واقعیت این است که چنین روشی محکوم به شکست خواهد بود. کودکان، بزرگسالانی در بدن کودکانه نیستند. آنها منطقی نیستند و نمیتوانند آنچه را که شما برایشان میگویید و توضیح میدهید، جذب کرده و برای خود تجزیهوتحلیل کنند. در چنین شرایطی صحبت کردن باعث کلنجار رفتن دو طرف با یکدیگر و درنهایت سرخوردگی مادر و کودک میشود.
روانشناسان میگویند صحبت کردن میتواند منجر به الگویی شود که از متقاعد کردن شروعشده و به بحث کردن، فریاد زدن و درنهایت کتک زدن میانجامد؛ بنابراین هنگامیکه به کودک خود میگویید، کاری را انجام دهد، درباره آن صحبت نکنید و تماس چشمی برقرار نسازید.
اگر کودک نافرمانی کرد، بهصورت کلامی به او هشدار دهید، یا آنکه تا عدد سه بشمارید. اگر کودک بازهم تعلل نمود و کاری را که گفتید، انجام نداد، به او زمان دهید یا منتظر پیامد فوری این کار باشید؛ اما هرگز توضیح ندهید.
در این مواقع با کودک اصلاً صحبت نکنید!
مادری به کودک ۲ سالهاش که شکلات میخواهد، جواب منفی میدهد. کودک هیاهو به پا کرده و سروصدا راه میاندازد و در مقابل، مادر سعی میکند با گفتگو و منطق کودک را قانع کند؛ اما…