند.
ظریف در حالی این اقدام احتمالی آمریکا را به موجب وقوع فاجعه دیگر در منطقه می داند که کارشناسان حوزه بین الملل نسبت به تبعات آن هشدار می دهند. بی تردید نخستین حرکت ایران «اقدام متقابل» خواهد بود که بازیگران جهان از آن به عنوان رفتار و رویه ای معمول بهره می گیرند.
در همین ارتباط «حشمت الله فلاحت پیشه» رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تاکید دارد که در صورت قرار گرفتن نام سپاه در فهرست گروه‌های تروریستی، مجلس ایران نیز اقدامی مشابه انجام خواهد داد. وی در این زمینه تاکید کرد «طرح دو فوریتی را تهیه کرده‌ ایم که به محض رخ دادن این اتفاق نظامیان آمریکا را در کنار داعش در فهرست گروه‌ های تروریستی اعلام می ‌کنیم.»
به باور ناظران در صورت عملیاتی شدن این تصمیم، منطقه خاورمیانه که به تازگی از شر اقدامات خرابکارانه و تروریستی داعش رهایی یافته بار دیگر به ورطه آشوب کشیده خواهد شد و بی تردید دامنه ناامنی ها همان طور که در سال های اخیر نیز مشاهده شد، دامن غرب را خواهد گرفت. از این روست که کارشناسان استاندارد دوگانه آمریکا را در تقابل با تروریسم به چالش می کشند و معتقدند تداوم چنین رفتارهایی می تواند نه تنها برای منطقه که برای تمام جهان خطرآفرین باشد.
پژوهش**۹۲۴۲**۱۵۵۲