یادداشت: دشمن را لبخند بر لب ننشانیم!

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / وقتی دشمن به هزار حیله، تیغ درمیان ما می نهد تا با تفرقه درمیان مان، ریشه مان را از زمین بکند، تردید در برادری و ایستادن کنار هم و شک در ضرورت وحدت به عنوان یک راهبرد انقلابی، قطعا و با هر نیتی هم که انجام شود، رفتاری ضد انقلابی است. یعنی اگر به نام انقلاب و انقلابی گری هم دست به وحدت سوزی بزنیم، ضد انقلاب هستیم. به اسم ارزش ها هم کاری کنیم که وحدت ملی، آسیب ببیند، ندانسته و نخواسته ضد ارزشی ترین کار را انجام داده ایم. این را به صراحت عرض کردم تا بگویم این که در دهه فجر در برخی جاها، برای سخنرانی برخی از مسئولان و نظریه پردازان، مانع می تراشند، قطعا بازی در زمین دشمنی است که همه ما می خواهیم زمین را نه تنها از زیر پایش بکشیم که از لوث وجودش هم طهارت دهیم. این خواست مقدس است اما رفتاری که به وحدت شکنی بینجامد نه تنها این هدف را محقق نمی کند که به ضد هدف هم تبدیل می شود و نتیجه ای تلخ می دهد. آنچه در خبرها می خوانیم که در کرج، امام جمعه اش اولتیماتوم می دهد که سخنرانی رئیس مجلس شورای اسلامی، برگزار نشود، از جمله همین “تلخ خبرهایی است که کام انقلابیون واقعی را تلخ می کند. آنانی که هزار زخم را به جان روا می دارند اما یک زخم در تن انقلاب را تحمل نمی کنند. تازه علی لاریجانی از آخرین افرادی است که گرفتار این موج شده است . قبل از او بسیاری از رجال و محترمین و افرادی که بارها از مردم رأی گرفته اند را به چوب تندروی از شهرها رانده اند و سخنرانی هاشان لغو شده است آن هم در جمهوری اسلامی که طبق قانون اساسی اش، اظهار نظر آزاد است و بزرگانش در مناظرات تلویزیونی – در اول انقلاب- برابر مخالفان قرار می گرفتند و به تجسم “جادلهم بالتی هی احسن” همت می گماشتند. فلسفه انقلاب هم همین بود؛ که بگویند همه و در اظهار نظر آزاد باشند و تا جایی که مخل مبانی دینی نباشد به بحث بپردازند و حتی صاحب کرسی در دانشگاه ها شوند اما برخی افراد نه تنها آن بسیط آزاد اندیشی که سخنرانی مسئولان تراز اول نظام را که چون آنان فکر نمی کنند را هم برنمی تابند و خواست خود را برقانون اساسی ترجیح می دهند. تازه اسم این را هم انقلابیگری می پندارند؟ جالب این که در یک کشور، برخی افراد و محترمین به خود اجازه می دهند که به رای خود عمل کنند و با تفسیر به رای سخنان بزرگان و استفاده از جایگاه خود، رأی خود را بر نظر دیگران غالب کنند . نتیجه این رفتار – با هر نیت و اخلاص – هم که باشد برای کشور بسیار زیان بار خواهد بود. سود هم البته دارد این رفتار ها که یک جا به حساب همان دشمنی واریز می شود که نمی خواست و نمی خواهد که ما چهل سالگی انقلاب مان را ببینیم. مراقب باشیم که با تندروی و رفتار وحدت شکن، لبخند رضایت را بر لبان که می نشانیم. دوست به شادی برمی خیزد در رفتار ما یا دشمن به شادی و قهقهه می نشیند و به راحتی زحمت را هم بر دوش خود ما می گذارد. بگذریم در عید انقلاب باید از شیرین کامی ها گفت اما این شقشقیه تلخ را بگذارید به حساب شیرین کامی سلامت رفتار سیاسی که با تمسک به وحدت ما رقم خواهد خورد. آن شیرینی ماندگار می ارزد که گاهی برای بیداری شربت تلخ در کام بریزیم….