یادداشت: به خلق عیدی بدهیم تا خالق به ما عیدی بدهد

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / بهترین عیدی که انسان می تواند بگیرد چیست؟ از خود پرسیده ایم آیا؟ به دنبال شناخت راه دست یافتن به آن عیدی بزرگ برخاسته ایم آیا؟ به هر روی کودکی که عیدی می خواهد، خویش را نو نوار می کند و به سلام بزرگان و خویش و اقربا می رود و سلامی می خواند و لبی به خنده می گشاید و به نوعی دلبری می کند تا ببینندش و به عیدانه ای شادمانیش را مضاعف کنند.
ما آدم بزرگ ها آیا از کودکان مان می آموزیم رسم عیدی گرفتن را؟ یانه، نمی خواهد شاگردِ کودکان خویش باشیم اما باید که یادآور خاطرات کودکی خویش که باشیم تا بتوانیم دلی ببریم و عیدی بگیریم. به باور من، بهترین عیدی، مقام بندگی است و ایستادن در شمار کسانی که خدا مثل گُل برای خویش برمی گزیند.
این است که به همه بگوید چقدر دوست تان دارد. به همه نشانی شما را بدهد و بگوید اگر می خواهید بدانید من چه کسانی را دوست دارم به این افراد مراجعه کنید. زیباست این حوالت دادن و خود عیدانه ای است که همه روزهای زندگی آدم را نوروز می کند. حضرت عشق، نشانی را در چند آیه و از جمله آیه ۱۴۸ سوره آل عمران،چنین می دهد؛ «خدا نیکوکاران را دوست دارد». یعنی هرکس می خواهد در شمار صاحب اشاره های خدایی قرار بگیرد، باید به نیکو کاری، رفتار خویش را سامان دهد و گفتار خویش و حتی پندار خویش را نیز هم. باید وجودش سرشار از خیر و خوبی باشد به گونه ای که کسی جز خیر از او نبیند و حتی گمان هم نبرد. ما باید هم کارِ نیک انجام دهیم و هم کار نیک را به نیک ترین روشی که باید و شاید به انجام رسانیم چه محسنین فقط کارِ خوب، انجام نمی دهند بلکه همه توان خود را به کار می گیرند تا کارهای خوب را هم به “احسنِ وجه” به انجام رسانند.
این هم درسی است فراروی ما که باید در هر کار و حرفه ای که هستیم بدان توجه و اهتمام داشته باشیم. همین یک قلم می تواند دفتر زندگی ما را پر از مشق های خوب و نمره های خوب کند. می تواند از ما آدم هایی بسازد که به “برندِ ایمانی” تبدیل شویم به این قاعده که اگر کار مردم با ماست هم در انجامش بکوشیم و هم در بهتر انجام دادنش.
اگر فقیری را یاری می کنیم، هم یاری مان گره گشا باشد و هم رفتار مان تکریم آمیز و امید آفرین.
با این روش می توانیم نام خویش را در شمار محسنین بنویسیم و به خُلق و لباس آنان، خود را نونوار کنیم و به عیدی خداوند برویم و عیدی بستانیم از حضرت کریمی که “محسنین” را دوست دارد و آنان را دوستِ خویش می شمارد. روزهای پیش رو و نوروز بستر مناسبی است که با شاد کردن دل مردم، خود را در دل خدا بیش از پیش جا کنیم.
با هدیه یک دست لباس به افراد و به ویژه کودکان نیازمند، برای خویش، لباس قیامت بخریم و لبخند خدا را ذخیره امروز و فردای مان نماییم و با این نمایه خود را به عالم معرفی کنیم….