گلایه قهرمان دارت کشور: مگر دارت هم ورزش است

امروز خراسان جنوبی- قاسمی / بیماران هموفیلی به دلیل نوع بیماری و خطراتی که آسیب دیدگی ها برای آنها ایجاد می کند اکثرا گوشه نشین می شوند و از انجام بسیاری از کارها باز می مانند. آنان گویا خود را در حصاری می پیچند تا با آسیب ندیدن از خود محافظت کنند و خانواده ها با این کار فرزندان خود را از اجتماع دور می کنند در حالیکه در جامعه کسانی هستند که با وجود این بیماری به کارهایی می پردازند که شاید انسان های سالم هم نتوانند از عهده آن بر آیند مانند قهرمان کشوری در یک رشته ورزشی که خود می تواند انگیزه ای برای دیگر افراد باشد تا آنها نیز به سمت علایق خود رفته و با تمرین مناسب و حفاظت کامل در اجتماع حضور پر شوری داشته باشند. هر چند تا اسم ورزش دارت به میان می آید اکثرا به یک نگاه تمسخرآمیز می گویند مگر دارت هم ورزش است، بدون هیچ فعالیت یک جا می ایستند و دارت پرتاب می کنند. این سخن گله مجتبی حق پذیر ۱۹ ساله که یکی از بیماران هموفیلی استان می باشد هم هست. او می گوید: به دلیل بیماری که دارم ورزش های آسان باید داشته باشم و با توجه به هیجان این ورزش جذب دارت شدم ولی بازخوردها خوب نیست چرا که با وجود اینکه طلای کشوری را به دست آوردم همه می گویند دارت که خیلی آسان است و از دقت و هیجانی که دارد اطلاعی ندارند. در ادامه با او بیشتر آشنا می شویم.
*چگونه با این ورزش آشنا شدید؟
برادرم در ابتدا با این رشته آشنا شده بود و کار می کرد و حتی پسرخاله هایی هم دارم که این رشته را کار می کنند و از این طریق دارت را می شناختم و بعد از آن من هم امسال به این سمت رفتم و بعد از چند مسابقه که دادم برای مسابقات کشوری انتخاب شدم و توانستم مدال طلا را کسب کنم.
سطح مسابقات چگونه بود؟
کسانی در این مسابقات شرکت داشتند که در سال های قبل هم مقام آورده بودند و در ابتدا برای من رقابت با این افراد سخت بود ولی توانستم با تمرکز کردن از سد آنها بگذرم.
بازخورد خانواده با توجه به بیماری که دارید چگونه بود؟
از آنجایی که در فامیل ما علاوه بر برادرم و پسرخاله هایم و چند نفر دیگر هم این بیماری را دارند و در کنتار آن ورزش می کنند شناخت داشتند و می دانستند که این ورزش به دلیل شرایط آن به بدن آسیبی نمی رساند و اتفاقا همه استقبال هم کردند که من ادامه دهم.
با توجه به بیماری تان می توانید ورزش های دیگر را هم انجام دهید یا امکان آن وجود ندارد؟
اینکه بگویم اصلا نمی شود دیگر ورزش ها را انجام دهم که درست نیست. افرادی هستند که با وجود این بیماری بدن سازی کار می کنند ولی دیگر رشته های ورزشی به دلیل نوع فعالیت ها برای بیماری من خوب نیست چرا که در صورت خونریزی خیلی دیر قطع می شود و خطراتی دارد که در این ورزش اینگونه نیست و باید کسانی که دچار این بیماری هستند ورزش های آسان تری را انجام دهند.
حمایت ها از شما در چه حدی بوده است؟
حمایت خانواده که خیلی عالی بوده است و چه از نظر مالی و چه از نظر معنوی تشویق به ادامه راه می کنند و هیئت استان هم حمایت های خوبی برای تمرین من داشتند تا بتوانم به اینجا برسم.
چه مشکلاتی داشتید؟
مشکل اصلی من این بود که کار می کنم و به همین دلیل ساعات کمی برای تمرین داشتم چرا که باید از پس هزینه ها برآیم. درخواست دارم که حتما ورزشکارانی که با یک بیماری هم دست و پنجه نرم می کنند بیشتر مورد حمایت قرار گیرند.
بازخوردها بعد از کسب مدالتان و قبل از آن چگونه بود؟
بازخوردهای زیادی وجود داشت قبل از مسابقات که خیلی ها می گفتند مگر بیماران خاص هم مسابقه می دهند و اصلا دارت چه نوع مسابقه ای هست و کاری ندارد و مگر به دارت انداختن هم مسابقه می گویند در حالی که کسی که وارد این رشته شود از هیجانات آن با خبر می شود که همین تمرکز کردن و سنجیدن شاخص ها و رقابت کردن ها چه مقدار لذت بخش است و باید دقت زیادی داشته باشی تا بتوانی موفق شوی و بعد از این هم که مدال آوردم باز هم بازخوردها خوب نبود و گفتند چند تا فرد بیمار الکی با هم بازی کرده اند و گرنه دارت که اصلا جایگاهی ندارد و سخت نیست.
چه توصیه ای به افراد دچار بیماری خاص دارید؟
به نظر من باید انگیزه و علاقه داشته باشند و به این مسأله فکر کنند که حتما می توانند با وجود این بیماری به قله های موفقیت دست پیدا کنند و خود را محدود نکنند که بخاطر این بیماری نباید هیچ کاری انجام دهند بلکه می تواند خیلی بهتر از افراد سالم حتی موفقیت هایی داشته باشند.