سرمقاله: فساد سیستماتیک…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / احمد توکلی از اصولگرایانی است که واقعیات را بدون مصلحت اندیشی و محافظه کاری که از شاخصه های اصولگرایان است را همواره بر زبان رانده و باکی از آزاد اندیشی ندارد، دوره قبل نماینده تهران بود که راهی به مجلس بعد نیافت اما عضو شورای تشخیص مصلحت نظام است.
وی به تازگی در اظهار نظری گفته که، این نظام را نه حمله نظامی و نه تحریم و نه کودتا و نه انقلابات مخملین سرنگون خواهد کرد بلکه این فساد سیستماتیک است که چون موریانه پایه‌های نظام را خواهد خورد و منهدمش خواهد کرد (نقل به مضمون)!!!
بارها و بارها در این باره نگاشتیم که پاشنه آشیل کشورمان همانا فساد سیستماتیک و رسوب کرده است حال می‌خواهد فساد اداری باشد و یا فساد مالی.
وقتی فساد حاکمیت پیدا کرد دیگر از دست کسی کاری بر نمی آید نه گرفتن و زندان کردن و نه حتی اعدام، فساد چونان سلول سرطانی خطرناک تکثیر می‌شود آن هم تصاعدی، کلاً قانون تبدیل به ابزاری می‌شود برای تثبیت بی قانونی، ابزاری می‌شود که برخی در برابر آن یک خود ایمنی آهنینی دارند اما آن را برای نقره داغ کردن عوام به کار می‌برند، ابزاری می‌شود که توان و قدرت خرید بالایی دارد!
در فساد اداری به راحتی حقوق عامه لگدمال شده و به راحتی با تماسی تلفنی و یا گعده‌های دوستانه هم افراد جابه جا می‌شوند و هم امکانات بین خودی‌ها تقسیم می‌شود بدون آن که کسی بفهمد و یا آبی از آب تکان بخورد!
مردم می‌آموزند که برای رفع و رجوع کارشان حتماً نیاز به کارچاق کن و پرداخت رشوه به انحای مختلف دارند بدون این که رد پایی یا مدرکی برجای بماند، نامش را هم می‌گذارند شیرینی و هدیه و…قانون در فساد اداری تبدیل به ابزاری می‌شود که بیشتر جنبه دکور دارد تا مشی آهنین برای اجرا، در سیستم فساد اداری کلاً کسی صاحب حق نیست، آموزه‌های عوام به تو می آموزد که باید توان پیدا کردن سوراخ دعا را داشته باشی! اما خطرناک تر از فساد اداری، فساد مالی و اقتصادیست که بی رحمانه اما آرام و خزنده نابود می کند تمامی آرزوهای کوچک و پیش پا افتاده ملتی را، چه رسد به آرزوهای بزرگ و دست نیافتنی! فساد اقتصادی نتیجه اعوجاجات قانونی و تمامیت خواهی کسانیست که شهد قدرت آنان را سر مست کرده و می کند، زیاده خواهی و اشتهای سیری ناپذیر مفسدان اقتصادی آشکار و نهان از خصلت های ثانویه آنان است!
فساد اقتصادی جامعه‌ای را از هم می‌پاشاند و اعتقاد و اعتماد مردم را به حاکمیت شان نابود کرده و انفکاک و فاصله پر ناشدنی بین مردم و حکومت گران به وجود می آورد، شکافی که در نهایت منجر به انفجارات و خیزش های اجتماعی خواهد شد، مردمی که در سختی و فشار اقتصادی بسیار دهشتناکی روز را به شب می‌چسبانند و سفره غذایشان به کوچکترین ابعادش رسیده برایشان بسیار دردناک است که خاصه خرجی ها و بریز و بپاشهایی را شاهد باشند که یک صدهزارم آن‌ها می‌تواند رنج ناداری را از آنان دور کند..!
فسادی که نهادینه و سیستماتیک شد، اسلحه‌ای می‌شود برعلیه خودش و کسانی که عامل آن بوده و هستند، فرو می‌ریزد پایه‌های ظلمی که بر پشت مردمی ساخته شد که اعتماد کردند و نتیجه اش را اینگونه دریافت کردند.