یادداشت: فهم تازه جایگاه زن، بهترین تجلیل از مقام مادر است

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / روزِ زن را نباید به سلامی و لبخندی و هدیه ای برگزار کرد و تمام. این باید آغازی باشد برای درک معرفتی از این روز و این نامگذاری و مقام والای انسانی که با عنوان رفیعِ زن، خوانده می شود. به باورِمن، روز زن، یک روز چندوجهی است که می تواند ذیل عنوان “یوم ا…” تعریفی تازه یابد اگر ما بتوانیم به یاد خدا، ایمان تازه کنیم و از تاریکی های فهم این مقام به روشنایی نگاه حضرت خداوند به زن و نماد تام و تمام اش، حضرت فاطمه(س) برسیم.
وقتی عید ولادت حضرت زهرا(س) بدین عنوان نامیده شد، اولین پیامش برای زنان این است که نگاهشان را بالا بگیرند و به سرمشقی نگاه کنند که حقیقت زندگی است و از او برای اصلاح روش ها و خلق و خوی ها و ارتقای سطح زندگی خود درس بگیرند. درس ها را به صحنه زندگی درآورند تا روزگار ما بهتر شود. باور کنید و باور کنیم که با نقش آفرینی زن در جامعه بر اساس مدل فاطمی، نه فقط در حوزه فرهنگ که در عرصه اجتماع و سیاست و حتی اقتصاد هم کارها به سامانی نیکوتر خواهد رسید. ما و میهن ما در این سخت هنگامه گرفتاری، به مدد مادران و زنانی نیاز دارد که از کمترین ها، به هنر و تدبیر بیشترین بهره ها را بگیرند و چنان میانداری کنند که همسر و فرزندشان هم برای پیروزی در این جنگِ سخت، به میدان آیند.
پیام دیگرش هم این است که مردان را وا دارد نگاه از دوربردارند و به همین نزدیکی- در خانه خویش- در جامعه خویش، اندازند و بدانند مهم ترین وظیفه شان را نباید از یاد ببرند و یادشان بیاید و بماند که اگر قرار است به بالادست ها و دوردست ها بروند باید به کوهی که در خانه پشت گرمی شان می بخشد سلام کنند که راست گفته اند پشت هر مرد موفق، یک زن بزرگ قرار دارد و باز چشم فرزندان را باز کنند به بزرگی مقام مادر، که اگر خود طالب بزرگی هستند باید در برابر این بزرگ، کوچکی کنند . این کوچکی نه تنها حقارت را به دنبال نمی آورد بلکه جلودار بزرگی انسان می شود. ما در آموزه های دینی خوانده ایم که نزدیک ترین حالت انسان در جغرافیای بندگی نسبت به حضرت خداوندگار، حال سجده است. یعنی سر فرود آوردن و بر خاک نهادن و خاکسار خدا شدن. درباره مادر هم چنین می توان درس گرفت و گفت که زیبایی و رشادت قامت فرزندان زمانی در چشم می نشیند که در برابر مادر، قامت دوتا کنند که این خود توصیه اکید حضرت یگانه است.
و باز پیام دیگر این نامگذاری، هوشیارکردن جامعه است به انصاف و رواداری نسبت به زنان و آموختن مهربانی و عطوفت از مادران و… اما آیا پیام های این نامگذاری را دریافته ایم؟ آیا به اهداف متعالی ماجرا پی برده ایم و چندگامی بدان نزدیک شده ایم؟ جواب این پرسش ها را نیاز نیست که به کسی بگوئیم. خود بهتر می دانیم و می توانیم بگوئیم ولو با لب های بسته و نگاهی که باز است. باری، تکریم مقام زن و مادر، فراتر از گل و کادو و شیرینی و حتی لبخند است. باید به درک جلوه های عظمت مقام زن و به ویژه شأن مادر رسید…..