سرمقاله: ما آنی نیستیم که باید باشیم…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / عیب بزرگ ما مردم این است که عیب خودمان را نمی‌دانیم و اگر هم می دانیم به دلیل خودخواهی حاضر به قبول آن نیستیم! عیب بزرگ ما نداشتن مطالعه و دوری از کتاب و ضعف شدید در بینش اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی است، عیب بزرگ ما نداشتن بنیه علمی لازم در محاورات و روز مرگی‌هایمان است، عیب بزرگ ما دوست نداشتن خودمان و مردمان مان است، عیب بزرگ ما احساسی فکرکردن مان است که زود برانگیخته می‌شویم، برانگیختنی که کمتر از آن بوی معرفت و عقلانیت به مشام می‌رسد. شاید همین دلایل گفته شده فوق ما را تبدیل به انسان هایی ساده اندیش و ساده انگار کرده، انسان‌هایی که سطحی نگری از خصلت های بارز آن هاست!
انسان‌هایی که با مویزی گرمی‌شان می‌شود و با غوره‌ای سردی‌شان، انسان‌های زودباوری که با دیدن کلیپی و یا قطعه فیلمی و یا خبری اختیار عقل از کف می‌دهند و چنان شوری در درونشان می‌جوشد که انگار در آستانه وحی آسمانی قرار گرفته‌اند! مسئولین و مدیران نیز از همین طایفه و ایل و عشیره اند، آنان نیز چون مردم جامعه خویش زود فوران می‌کنند و زود هم به خاکستر می‌نشینند، مدیرانی که همانی می گویند و می‌کنند که مردم می‌خواهند..، کلی گویی، بازی‌های پشت پرده سیاست بی کیاست، به نام قانون گام در راه بی قانونی، به نام مردم و به کام خودشان و مجموعه دور و برشان، خویش را محور کل کائنات دانستن، عدم پاسخگویی به مردم، غلام حلقه به گوش شعار کی بود کی بود من نبودم، خود را تافته جدا بافته دانستن، کارگزار خاندان ده هزار فامیل، لابی گرهای بسیار قهار برای دورزدن قانون و…
مردمی زود باوریم که در شوآف های سیاست مداران هوراکش آنانیم بدون اینکه بدانیم اصولاً مطالبه گری مفهومش چیست، احساساتمان به شدت بازیچه دست قدرتمندان حیله گری است که سعی در باوراندن این موضوع‌اند که ما عین و مرکز ثقل جهانیم! ما مردمی هستیم به شدت محافظه کار و ترسو، دائم به دنبال قهرمانیم که بشود منجی ما، بدون اینکه حس کنیم که می‌توانیم خود منجی خودمان باشیم، نخبه کش های قهاری هستیم که در طول تاریخ از آن سربلند بیرون آمده‌ایم، نخبگانمان را به حاشیه می رانیم و مجبور به فراغ از دیار خویش و یا به مسلخ و محبس، آنگاه در گذر تاریخ بر اشتباهمان ضجه می‌زنیم و مویه ها می‌کنیم!!!
گاه ادعای بزرگی می‌کنیم و گاه برای دریافت ماهی ۴۵هزارتومان به هردری می‌زنیم، گاه مراسم بخت آزمایی و اعانه ملی را به شدت سرکوب و منکوب می‌کنیم که آی دنیا بدانید که حرام است! و گاه صدا و سیمای مان همه‌اش می‌شود تبلیغ نصب اپلیکیشن و مسابقه و پول و شرط بندی و پخش میلیون ها تومان پول بی زبان، اما این را با توجیه شرعی حلال و طیب و طاهر می‌پنداریم!!!
ما جزو عجایب هشت گانه ایم که هم گران می‌خریم و هم فریاد می‌زنیم و نق می‌زنیم اما حاضر نیستیم با میثاقی اجتماعی گردن کسانی را که روزانه میلیاردها تومان گران فروشی را بر ما تحمیل می‌کنند با نخریدن بشکنیم..! ما چه مردم عجیب و غریبی هستیم، بیایید برای خودمان علیرغم این که خط قرمز من درآوردی است سوت و کف بزنیم و اسپندی دود کنیم که کسی چشم مان نزند!!!