یادداشت: ما دعاهامان را نشسته می خوانیم!

امروز خراسان جنوبی – زنگویی
ادعا فراوان داریم
حتی خیلی بیشتر از دعایی که خوانده ایم
و فقط خوانده ایم
بی آنکه تامل کنیم در فراز هایی که باید ما را به فراز برساند
حتی معنایش را هم نخوانده ایم
که هر واژه عربی
در دعا چه معنا می شود
و چه درسی می توان گرفت برای زندگی
خوانده ایم و فقط خوانده ایم
یادمان رفت که خوانده ها باید به دانسته تبدیل شود و دانسته ها به عمل
اما دریغ که از آن همه خوانده
خواهشی در جان نمی نشیند
تا برخیزیم به انتظار که دعایش را خوانده ایم
آقای من! ای که نام تان معنای ایستادن است
ما دعاها مان را نشسته می خوانیم
و حتی خسته می خوانیم
و کجا می تواند فهمید “قائم” را در فصل خستگی و نشستگی؟!
قائم را باید ایستاده به انتظار ایستاد
ایستادگی را به حرکت باید جان بخشید
و جان را چراغ کرد
تا روشن شود کوچه های جامعه
که تاریکی دامگه شیطان است
و شکارگاه کسانی که بی چراغ می روند
آقای من! ای آخرین حجت خدا
برهان قاطع است امیدی که در جمعه تازه می شود
ومن به این امید دل می دهم به ندبه ای که
هزار در هزار
عاشقانه می خوانند
اصلا من جمعه را، ندبه را
و هر چه به نام شماست دوست دارم
و مطمئنم به شکوفه برخواهد خاست
همه شاخه های رسته بر درخت انتظار
و شهد خواهیم نوشید از میوه های رسیده بر شاخه ها
روزی که سبز ترین جمعه بر پیشانی تقویم بدرخشد
و خورشید به جوشش روشنی از زمین سلام دهد
السلام علیک یا ابا صالح المهدی(عج)….