سرمقاله: روزهایی که دود می‌شوند…

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / زندگی را داریم مفت از دست می‌دهیم بدون هیچ لذت و انگیزه‌ای.. بدون برنامه ریزی مدون و خود خواسته ای…بدون لبخندی از ته دلمان و سرخوشی کودکانه‌مان.. همه‌اش فکرمان مشغول است.. درگیرمان می‌کنند.. هر چیزی دست خودمان نیست…شب که با هزار دغدغه و استرس سر بر بالین آرامش ات می‌گذاری به این فکر می کنی که فردا قرار است چه آشی برایت پخته شود…
در درون چارچوبه مملکتت هر کسی ساز خودش را می زند.. هر کسی خود را برتر می داند و محق…هر کسی دم از حقانیتش می زند… هر کسی از طرف همه مردم کلمات از حلقوم بیرون می‌ریزد.. مردمی که اصولاً دیده نمی‌شوند به حساب نمی آیند… بسیاری از کشورها اتاق فکر دارند و برای منافع ملی‌شان جان فدا می کنند… و ما هم اتاق‌های فکر و عملیاتی… نه برای پاسداشت منافع ملی که برای مخدوش کردن و کمرنگ کردنش.. نه برای تعالی‌اش که برای تضعیفش… اخبار.. روزنامه‌ها.. سایت‌ها… کانال‌ها.. وبسایت ها…خبرگزاری‌ها.. و… همه را که در یک روز می‌خوانی، می بینی و می شنوی و افزون بر آن ده‌ها و صدها کانال وشبکه های رادیو و تلویزیونی آن سوی آب را نیز…در زیر بار این همه هجوم کلمات و موج مرگبار تحلیل ها…مردم از درون دائم می‌جوشند و این در دراز مدت مردم را خواهد تاراند… منافع ملی، پاشنه آشیل کشور است…هر گروه و هر حزبی برای دستیابی به قدرت آن دیگری را به هر بهایی می‌خواهد لگدمال کند و نابود.. زدن انگ.. دروغ…تهمت…پرونده سازی.. ریاکاری…از اولین حربه‌های گروه مقابل است که فقط خویش را برتر می داند… در این بین مردم عامی و عادی که عوام نامیده می‌شوند در این وانفسای بگیر بگیر، حذف و اضافه بازندگانی هستند که به فنا می‌روند…
از آن سو از اخلاق و خوی خوش داد سخن می گوییم و پاکدستی و بیت المال…از سوی دیگر تشت رسوایی هر روزه دزدی های کلان گوش عوام را کر می کند…سر درگمی مردم گاه کاسه صبرشان را لبریز می‌کند…هیچ کس مسئولیت به گردن نمی‌گیرد…کی بود کی بود من نبودم…