یادداشت: مادرانِ آرامش آفرین!

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / از آرامش می گفتیم که باید در نهاد جان بنشیند تا بی قراری ها، جایی برای نشستن نیابد. سخن البته در حوزه فردی بود چه باور داریم که این افراد هستند که با هم افزایی حود جامعه را می سازند اما جامعه امن و دارای آرامش هم واقعیتی است که چون محقق شود، آحاد مردم به قرار و قاعده زیست بهتر می رسند. اجازه بدهید از این منظر به یکی از نقش آفرین ترین گروه های آرامش آفرین در سطح کلان اجتماعی بپر دازیم که بر همه ما نه تنها حق آرامش، که حق امنیت و حیات دارند. گروهی که با عنوان مادران شهدا، مادران همه ما هستند و ما اگر قابل باشیم به اندازه ای که به شهدا شبیه شویم، بهره ای از این فرزنده خواهیم برد. بگذارید با یک مثال بحث را پی بگیریم؛
حتما شما هم خوانده اید ماجرای دیدار آن مادر شهید را با امام روح الله. اگر هم نخوانده اید از این قلم بخوانید به این شرح که؛ دولبه چادرش را گرفت و بلند شد و راه افتاد به‌سمت در و صدایش را آزاد کرد؛ «همه پسرهایم را داده‌ام تا تو خم به ابرو نیاوری، حالا داری گریه می‌کنی؟» این مضمون، گفته مادری است که پسرانش شهید شده بودند و او در دیدار با امام روح‌ا… ، یکی‌یکی، قاب عکس پسرانش را نشان می‌داد و به معرفی آنان می‌پرداخت و شاید هم‌ دستی به ناز بر تصویرشان می‌کشید. امام این صحنه‌ها را که دید، بغضش شکست و شانه‌های آن مرد خدایی هم همراه بغض و اشک چشمانش شد که آن «زینبی‌زن» به غیرت برخاست که «من پسرانم را داده‌ام تا تو خم به ابرو نیاوری»… انگار بَر‌ خورده بود به مادر. حق هم داشت. او شنیده بود ماجرای مادر وهب را در رکاب سید الشهدا که وقتی سرِ پسرش را آوردند، آن را برداشت و به سمت سپاه یزید انداخت و یک جهان معرفت را در کلام ریخت که؛ ماچیزی که در راه خدا داده ایم، پس نمی گیریم. این مادر هم فرزندانش را در راه خدا داده بود تا روح خدا در جامعه جاری شود و زمین وطن، به طهارت برسد از لوث وجود دشمن. او می دانست که اگر خم به ابروی روح الله بنشیند، دینِ خدا زخم برخواهد داشت پس همه فرزندانش فدای دینی که محمد مصطفی آورد تا اخلاق انسانی به کمال برسد و انسانیت را در ترازی قرار دهد که هیچ بیدادی نه در حق انسانیت که در حق طبیعت هم کسی روا ندارد. ایرانِ ما، از این مادران فراوان داشت به روزگاران و فراوان دارد همین امروز که اگر به فصل خطر رسیم، قوی تر و محدودیت ناپذیر تر از همه سلاح های دنیا، به یاری حق برمی خیزد و نشان می دهد که رابطه بانوی ایرانی به دفاع از حق، رابطه ام البنین است و کربلا. رابطه این مادر است با امام زمانش، رابطه اوست و عباس هایی که در تاریخ پرورش می یابند. حالا دشمن بیاید و تحریم مان کند. بیاید و پلمب کند همه پایگاه ها را. با این پایگاه های مدام در حال گسترش در مکتب تربیتی مادران شهدا چه می تواند بکند؟. ما به شهادت مستظهر و به شهادت پروران قوت یافته ایم. فردا هم چنین خواهد بود که ایران از زادن شیرزنانِ شیرمردپرور هر گز سترون نخواهد شد….